گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ــ رسول حسنی؛ در اواخر بهمن ماه سال گذشته نمونه‌هایی از بیماری کرونا در برخی نکات کشور دیده شد که متاسفانه به سرعت شیوع پیدا کرد و بسیاری از هم‌وطنان ما را به کام مرگ کشید. از همان ابتدا کادر درمان وارد میدان شدند و علی‌رغم خطرات جانی که آنها را تهدید می‌کرد وارد میدان شدند و بیش از مسئولیتی که داشتند در محدود کردن این بیماری کوشیدند.
در کنار کادر درمان نیروهای مردمی نیز وارد عرصه شدند و با تولید ماسک، تهیه مواد ضد عفونی کننده، مواد غذایی و... به کمک کادر درمان آمدند.
این حجم از همدلی در کمتر کشوری دیده شده و اگر اغراق نباشد باید گفت نظیری ندارد. در مقابل، جهاد کادر درمان و فعالیت نیروی مردمی چنان که باید ثبت و ضبط نشده است. البته عده‌ای معدود از فیلمسازان، عکاسان و سایر هنرمندان سعی کردند به سهم خود این جهاد عظیم را به ثبت برسانند.
مستند «ماسک» به کارگردانی «محمد دیندار» یکی از آثاری است که با هدف به تصویر کشیدن تلاش کادر درمان و فعالیت اقشار مردم سعی داشت تا این جهاد را به دوران دفاع مقدس پیوند زند، فیلم سعی داشت بگوید جهاد مدافعان سلامت در تداوم جهاد رزمندگان در دوران دفاع مقدس است. مستند «ماسک» با بهره‌گیری درست از تدوین توانسته این ایده را گسترش و با مخاطب به اشتراک بگذارد.
آنچه در مورد مستندهایی مانند «ماسک» مهم است، اهمیت تاریخی آن‌هاست و نه ارزش‌های هنری آن، البته این بدان معنا نیست که «ماسک» فاقد ارزش‌های هنری است. دیندار در حد بضاعت خود توانسته اثری قابل قبول خلق کند و تا اندازه‌ای همدلی مخاطب را با سوژه‌های فیلم درگیر کرده است.
بخصوص اینکه دیندار از تصاویر آرشیوی متعددی از روزهای دفاع مقدس و جهاد زنان در پشت جبهه سود برده تا آنها را به تلاش زنان امروز که در حال تولید ماسک هستند پیوند بزند.
تلاش دیندار در جایگاه یک محقق که به سراغ افراد مختلف درگیر با کرونا رفته قابل تقدیر است و این نشان از آن دارد که وی به قصد رفع تکلیف سراغ این موضوع نرفته است. در پایان باید یادآور شد، چنین آثاری ارزش واقعی خود را در دهه‌های بعد پیدا خواهد کرد.
انتهای پیام/ 161
