گروه استان‌های دفاع‌پرس- ندا دهقانی‌زاده؛ صفحات تاریخ مملو از جنگ‌ها و نبرد‌های مختلف است؛ از نبرد قابیل علیه هابیل گرفته تا جنگ‌های صلیبی قرون وسطایی و جنگ‌های جهانی اول و دوم. در هر یک از جنگ‌های بزرگ، میلیون‌ها انسان کشته، زخمی، آواره و یا اسیر شده‌اند. در این میان می‌توان گفت قرن بیستم خونین‌ترین قرن در تاریخ بشریت بوده است.
بیش از یکصد میلیون نفر در این قرن در جنگ‌های مختلف داخلی و خارجی کشته شدند که کشور‌های صنعتی و به اصطلاح پیشرفته بزرگترین بازیگران این صحنه‌ها بودند. شاید بتوان گفت عمده‌ترین انگیزه شروع جنگ‌ها در بین قبایل ملت‌ها و دولت‌ها مسائل اقتصادی و جغرافیایی و مطامع استثماری و استعماری بوده است.
در این بین تاریخ اسلام نشان می‌دهد جنگ‌هایی که از پیدایش اسلام تاکنون رخ داده برای ایجاد عدالت و برچیده شدن بساط حکام ظلم و جور بوده است.
با نگاهی به تاریخ به خوبی و روشنی می‌توان دریافت که جنگ‌های صدر اسلام به ویژه غزوات پیامبر اکرم و جنگ‌هایی که امیرالمومنین حضرت علی (علیه السلام) فرماندهی آن را برعهده داشتند در راستای احیای حق و حقیقت، ایجاد عدالت و اصلاح امور انجام شده است. صحنه کربلا و شمشیر اسلام و کفر انسانیت و فضاحت انسانی بود و امام حسین (علیه السلام) در این میدان احیاگری که علم احیای دین رسول الله و تجدید حیات دین را به دست گرفته فریادش زنده کردن اسلام ناب محمدی و اصلاح دین جدش و امر به معروف و نهی از منکر است.
ایران که به عنوان یکی از مهمترین مراکز تفکر اسلامی به خصوص شیعی در صد ساله اخیر بوده است در استمرار حرکت و یادگیری تفکر اسلامی نقش بسزایی داشته که در این میان نهضت احیاگری امام خمینی (رحمة الله علیه) از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
دشمنان اسلام از ابتدای ظهور انقلاب اسلامی ایران تاب و تحمل این الگوی حسنه را در کشور‌های اسلامی نداشته‌اند و با روش‌های گوناگون به ویژه جنگ تحمیلی ۸ ساله و نابرابر که در عین برکات بسیار زیادش که غیر قابل چشم‌پوشی است مسائل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و نظامی زیادی را برای کشور ما تحمیل کردند که باعث کاهش سرعت پیشرفت ایران اسلامی در بسیاری از زمینه‌ها شد.
ده‌ها هزار شهید، هزاران جانباز و در حدود ۴۶ هزار آزاده گوشه‌ای از تاریخ هشت ساله دفاع مقدس در برابر تجاوز رژیم بعثی عراق است. کتاب‌های دفاع مقدس قطره‌ای از دریای تلخ و شیرین ماه‌ها اسارت آزادگان دوران هشت سال دفاع مقدس در زندان‌های مخوف عراق است.
بسیاری از آزادگان سرافراز طی سال‌های پس از آزادی خاطرات ارزنده خود را می‌نویسند و به دست انتشار می‌سپارند که بسیاری از مصائب، سختی‌ها، شکنجه‌ها، گرسنگی و تشنگی‌هایی که بر این عزیزان گذشته بیان می‌کنند و تجارب ارزنده، عبرت‌ها و حکمت‌های بسیاری از این اسیران در دوران اسارت بازگو می‌شود که ارزش هر یک از آن‌ها قابل محاسبه و بیان نیست، ولی همچنان انبوهی از خاطرات در سینه بسیاری از این آزادگان محفوظ و مخفی مانده است.
زمانی که می‌خواهیم بخشی از خاطرات اسارت این آزادگان را از ذهن بگذرانیم خود را باید در خانه‌ای حداقل ۱۰۰ متری با تمامی امکانات از قبیل آب، برق، گاز، تلفن، تلویزیون، انواع خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها تصور کنیم در حالی که همسر و فرزندانمان یا پدر و مادرمان هم در کنارمان هستند، ولی در‌های خروجی قفل است و ما از دیدن نور خورشید محروم هستیم.
چند روز طاقت می‌آوریم؟ یک هفته؟ دو هفته؟ یا بیشتر؟ اگر علاوه بر آنکه هیچ یک از امکانات را نداشتیم باید انواع سختی‌ها، مشقت‌ها و شکنجه‌ها را نیز تحمل می‌کردیم چه مدت دوام می‌آوردیم؟
باید باور کنیم حتی یک روز در چنین شرایطی ساده نیست. مرد می‌خواهد! مردانی که امروز در پیچ و خم زندگی روزمره ما به فراموشی سپرده شده‌اند. بیاییم هر کجا هر یک از این مردان بزرگ را دیدیم دستانشان را بفشاریم و به خود ببالیم که در سرزمینی زندگی می‌کنیم که چنین مردان آسمانی را دارد؛ و در آخر به یکی از جملات حاج «قاسم سلیمانی» اشاره می‌کنم که بیان کردند: «والله والله والله، از مهمترین شئون عاقبت بخیری نسبت شما با جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی است».
انتهای پیام/
