اسرائیل تهدید است یا فرصت؟!

دشمنان و دوستان انقلاب باید به این واقعیت و تبعات آن واقف شوند که رژیم صهیونیستی فقط یک «تهدید» نیست. وقتی اولین سیلی را دریافت کرد همه اعتراف خواهند کرد که رژیم اشغالگر قدس یک فرصت برای ضربه نهایی به هژمونی آمریکاست.
کد خبر: ۴۵۱۲۵۴
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۰:۰۸ - 15April 2021

اسرائیل تهدید است یا فرصت؟!به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، محمدکاظم انبارلویی در یادداشتی تحت عنوان «اسرائیل تهدید است یا فرصت؟!»  مدت‌هاست به این کلام شهید قاسم سلیمانی فکر می‌کنم که فرمود: «در دل هر تهدیدی یک فرصت است، آن فرصتی که در دل تهدید‌ها هست در خود فرصت‌ها نیست.» این سخن یک آدم معمولی و بی‌خبر از اوضاع کشور، منطقه و جهان نیست. سخن کسی است که از جوانی با دشمن در دشت و صحرا و کوه جنگیده است و نزدیک به ۴۰ سال دست روی ماشه داشته و چکمه خود را پس از دفاع مقدس درنیاورد و یک نفس برای پیروزی ملت ایران و ایجاد امنیت کشور مبارزه کرده است.

ما تردیدی نداریم آمریکا دشمن شماره یک ملت ایران است. نسبت آمریکا با رژیم صهیونیستی و روابط راهبردی واشنگتن با تل‌آویو هم مشخص است. مثلا اگر روزی ما قرار باشد با آمریکا بجنگیم نیازی نیست از تهران، واشنگتن و نیویورک را بزنیم. شیشه عمر آمریکایی‌ها همین رژیم صهیونیستی است که اکنون در گروگان جبهه مقاومت است. رژیم صهیونیستی مدت‌هاست دور تا دور خود را برای تأمین امنیت خود دیوار کشیده است.

رژیم صهیونیستی مدت‌هاست فکر می‌کند پدافند پاترویت می‌تواند او را از موشک‌های دوربرد و نزدیک‌برد حزب‌الله و حماس مصون دارد. اما به تجربه آموخته که موشک‌های پاترویت یک توهم است و هرگز نمی‌تواند برای ساکنان سرزمین‌های اشغالی امنیت ایجاد کرد.

رژیم صهیونیستی اکنون در مرز‌های غزه، لبنان و سوریه به طور جدی تهدید می‌شود و زورآزمایی خود را در جنگ ۳۳ روزه و جنگ‌های ۸ روزه، ۲۲ روزه و ۵۲ روزه با غزه تجربه کرده است.

رژیم صهیونیستی از دیدگاه ملت ایران و توان پهلوانان و قهرمانان دوران دفاع مقدس و دوران مبارزه با خونخواران داعشی در عراق و سوریه و منطق شهدای حرم با توجه به جُثّه و جسم سرزمینی به تعبیر استراتژیست‌های نظامی جهان یک کشور «تک‌بمبی» است.

«تک‌بمبی» در اصطلاح نظامیان جهان به کشوری اطلاق می‌شود که با یک بمب اوضاعش به هم می‌ریزد. عمر رژیم صهیونیستی در صورت ادامه شرارت به اندازه چکاندن چند خشاب موشکی از سوی شهر‌های موشکی ایران است. عمر رژیم صهیونیستی با همه هارت و پورت نظامیان آن در اندازه یک هجوم انبوه پهپادی نیروی هوایی سپاه است که آسمان حیفا و تل‌آویو و دیگر شهرک‌نشینان صهیونیستی را مثل مور و ملخ پر می‌کنند، احدی را زنده نخواهند گذاشت. کافی است استراتژیست‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی یک نگاهی به شهر‌های سوخته عراق و سوریه در جریان سقوط تروریست‌های داعش بیندازند، آن وقت بدانند این یک ادعا نیست!

دنیا می‌داند غیر از این توان رزمی حداقل ۲ میلیون جوان ایرانی در حسرت روزی هستند که یک فرمان صادر شود تا دمار از روزگار صهیونیست‌های خونخوار و تروریست درآورند. این توان غیر از آمادگی جوانان حزب‌اللهی در جهان اسلام است که بخشی از توانایی‌های خود را در جنگ با داعش نشان دادند.

