به گزارش خبرنگار دفاعپرس از یزد، شهید «محمد افخمی» فرزند حسین در پنجم مهر ماه سال ۱۳۴۳ هجری شمسی در شهرستان اردکان در خانوادهای مذهبی دیده به جهان گشود. در ۲۲ مرداد ۱۳۶۴ در منطقه پاوه هنگام شناسایی منطقه دشمن به شهادت رسید.
وصیتنامه شهید:
من این راه را انتخاب کردم که منتظر من نباشید، چون نرفتم که زنده بر گردم رفتم با کفر مبارزه کنم و بکشم اگر نتوانستم بکشم کشته شوم.
وصیت میکنم که هرگز برای من اشک نریزید فقط به مادرم بگوئید که تو در نزد زینب سر بلند خواهی بود، چون که تو هم شهید دادی، مادر به یاد فرزندانی باش که بدن پاره پاره آنان را هم مادرانشان ندیدند که توسط مزدوران شرقی و غربی و امثال فدائیان و منافقین و کوموله که آنها از ستون پنجم در ایران هستند کشته شدهاند و هیچ رحمی به آنان نکردند و حتی عدهای از برادران ما را با بیشرمی سر بریدند و عدهای را زنده زنده زیر خاک کردند و عدهای را هم به بعث عراق تحویل دادند و پول میگرفتند.
مادر همچنان استوار، مانند کوهی به افق سرکشیده سربلند باش که مبادا منافقین از شهادت فرزند تو سوء استفاده کنند که پیش فاطمه زهرا (س) شرمنده شوی و توای پدر همچنان شیری درنده در میدان باش که همچنان میغرد و نعره سر میدهد که خدای نکرده دشمن خوشحال شود و بیاید پیش بگوید کهای چرا نشستی پسرت را کشتند.
به برادران دینی خود توصیه میکنم که شماها وارث اسلحه از دست افتاده من هستید. وصیت میکنم که تا آخرین قطره خون خود با دشمنان اسلام بجنگید و همیشه گوش به فرمان امام خمینی باشید و من از برادران خود میخواهم که پدر و مادر مرا یاری دهند و آنها را به صبر توصیه کنند و به آنان نگویند اگر او نرود چه کسی برود به آنان بگوئید که تنها آرزوی او شهادت در راه خدا است.
کسی خیال نکند مرا به زور به جنگ فرستادند من با میل و ایمان خودم رفتم تا به دشمنان اسلام بفهمانم که اسلام سازش پذیر نیست. به همان خدایی که تمامی ما را آفریده قسم که تا آخرین قطره خون خود سنگر را رها نکرده و تا سر نگونی دشمن از سنگر بیرون نیایم و بکشم.
والسلام
محمد افخمی
انتهای پیام/