به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از آذربایجان‌شرقی، شهید آيت‌الله «حسين غفاری» در آذرشهر چشم به جهان گشود. وی با آغاز مبارزات مردم علیه رژیم شاهنشاهی همراه با سایر مردم به مبارزه با مزدوران رژیم منحوس پهلوی پرداخت و پس از چندی مجاهدت در راه پیروزی انقلاب اسلامی، سرانجام در 6 دی‌ماه سال 1353 به شهادت رسید.
زندگی‌نامه شهید:
آيت الله «حسين غفاری» در روستاي دهخوارقان تبريز كه امروزه آذرشهر ناميده مي‌شود، چشم به جهان گشود. پدرش كشاورزي زحمتكش بود. حسين در دوران كودكي پدرش را از دست داد و گرد يتيمي بر سيماي معصوم او نشست و به سبب فقر و مشكلات اقتصادي ناشي از بي‌پدري از 6-7 سالگي مجبور شد، هم‌پاي برادر و خواهر براي تأمين هزينه‌هاي زندگي به كشاورزي و كارگري بپردازد.
او به رغم مخالفت‌هاي عمویش با درس خواندن او، به مطالعه و تحصيل روي آورد كه در اين زمينه دایی مرحوم‌اش آيت حاج «ميرزا حسن غفاري» معروف به دهخوارقاني مشوق او بود. حسين مرحله مقدمات دروس حوزه را از حاج شيخ علي و ميرزا محمد حسن منطقي فرا گرفت و رسائل و مكاسب شيخ انصاري را نزد دائي‌اش حجت الاسلام حاج سيد محسن مير غفاري آغاز كرد و در تمام اين مدت تحصيل نصف روز را كار مي‌كرد و نصف روز را به تحصيل علم و دانش مي‌گذراند.
وی براي تكميل تحصيلات علمي‌اش در سن 30 سالگي در شرايطي كه شهر قم رفته، به مركز مهم علمي پژوهشي و فقه اسلامي و شيعي تبديل مي‌گرديد، به اين شهر مقدس مهاجرت و به مدت 11 سال در اين شهر رحل اقامت افكند.
از محضر آيات عظام فيض(ره)، حاج سيد محمد تقي خوانساري (ره) و آيت الله العظمي بروجردي (ره) بهره‌مند شد و مدتي هم در دروس آيت‌الله حجت كوه كمره‌اي حاضر شد. آيت‌الله غفاري آثار علمي متعددي داشته‌اند كه از جمله آن، حاشيه مفصلي بر كتاب عروة الوثقي مي‌باشد كه البته بسياري از نوشتجات و آثار خطي و ادبي وی در جريان دستگيري توسط ساواک از بين رفته است.
آيت‌الله غفاري نسبت به اساتيد خود ارادتي خاص داشته و هميشه از آن‌ها با احترام و تكريم ياد مي‌كرد. فرزندش حجت‌الاسلام «هادي غفاري» در اين خصوص مي‌گويد: يک عكس از استاد پدرم موجود است كه پشت آن قبل از ذكر نام استاد، دوازده لقب ذكر شده است.
او در دوران تحصيل با خانواده روحاني مجاهد و فرزانه آيت الله ميرزا علي مقدسي تبريزي از علماي بصير و آگاه دوران و صاحب هفته نامه «الدين و الحيات» آشنا مي‌شود. اين آشنائي زمينه ساز ازدواج با دختر »ميرزا علي مقدسي» مي‌شود.
علاقه شخص ميرزا علي و شناختش از سجاياي اخلاقي آيت‌الله غفاري باعث مي‌شود كه خود، شخصا پيشنهاد ازدواج با دخترش را به او اعلام نمايد. همسرش در اثر بيماري قادر به انجام كارهاي خانه نبود و او در كارهاي خانه به همسرش كمک مي‌كرد و در كنار آن درس هم مي‌خواند.
مبارزات
معاشرت آية الله غفاري با گروههاي مختلف اجتماعي همچون كارگران،كشاورزان، دانشجويان و حضورشان در ميان مردم را مي توان از مهم ترين عوامل آگاهيهاي سياسي، اجتماعي و فرهنگي ايشان دانست. عمده‌ترين فعاليتهاي فرهنگي و اجتماعي ايشان در سالهاي قبل از 1341 در قالب تبليغ و ارشاد ديني و آگاه سازي مردم در نقاط مختلف كشور بود.
در سال 1342 در جريان نهضت عمومي علما، آيت الله غفاري نيز در مسجد الهادي (كه امامت آن‌را بر عهده داشت) سخنراني‌هایي را عليه تصويب لايحه انجمن‌هاي ايالتي و ولايتي ايراد كرد و به همراه علماي تهران اعلاميه‌هایي را نيز امضا كرد كه در آن زمان چاپ و توزيع شد و همچنين به همراه ساير علماي تهران در تحريم انقلاب سفيد اعلاميه‌هائي را صادر كرد.
شهید غفاري پس از وقايع مدرسه فيضيه قم و مدرسه طالبيه تبريز در فروردين سال 1342 سخرانيهاي شديد اللحني را در مسجد الهادي (ع) ايراد نمود كه به دنبال همين فعاليت‌ها در دي ماه 1343 دو روز پس از سخنراني پرشور و افشاگرانه اش در مسجد خاتم الأوصياء توسط مأموران شهرباني دستگير و زنداني مي‌شود. در زندان هم به فعاليتهاي علمي تبليغي خود ادامه مي‌داد.
شهادت
اين عاشق و عارف مجاهد پس از سال‌ها تلاش، مجاهدت، استقامت، زندان و شكنجه، عاقبت دعايش مستجاب شد و در غروب 6 دي ماه 1353 دراوج مظلوميت، امّا سرافرازانه در محبس تنگ و تاريک شاهي به ديار ابديت شتافت. ساواک شبانه پيكر مطهر او را فرستاد تا مظلومانه دفن شود، ولي طلاب و مردم قم با خبر شده و در تشييع جنازه با شكوهش شركت كردند.
انتهای پیام/
