به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهید «مجید ناظمی‌زاده اردکانی» فرزند غلامعلی، در تاریخ ۱۳۴۳/۶/۲۵ هجری‌شمسی در خانواده‌ای مذهبی در اردکان متولّد شد.
وی تحت سرپرستی پدری متدیّن و زحمتکش و در دامان مادری متعهد و سیّده از اولاد حضرت زهرا (س) پرورش یافت و همگام با رشد جسمی، پایه‌‌های مذهبی‌اش نیز قوام گرفت. به همراه والدین خود به تهران عزیمت و در آنجا زندگی کزد.
۶ ساله بود که به مدرسه رفت و دوره ابتدایی و راهنمایی را در مدارس تهران با موفّقیّت گذراند. سپس چون علاقه به کار فنّی داشت، دوره متوسطه را در یکی از هنرستان‌های تهران ثبت نام کرد و تا کلاس سوّم تحصیل کرد. مجید در زمان پیروزی انقلاب ۱۴ ساله بود که به همراه والدین خود در دریای موّاج مردم انقلابی تهران حضور داشت و درس مبارزه و استقامت می‌آموخت. جوانی بود مؤدّب و دوست داشتنی، مقیّد به انجام واجبات و ترک محرّمات، اهل نماز و روزه و دلداده اهل بیت(ع) و مجالس دینی بود.
او عاشق قرائت قرآن و خدمت به مردم بود. به والدین احترام می‌گذاشت. بسیار خوش اخلاق بود و همه او را دوست می‌داشتند. در بسیج مسجد نیز فعّال بود. زمانی که جبهه‌های جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به رزمنده نیاز داشت، با فراخوان رهبر انقلاب٬ کلاس و درس را رها کرد و حضور در جبهه و سنگرنشینی عشق و ایثار و تحمّل سختی‌ها در راه حفظ اسلام و انقلاب و با قدسیان بودن را بر کلاس و درس و آغوش گرم خانواده ترجیح داد.
در بسیج ثبت نام کرد و آموزش نظامی را فرا گرفت و با حضور در جبهه همسنگر ملکوتیان شد. سه دفعه به جبهه اعزام شد و مدّت ۷ ماه و ۱۹ روز از شیرین‌ترین و پر بهاترین زمان عمر و جوانی خویش را در راه اسلام و حفظ میهن اسلامی در جبههها صرف کرد و برای خود و خانواده‌اش عزّت دنیا و آخرت را خرید.
آخرین مسئولیّتش در جبههها تخریبچی یکی از گردان‌های لشکر حضرت سیدالشّهدا(ع) بود. در جبهه رزمنده روز و زاهد شب بود. نماز شبش ترک نمی‌شد؛ سعی می‌کرد مخفی عبادت کند و دیگران نفهمند. سرانجام این رزمنده شجاع اسلام در تاریخ ۱۳۶۳/۱/۱ در عملیّات خیبر و در منطقه جفیر نزدیک پل طلائیه، بر اثر اصابت ترکش و متلاشی شدن سرش دعوت حق را لبیّک گفت و با پرواز روح بلندش از قفس کوچک جسم خاکی‌اش عروس شهادت را در بر گرفت و به رضوان پر کشید.
جسم مطهرش سال‌ها بی‌غسل و کفن در بیابان‌های جبههها و کربلای ایران ماند و خانواده خویش را چشم انتظار دیدار خویش گذاشت و علاوه بر شهادت، مدال افتخار آمیز شهید مفقود را نیز به گردن آویخت. پیکر پاکش پس از ۱۵ سال دوری از وطن در تاریخ ۱۳۷۸/۴/۳ پس از شناسایی توسط گروه تفحّص به وطن بازگشت و بعد از تشییع با شکوه بر دستان و دوش مردم شهید پرور اردکان در بهشت شهدا به خاک سپرده شد و زیارتگاه عاشقان شهید و شهادت شد.
انتهای پیام/
