گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، رسول حسنی؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی که در حوزه فرهنگ و هنر جایگاه مهمی دارند و نظرات ارزشمندی در این خصوص ارائه داده‌اند طبعا کاستی‌های این حوزه بخصوص سینما را بهتر می‌شناسند و به همین ترتیب راهکارهای استراتژیکی نیز مطرح کرده‌‌اند.
مجموعه «سینمای قدسی» مجموعه نظرات معظم‌له در حوزه سینما و مسائل مربوط به آن است که از سال 1369 تا امروز را شامل می‌شود. مطالعه این بیانات می‌تواند مدیران سینمایی کشور را در برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌ها یاری رسان باشد.
مراقبت از تولید
«فیلم خنثاى بى‌اثر بى‌محتواى بدون پیام، مطلقاً پخش نکنید. برنامه‌ى بى‌فایده‌ى بى‌محتوایى که فقط یک وقت و یک فاصله‌ى زمانى را پر مى‌کند، مطلقاً پخش نکنید. بعضى از برنامه‌ها این‌گونه است. چند سال قبل از این، من یک برنامه‌ى مذهبى را از رادیو گوش مى‌کردم. الفاظ على‌الظاهر مذهبى و باطنا پوک، سجع‌ها بى‌خودى و عبارت‌ها قدیمى بودند.
یک نثر زیباى قدیمى نبود؛ بلکه عبارت من‌درآوردى و ساختگى را به شکل عبارات مذهبى درآورده بودند و گوینده هم همین‌طور پشت سرهم مى‌گفت. من که آخوند و اهل این فن‌ام، هرچه گوش کردم که ببینم در این بحث نیم ساعتى که مرتب هم حرف مى‌زد، چه مى‌خواهد بگوید مى‌خواهد توحید را ثابت کند؟ مى‌خواهد نبوت یا قیامت را ثابت و یا رد کند؟ دیدم که اصلا هیچ مفهومى ندارد. این، یک بحث خنثى است.
من مى‌گویم اگر شما این برنامه را براى این آوردید که اینجا خالى است، از شنوندگان عذرخواهى کنید و بگویید: شنوندگان! متأسفانه به قدر این یک ساعت، برنامه‌ى مناسب شما پیدا نکرده‌ایم؛ این یک ساعت تعطیل. این، خیلى بهتر و پرجاذبه‌تر و منصفانه‌تر است.
بعضى از فیلم‌ها ساخته و نشان داده مى‌شود که بى‌محتواست. البته من چون اهل فن نیستم، متأسفانه نمى‌توانم در باب ساخت و پرداخت و کارهاى هنرى آن نظرى بدهم اى کاش مى‌توانستم در آن زمینه‌ها هم نظر بدهم اما به‌عنوان بیننده‌اى که پاى تلویزیون مى‌نشیند و خیلى هم از معارف زمان بیگانه نیست، مى‌توانم نظر بدهم [اما] مى‌ترسم به آن فیلمى که مورد نظر است، اشاره کنم و کارگردان و هنرمندش بى‌خود مورد طعن قرار بگیرند؛ اما واقعا الآن مواردى که بتوانم اشاره کنم و اسم فیلم‌ها را بگویم جلوى چشم من است. این‌ها را پخش نکنید؛ حتى تولید نکنید.»[1]
«از تولید ـ بخصوص در سیما ـ باید مراقبت بشود. آقایانى که مسئول این کار هستند، به این اکتفا نکنند که به یک تهیه‌کننده بگویند مثلا فیلم بیست دقیقه‌ایى، یک‌ساعتى، یا ده‌ساعتى در این موضوع تهیه کن. نه، باید در تمام طول مدت کار، ابزارها و چشم‌ها و بینش‌هاى سرشار از بصیرت مراقبت داشته باشند، ببینند چه چیزى از آب درمى‌آید. اگر خداى نکرده یک تهیه‌کننده، مسئولیتش یک ذره ضعیف باشد، کار خراب خواهد شد.
اگر شما مراقبت نکردید، ممکن است در فیلم‌نامه چیزى گنجانده بشود که کارگردان و بازیگر [ناخواسته] همان را اجرا کند. چیز بدى از آب درمى‌آید؛ کما این‌که گاهى چنین چیزى هم مشاهده مى‌شود. این‌هایى که مطرح مى‌کنم، چیزهایى است که دیده و مشاهده شده است و مى‌شود نمونه‌هایى را ذکر کرد.
فرض بفرمایید [در مورد] یک داستان تاریخى فیلمى بسازیم که نتیجه و مفهوم آن، خلاف واقعیت باشد. آیا این درست است؟ باید شما بالاى سر فیلم‌نامه‌نویس باشید و مراقبت کنید. حالا اگر فیلم‌نامه خوب از آب درآمد، آن کارگردان چنان‌چه بخواهند یک‌جا حرکتى انجام بدهند، یا کلمه‌ایی را اضافه بکنند ـ که به‌طور معمول این کار انجام مى‌گیرد ـ مى‌توانند این کار را بکنند. در غیر این صورت، شما باید بیایید و بگویید حالا که فیلم ساخته شده است، آن‌را چه‌کار کنیم؟ یا باید آن‌را پخش کنید، یا فیلمى که این‌همه پول برایش خرج شده است، پاره کنید و دور بریزید. مراقبت، بسیار مهم است.»[2]
[1] بیانات در دیدار مسئولان صدا و سیما/ ۱۳۶۹/۰۵/۰۷
[2] بیانات در دیدار مسئولان صدا و سیما/ ۱۳۶۹/۰۵/۰۷
انتهای پیام/ 161
