نگاهی به زندگی شهید «نادر خسروپور»

«نادر خسروپور»  در ۱۲ شهریور ۱۳۴۴ در شهرستان «ماسال» دیده به جهان گشود و در ۴ اسفند ۱۳۶۴ در «فاو» بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر، مجروح شد و بر اثر شدت جراحات وارده در بیمارستان لقمان تهران به شهادت رسید.
کد خبر: ۴۴۴۳۰۳
تاریخ انتشار: ۰۴ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۸:۱۸ - 22February 2021

نگاهی به زندگی شهید «نادر خسرو پور»

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از رشت، به‌مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس خلاصه‌ای از زندگی شهید «نادر خسرو پور» را از نظر می‌گذرانید.

زندگی‌نامه شهید:

شهید «نادر خسروپور» در سال ۱۳۴۴ در شهرستان «ماسال» به دنیا آمد. کودکی وی، در میان خانواده‌ای دیندار و با تقوا سپری شد. وی تحصیلات ابتدایی خود را تا مقطع دیپلم در زادگاهش با موفقیت سپری کرد و پس از آن، با شرکت در کنکور در رشته‌ی دینی و عربی دانشگاه مشهد پذیرفته و به تحصیل پرداخت.

با ادامه حملات بی‌امان دشمن به مناطق جنوب و جنوب غرب کشور، وی تاب ماندن در شهر را از دست داد و در سال ۶۲ برای اولین بار با پوشیدن لباس زیبای بسیجی، سنگر علم و دانش را رها و وارد سنگر جهاد شد و در باختران به مبارزه با دشمنان اسلام پرداخت.

شهید خسروپور جوانی آرام، بشاش، خوش طبع، ملایم و نسبت به حق الناس بسیار حساس بود. در امر شئونات اسلامی، حجاب و مسائل دینی تعهد و حساسیت زیادی از خود نشان می‌داد. وی در کار‌های سخت و پر مشقت شانه خالی نمی‌کرد و با توکل به خدا بر مشکلات فائق می‌آمد. اطلاعات و آگاهی وی در زمینه‌های دینی، مذهبی و عقیدتی به حدی بود که در مباحثه با جوانان سست ایمان با خوش رویی و آگاهی کامل، آنان را به سوی خود می‌کشاند تا در مسیر هدایت و حق شناسی گام بردارند. وی کتب استاد مطهری و نهج البلاغه را بیشتر مطالعه می‌نمود و اوقات فراغت را با دیگر دوستان مذهبی به فعالیت دینی می‌پرداخت.

وی از وقت، حداکثر استفاده را می‌برد تا بتواند لذت بخش‌ترین لحظات را در جوار قرب الهی با سجده بر معبودش بایستد و اثری جاوید از خود بر جای گذارد.

شهید خسرو پور پس از مدتی حضور مجدد در کلاس درس و دانشگاه با در پیش بودن عملیات‌های مختلف و مهم در اسفند ماه سال ۶۴ عازم مناطق جنگی شد چراکه عشق به جهاد و سنگر دفاع، آرامش را از او سلب کرده بود و او برای لبیک به پیر و مراد خود می‌بایست یاری گر حسین زمان خود باشد و به دفاع از اسلام به پا خیزد و از قرآن و اهل بیت (علیه السلام) دفاع نماید و سر انجام او که عشق رسیدن به حضرت دوست را در سر می‌پروراند، در تاریخ ۱۳۶۴/۱۲/۴ در منطقه‌ی عملیاتی «فاو» و در عملیات غرور آفرین والفجر ۸ با اصابت تیر و ترکش دشمن به بدن، زخمی و در بیمارستان لقمان تهران جان به جان آفرین تسلیم و به آسمانیان پیوست.

پیکر پاک و مطهرش پس از چند روز با حضور گسترده‌ی مردم شهید پرور تشییع و در گلزار شهدای به خاک سپرده شد.

وصیت‌نامه:

وظیفه شما در مقابل این ایثارگری‌ها که از جان خود مایه گذاشته اند این است که به اسلام خدمت کنید و پشتیبان انقلاب و امام باشید و نگذارید که خون این عزیزان پایمال شود.

فردای قیامت چگونه باید پاسخ‌گو شد؛ هر چقدر که به انقلاب و اسلام خدمت کنیم و جانمان را نیز در این راه بدهیم در مقابل نعمت‌هایی که به واسطة این انقلاب به ما رسیده نا چیز است.

ما باید امانتی را که از سوی خداوند به رهبری امام خمینی به کشورمان داده شده به خوبی حراست کنیم و نگذاریم دشمنان و ضد انقلاب صدمه‌ای به آن وارد کنند.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها