به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از گرگان، «سیدمحمد طاهر طاهری» فرزند عالم ربانی آيت‌الله «سيد حبيب‌الله طاهری» در سال 1338 در نجف اشرف و در يک خانواده متدين و روحانی به دنيا آمد.
پدرش به لحاظ علاقه به جد بزرگوار خود و ادای دين به فرزند، نام نيک محمد را بر او نهاد، چون خون سادات در رگ‌هايش جاری بود. دوران کودکی‌اش را در جوار بارگاه ملکوتی، اول مظلوم عالم هستی حضرت علی ابن ابيطالب (ع) گذراند.
پس از اخذ مدرک ديپلم، همراه خانواده به گرگان مهاجرت کرد و در حوزه علميه امام صادق (ع) مشغول تحصيل شد. خط زيبايی داشت و سعی می‌کرد روايات و جملات زيبای امام (ره) را با خطی خوش تحرير و تکثير کند و در مسجدالرضا در اختيار عموم قرار دهد. شهيد طاهری بعد از مدتی وارد دانشگاه شد و سعی می‌کرد با تلفيق حوزه و دانشگاه، معرفت و شناخت خويش را گسترش دهد. پس از مدتی، وی موفق به اخذ مدرک ليسانس شد و در حوزه نيز تا سطح رسائل و مکاسب پيش رفت و پس از فارغ التحصيلی به عنوان دبير در يکی از آموزشگاه‌های شهرستان بجنورد مشغول تدريس شد و اوقات فراغت خود را صرف آموزش احکام دين و نيز اقامه نماز جماعت می‌کرد.
با شروع جنگ تحميلی، بنا به فرمان امام امت (ره)، حضور در جبهه را بر امر تدريس ترجيح داد به همين دليل به عضويت سپاه پاسداران استان خراسان در آمد و همراه لشکر «نصر» به ميدان نبرد اعزام شد و در آنجا مسئوليت برنامه‌ريزی کلاس‌های لشکر را برعهده گرفت.
او جوانی محجوب، متواضع، با اعتقاداتی راسخ و اخلاق پسنديده بود و از هنرمندان متعهد جامعه محسوب می‌شد. سرانجام شهيد طاهری در اسفند سال 1362 در «جزيره مجنون» با مزدوران بعثی به نبرد پرداخت و به هنگام بازگشت از يکی از روستاهای آزاد شده به دست رزمندگان، مورد حمله دشمن بعثی قرار گرفت و مجروح شد. پس از اين واقعه جهت مداوا به همان روستا منتقل می شود و بعد از آن ماجرا همچون جده‌اش زهرای اطهر (س) مفقود شد و سالها بعد در اواخر دهه هشتاد پيکر پاکش به گرگان منتقل شد.
فرازی از وصیت نامه شهید:
امروز روز بزرگی است، آنچه به نظرم می‌رسد آن است که انقلاب اسلامی نیاز به روحانی خوب دارد. لذا حوزه‌ها خیلی کمبود دارند. باید به همه جوانان مستعد و علاقه‌مند بگویم اینکه معدن جوشش و سرزمین مقدس دنیا حوزه‌هاست. حوزه‌ها را گرم‌تر و پرجوش‌تر کنند با این حوزه‌ها می‌توان جهانی را نجات داد.
خدایا حیاتمان را سعادت و مرگمان را شهادت قرار ده.
همیشه بر نفستان غلبه داشته باشید. حالا دوستان و برادران مقداری روی خودتان فکر کنید و ببینید در کجا نقص دارید، همانجا را ترمیم کنید.
از نظر اعتقادی خودتان را بسازید. خودسازی کنید؛ روزه بگیرید؛ امام را تنها نگذارید و همیشه امام را دعا کنید و یاور امام باشید. سنگر خودتان را خالی نکنید در هر لباس که هستید.
انتهای پیام/
