اعطای نشان فداکاری به شهید «معصومی»

برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش جمهوری اسلامی ایران، نشان فداکاری به شهید «اسماعیل معصومی» تعلق گرفت.
کد خبر: ۴۵۰۱۶۵
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردين ۱۴۰۰ - ۰۹:۲۴ - 07April 2021

اعطای نشان فداکاری به شهید «معصومی»به گزارش گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش، به‌پاس فرماندهی، رشادت و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت‌ساز دوران پیروزی انقلاب و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری به شهید والامقام ارتش اسلام، «اسماعیل معصومی» که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایستاده‌اند، تعلق گرفت.

نشان فداکاری که اعطایی مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.

بنابراین گزارش، شهید اسماعیل معصومی، فرزند عباس، در روز چهاردهم دی‌ماه ۱۳۲۱ در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در شهر قزوین سپری کرد. تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم در زادگاهش ادامه داد.

در سال ۱۳۴۱ در آزمون دانشکده‌ی افسری پذیرفته شد و به استخدام ارتش درآمد. دوره‌های مختلف دانشکده را با موفقیت طی کرد و برای طی دوره مقدماتی توپخانه راهی اصفهان شد. پس از طی دوره مقدماتی در یگان‌های مختلف نیروی زمینی خدمت کرد. در سال ۱۳۵۶ موفق به طی دوره عالی در رسته توپخانه و جهت ادامه خدمت به لشکر ۱۶ زرهی قزوین منتقل شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌عنوان فرمانده گردان در توپخانه لشکر ۱۶ زرهی مشغول خدمت و با شروع غائله کردستان، داوطلبانه به آن منطقه اعزام شد.

شهید سپهبد علی صیاد شیرازی در خاطرات نبرد با ضدانقلاب در کردستان می‌گوید: «صحنه شهادت سرهنگ معصومی، دلم را شکست. روز قبلش نماز ظهر و عصر را با هم خواندیم، قبل از این‌که هلی‌برن کنم، گلایه می‌کرد و می‌گفت: مرا در لیست تسویه قرار داده‌اند، می‌خواهند تسویه کنند. مگر من چه کرده‌ام؟! مگر من معتقد به اسلام نیستم؟! به او امیدواری دادم که نگران نباشید، گفتم: در عملیات هرچه می‌توانید فداکاری کنید، اگر زنده ماندم بعد از عملیات کار را درست می‌کنم. او مرا از قبل می‌شناخت، اگر بدانید با چه اخلاصی کار می‌کرد. فرمانده گردان توپخانه بود، به خاطر این‌که زودتر بتواند توپ‌ها را دربیاورد، خودش راه افتاده بود تا محل را شناسایی کند و وقت گرفته نشود؛ چون خیلی سفارش کرده بودیم که نیاز به آتش داریم. او آماده بود که شناسایی کند که مورد اصابت مستقیم آرپی‌جی قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد.»

انتهای پیام/ 200

نظر شما
پربیننده ها