من نمی‌دانم رفتار دیپلماتیک ما کجا به خطا رفته که رژیم صهیونیستی به خود اجازه می‌دهد در اندازه یک «بچه پررو» ظاهر شود و در داخل دست به ترور بزند یا خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای داشته باشد و جاسوسان آن‌ها به راحتی هرجا بتوانند سرک بکشند. این پررویی تا آنجا ادامه یابد که وارد ماجراجویی دریایی شود!

وزیر خارجه ما در واکنش به حادثه نطنز در نامه به گوترش می‌گوید: «خرابکاری رژیم صهیونیستی در نطنز تروریسم هسته‌ای و جنایت جنگی است» سوال این است که در برابر این جنایت جنگی چه باید کرد؟

خروج از مذاکرات وین و مجازات رژیم صهیونیستی طبیعی‌ترین واکنش دولت باید در مورد این جنایت جنگی باشد. اتحادیه اروپا در حالی که نمایندگان سه کشور انگلیس و آلمان و فرانسه در وین دارند برای برداشتن تحریم‌ها گفتگو می‌کنند ۸ فرد و ۳ نهاد ایرانی را به بهانه نقض حقوق بشر تحریم کرد.

معلوم نیست مذاکرات وین در مورد برداشتن تحریم هاست یا افزایش تحریم‌ها؟ بعد هم می‌گویند مذاکرات وین سازنده بود!
آنچه که در افکار عمومی به ویژه جوانان انقلابی حس می‌شود آن است که دولت باید لحن دیپلماتیک خود را در برابر آمریکا به عنوان «پدر» تروریست‌های جهان قدری تغییر دهد. سپاه در شرارت آمریکا در شهادت حاج قاسم سلیمانی، عین‌الاسد را زد و جواب دندان‌شکنی داد، قبل از آن پهپاد پیشرفته آمریکایی را در ارتفاع چندهزارپایی هدف قرار داد و پیام تندی به دشمن داد. این بار باید با زدن «پسر» نقطه پایانی برای شرارت استکبار جهانی و ماجراجویی درونی و بیرونی آن در کشور بگذارند. این رویکرد صحیح‌ترین و درست‌ترین راه بازدارندگی است.

دشمنان و دوستان انقلاب باید به این واقعیت و تبعات آن واقف شوند که رژیم صهیونیستی فقط یک «تهدید» نیست. وقتی اولین سیلی «پهپادی» و «موشکی» و ... را دریافت کرد همه اعتراف خواهند کرد رژیم اشغالگر قدس یک «فرصت» برای ضربه نهایی به پیکر نحیف هژمونی آمریکا در منطقه وجهان است.

یک مشت ابله اگر نگوییم خائن در برخی رسانه‌های داخل و فضای مجازی نشسته‌اند و می‌گویند هر وقت ایران و آمریکا می‌خواهند به برداشتن تحریم‌ها نزدیک شوند اسرائیل در این امر اخلال می‌کند. این یک دام است ما نباید وارد این دام بشویم! اسرائیل با برجام مخالف است و نمی‌گذارد طرف غربی به تعهدات خود عمل کند. واقعا بلاهت و حماقت از سر و روی این تحلیل و نگاه می‌بارد.

تاریخ یکصدساله غرب آسیا و نوع نگرش آمریکا و اروپا در تقسیم و تجزیه کشور‌های اسلامی نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی «سگ تربیت» شده آمریکایی‌ها و انگلیسی‌هاست که هروقت اراده کردند بتوانند پای دولت‌ها و ملت‌ها را گاز بگیرند.

ما تا «سگ» را نزنیم «صاحب سگ» را نمی‌توانیم به اشتباهات محاسباتشان متوجه کنیم. از این لحاظ رژیم صهیونیستی یک فرصت است نه تهدید. چون برای رفع تهدید آمریکا نباید از فرصت زدن رژیم اشغالگر غفلت کنیم.

براساس این نگاه درست باید انتقام شهادت دانشمندان هسته‌ای، شهادت دانشمند بزرگ و فرهیخته ما فخری زاده و نیز خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای را در دستور جدی قرار داد. از این مهم‌تر مذاکرات وین تا اعلام غلط کردن، آمریکا، سه کشور شرور اروپایی و نیز آژانس به تأخیر انداخت. در این وادی فقط از «فعل» ما کاری ساخته است نه از «قول» ما؟!
برای رسیدن به صلح، آرامش، ثبات و امنیت در ایران، غرب آسیا و جهان و برای رفع سایه جنگ این تنها راه ممکن و عملی است.

منلع: فارس

انتهای پیام/ 241

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار