به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، در سالروز شهادت شهید «حسن محمدیان» فرازی از وصیت‌نامه این شهید را از نظر می‌گذرانیم.
شهید «حسن محمدیان» فرزند علی اکبر چهارم آبان ۱۳۴۶ در بابلسر به دنیا آمد و در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۳۶۶ در منطقه عملیاتی شلمچه به شهادت رسید.
فرازی از وصیت‌نامه شهید:
«ای دوستان من! در این لحظه که اسلام به ما احتیاج دارد به شما سفارش می‌کنم که خدا را هیچ وقت از یاد نبرید و عشق به دین و وطن را در دلهایتان زنده نگهدارید.
شما برادران و خواهرانم از شما می‌خواهم که هیچ‌وقت مرا از یاد نبرید و به آیندگان بگویید که چگونه این جونان خونشان را با خاک خوزستان عجین کرده‌اند.
خدایا! تو خود می‌دانی که چقدر دلم می‌خواهد که از این حسرت به درآیم و همچون یاران خندان و شادان به جوارت بشتابم (خدایا! دعایم را اجابت کن)
مادر و پدرم! آرزو داشتم در آخرین لحظه زندگی به دستان خسته و پینه بسته شما بوسه می‌زدم، ولی افسوس که وطن مرا طلب نمود و باید از آن لحظه چشم پوشید.
وصیت می‌کنم وقتی که مردم مرا در شهرم به خاک بسپارید و به جای تخته سنگ بر مزارم، بید مجنونی بکارید و بر روی سنگ قبرم بنویسید، که این کشته عشق است، بیائید بر مزارش عاشقان را بگذارید بنالند همه مصلحت نیست که این زمزمه خاموش کنید.»
انتهای پیام/
