«شیرودی» اگر شهید نمی‌شد همان مسیر ولایتمداری را ادامه می‌داد

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، به مناسبت هشتم اردیبهشت چهلمین سالگرد شهادت امیر سرلشکر خلبان شهید «علی اکبر قربان شیرودی» گفت‌وگوی خبرنگار دفاع‌پرس را با «صبورا قربان شیرودی» خواهر این شهید از نظر می‌گذرانیم.

خودتان را معرفی کنید. 

بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: آنان که در راه خدا کشته شدند را مرده مپندارید بلکه آنان زنده‌اند و در نزد خدای خویش روزی می‌خورند.

اینجانب «صبورا قربان‌شیرودی» خواهر شهید «علی اکبر قربان شیرودی» هستم.

 از دوران کودکی و نوجوانی شهید بفرمایید.

از خصوصیات علی اکبر باید بگویم که بسیار مهربان، مردم دوست، خوش اخلاق و خوش‌رو بود. در زمان تحصیل که در دو شیفت صبح و عصر کلاس‌ها تشکیل می‌شد، دانش آموزانی بودند که از راه‌های دورتر می‌آمدند و رفت و آمد مسیر در روز‌های برفی و بارانی برای‌شان سخت بود که علی اکبر آن‌ها را برای ناهار به خانه می‌آورد و مادرم از آن‌ها نیز پذیرایی می‌کرد. علی اکبر نیز در درس‌ها به همکلاسی‌هایش کمک می‌کرد. از کودکی نیز به پدرم در کار کشاورزی کمک بسیاری می‌کرد.

ایشان پس از سپری کردن دوران دبیرستان برای کار و ادامه تحصیل به تهران رفته و وارد ارتش شد. دوره مقدماتی خلبانی را در تهران و سپس دوره پیشرفته هلی‌کوپتر کبرا را در اصفهان با موفقیت پشت سر گذاشت و به کرمانشاه منتقل شد.
انتقال وی به کرمانشاه همزمان شد با مبارزات انقلاب اسلامی که شهید شیرودی با تشکیل کمیته‌ای با حضور امام جمعه و دیگر یاران به ترویج انقلاب و پخش اطلاعیه‌های حضرت امام (ره) پرداختند. در اوایل انقلاب اسلامی کم کم جنگ در کردستان و کرمانشاه با حضور گروهک‌های منافقین و دموکرات و کومله‌ها آغاز شد و شهید شیرودی حدود ۲۴ ماه در کردستان جنگید. پس از آن نیز دفاع مقدس در برابر رژیم بعث شروع شد.

اگر از شهید خاطره‌ای دارید، بفرمائید.

ایشان فرمانده پایگاه هوانیروز در کرمانشاه بودند که تا مرکز شهر چندین کیلومتر فاصله داشت، شهید شیرودی همیشه این مسیر را برای جلسات و ... با ماشین طی می‌نمود و هیچگاه با هلی‌کوپتر نمی‌رفت و می‌گفت سوخت هلی‌کوپتر گران است و باید در بیت المال صرفه جویی کنیم.

علی اکبر برایم تعریف می‌کرد: یک روز استاندار ایشان را خواسته بود و بعد از جلسه گفتند با توجه به شرایط نا امن منطقه باید از ماشین ضدگلوله استفاده کنی. علی اکبر با اصرار زیاد استاندار قبول کرد، ولی وقتی سوار ماشین شد با خود گفت ممکن است با نشستن در این ماشین از خدا غافل شوم و کوخ نشینان بی‌بضاعت را از یاد ببرم، پس بلافاصله ماشین را به نگهبان استانداری تحویل داد تا با استاندار روبرو نشود و با همان جیپ معمولی رفت.

خواهر شهید: ببینید چگونه یک جوان بیست و چند ساله چقدر خوب توانست بر نفس خود غلبه کند و خالصانه برای ایران و اسلام خدمت کند.

یکی از خلبانان همرزم شهید شیرودی پس از شهادت ایشان با چشم گریان به خانواده شیرودی گفت که من با علی اکبر قهر بودم. ماجرا از آن قرار بود که در یک عملیات من و شیرودی نزدیک به ۲۰ اسیر گرفتیم و همه آن‌ها را به خط کردیم. شیرودی گفت من باید به پایگاه بروم و مهمات بزنم و برگردم و تو مواظب این اسرا باش، ۳ بار در بی‌سیم تاکید کرد که مبادا آن‌ها را بکشی. اما وقتی او رفت من همه اسیران را با راکت زدم.

وقتی علی اکبر برگشت و این صحنه را دید با هلی‌کوپتر روبروی من قرار گرفت و یک راکت به طرفم شلیک کرد که از بیخ گوشم رد شد. علی اکبر به شدت عصبانی بود و من ترسیده بودم. می‌دانستم او می‌تواند ملخ را در هوا مورد اصابت گلوله قرار دهد و از عمد من را نزده. فریاد کشید بر سرم که در کجای اسلام آمده که اسیر را مورد آزار و اذیت قرار دهی یا آن‌ها را بکشی؟ ما سرباز اسلام هستیم.

اگر شهید شیرودی امروز زنده بود چگونه زندگی می‌کرد؟

علی اکبر اگر شهید هم نمی‌شد با شناختی که از او دارم همان مسیر را تا به امروز طی می‌کرد. مردم دوستی و ولایتمداری در وجودش نهادینه شده بود. همانطور که وقتی خبرنگار خارجی از شهید شیرودی پرسیده بود که محدوده جغرافیایی عملیات شما تا کجاست، پاسخ داد: بهتر است به نقشه جهان نگاه کنید، در هر کجای دنیا که ظلم و کفر باشد و رهبرم امر کند آن نقطه را به آتش خواهم کشید.

پاسخ آن روز علی اکبر را امروز در وجود مدافعین حرم دیدیم که بدون مرز از اسلام دفاع کردند و می‌کنند و سرباز ولایت هستند. همانند سردار سلیمانی که پس از جنگ تحمیلی هم لحظه‌ای از مسیر خارج نشده و در دفاع از اسلام و ولایت فقیه تا آخرین لحظه مجاهدت نمود تا به فیض شهادت نائل آمد. شهید شیرودی همیشه می‌گفت از قول من به حضرت امام (ره) بگویید در جبهه‌ها ۸۰ درصد مکتب است و ۲۰ درصد تخصص که می‌جنگیم و هر کس با مکتب پیش برود پیروز است.

با توجه به اینکه شهید شیرودی در سن ۲۶ سالگی به شهادت رسید، چه پیامی برای جوانان دارید؟

سخن من با جوانان این است که به فرموده رهبر معظم انقلاب یک بار هم که شده وصیت نامه و زندگی‌نامه شهدا را بخوانند و الگوی خود قرار دهند. راه شهدای گرانقدر را طی کنند و مکتب شهدا را به نسل‌های آینده انتقال دهند تا کشور و انقلاب عزیزمان از هر گزندی در امان باشد و در روز قیامت شرمنده شهدا نباشیم.

انتهای پیام/