به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، در ۲۵ آذرماه ۱۳۴۳ هجری شمسی بر برکت و صفا و گرمی خانواده‌ی حسین ابولی افزوده شد؛ زیرا خداوند متعال به این خانواده‌ی مؤمن و بی‌ریا فرزندی عطا کرد که دیری نپایید، موجب افتخار خانواده و اسلام شد. این خانواده به علّت ارادت و عشقی که به پیامبر اکرم (ص) داشتند، او را «محمد» نامیدند و به تربیتش کمر همت بستند.
در ۶ سالگی به مدرسه رفت. پس از گذراندن دوره‌ی ابتدایی دردبستان فردوسی وارد مدرسه‌ی راهنمایی شهید منتظری اردکان شد و این دوره‌ی را نیز با موفقیت گذراند. دوره‌ی متوسطه را در دبیرستان فارابی اردکان تا کلاس سوّم ادامه داد، اما در این زمان جهاد و شهادت را بر کلاس و درس ترجیح داد.
شهید ابولی جوانی متدین و متعهد بود. همواره دیگران را به وحدت و انسجام دعوت می‌نمود. شرکت در مسجد، نماز جمعه و نماز اوّل وقت را بر خود فرض می‌دانست. به حلال و حرام مقیّد بود. در کنار درس خواندن برای کمک به خانواده قالی می‌بافت. عشق به اهل‌بیت از اوان کودکی در وجود او ریشه دوانده بود. عاشقی بود که تنها سوختن را می‌شناخت. بی‌تکلف و مخلص کار می‌کرد. گمنام و ناشناخته گام برمی‌داشت. شهادت را نور الهی می‌دانست. کار و تلاش هرگز او را خسته نمی‌کرد. خوش‌اخلاق و دوست‌داشتنی بود. دغدغه‌ی او رفتن به جبهه و پیروزی مسلمانان بود.
سرانجام درس و کلاس را رها کرد و جنگ و رزم با دشمن و جهاد را بر آن مقدم دانست. در بسیج ثبت‌نام کرد و پس از آموزش نظامی راهی جبهه شد و سنگر نشین عشق و ایثار و شهادت شد.
سه دفعه به جبهه اعزام شد و مدّت ۲۱ ماه از عمر کوتاه و بابرکت خویش را آن هم در جوانی به جهاد و مبارزه با دشمنان اسلام و ایران اسلامی گذراند تا سرانجام در تاریخ ۱۳۶۴/۱۱/۲۱ در عملیات والفجر ۸ در منطقه‌ی عملیاتی اروندرود براثر اصابت ترکش به سرش به فیض شهادت نائل آمد و روح بلندش به ملکوت پر کشید و در بهشت با شهدای کربلا هم‌نشین گردید.
پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه توسط مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدای اردکان در کنار دیگر هم‌رزمانش به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
