نگاهی کوتاه بر زندگی‌نامه شهید «رحیم عزیزی‌نیک»
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تهران، «رحیم عزیزی نیک» ۱۵شهریور ۱۳۴۵ در تهران در محله سرپل راه آهن جوادیه تهران به دنیا آمد و تحصیلاتش را تا مقطع دبیرستان در مدارس منطقه ۱۶ گذراند. تا سوم متوسطه در رشته علوم تجربی درس خواند.
«رحیم عزیزی نیک» مهر سال ۱۳۶۱ با دست بردن در شناسنامه به عنوان بسیجی به جبهه رفت، ولی از طریق برادر بزرگترش سعید به تهران برگشت، آموزش‌های لازم را دید و به جبهه اعزام شد و حدود سه سال و نیم در جبهه ماند.
رحیم و سعید بعد از سه سال و نیم حضور در جبهه هر دو در عملیات والفجر هشت شرکت کردند و سعید در روز ۲۶ بهمن ۱۳۶۴ در جاده ام القصر فاو به شهادت رسید و پیکرش در منطقه ماند.
رحیم نمی‌توانست بدون سعید به خانه برود، یک هفته در محل شهادت برادر ماند تا بلکه برادرش را با خود ببرد و شرمنده مادر نباشد، اما حجم آتش دشمن زیاد بود و فرماندهان اجازه جلو رفتن نمی‌دادند. سرانجام رحیم مجبور شد با ساک برادر و وصیتنامه‌اش که در آن نوشته بود، دوست دارد گمنام باشد، به خانه بیاید و خبر شهادت سعید را به مادر بدهد و برایش مراسم هفتم بگیرند.
رحیم اجازه نداد برادر را مفقودالاثر اعلام کنند که خانواده تا آخر عمر منتظر زنده برگشتنش باشند.
به مادرش گفته بود، دعا کن شهید شوم. مادر با گله گفته بود، سعید رفت... تو دیگه حرف شهادت نزن! شهید رحیم گفته بود، میروم مشهد و شهادتم را از امام رضا (ع) می‌گیرم و به مشهد هم رفت.
رحیم برای برادر مراسم چهلم هم گرفت و همان روز همراه رزمندگان گردان مالک اشتر به جبهه رفت. شنیده بود در محل شهادت سعید، عملیاتی انجام خواهد شد. رحیم خود را برای رفتن آماده کرده بود.
او بعد از رشادت‌های فراوان در کانال ام القصر و در نزدیکی محل شهادت برادرش در جاده فاو ام القصر در روز یکشنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۶۵ به برادر شهیدش ملحق شد و در بهشت زهرا (س)، قطعه ۵۳، ردیف ۱۳، شماره ۵ به خاک سپرده شد.
رحیم عزیزی نیک در وصیتنامه‌اش نوشته است: دوست دارم شهید شوم و پیکرم برگردد تا مادرم بتواند به بهشت زهرا برود.
انتهای پیام/
