به گزارش خبرنگار دفاعپرس از آذربایجانشرقی، شهید «حسین دلیر اکبری» در تیر ماه سال 1345 در شهر تبریز متولد شد. او در خانوادهای متوسط و متعهد به مکتب ولایت پرورش یافت. او دوره دبستان را در مدرسه الوندرود تبریز و دوره راهنمایی را در مدرسه شهاب با موفقیت پشت سر گذاشت.
برادرانش رشته ورزشی بسکتبال را دنبال میکردند و حسین نیز به پیروی از آنان، وارد این عرصه شد. استعداد او در این رشته ورزشی موجب شد که به یکی از اعضای خوب تیم نوجوانان تبریز تبدیل شده و با درخشش در این رشته چندین مرتبه به جوایز مختلف دست یابد.
حسین در حالی که تنها 12 سال داشت، فعالیتهای انقلابیاش را با پخش اعلامیههای امام خمینی (ره) آغاز کرد. او که تمام وجودش لبریز از تلاش بود، با نوشتن شعارهایی علیه حکومت دیکتاتوری شاه بر روی دیوارها و شرکت در تظاهرات، غیرت دینی خود را به نمایش گذاشت.
بعد از پیروزی انقلاب نیز به همراه برادر بزرگترش رضا، وارد واحد احتیاط 25 مسجد اصفهانیان شده و با زحمات شبانهروزی همراه با تحصیل به مدت دو سال، در آنجا مشغول انجام تکلیف نسبت به کشورش بود.
آمادگی جسمانی حسین دلیر موجب دعوت شدنش به اردوی تیم ملی نوجوانان بسکتبال شد، همچنین او کاپیتان تیم بسکتبال استان آذربایجانشرقی نیز بود.
او که برای اعزام به جبهه اعلام آمادگی کرده بود، دوره آموزش یک ماهه را در پادگان خاصبان پشت سر گذاشت. سپس تحصیلاتش را از اول مهرماه سال 1360 در هنرستان صنعتی وحدت ادامه داد و اواخر همان ماه، به جبهه گروه جنگهای نامنظم چمران اعزام شد.
شهید حسین دلیر شش ماه از نبرد اولش با بعثیان سپری شده بود که تنها دو بار به مرخصی پنج روزه آمد. در برگشت دوم، از ناحیه دو پا ترکش خورده بود که نوبت به مرتبه سوم رسید.
بر اساس گفته این شهید بزرگوار، کسی که میخواهد به مدرسه یا دانشگاه برود، بهتر است راهی جبهههای نبرد شود که دانشگاه و مدرسه واقعی در آنجا است. این شهید والامقام، سرانجام 6 فروردینماه سال 1361 در عملیات فتح المبین در جبهه شوش و رقابیه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
انتهای پیام/