به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از زاهدان، در نخستین روز اکتبر سال ۱۸۷۷ ژنرال ریجنالد ادوارد هری دایر به بهانه همکاری سرداران بلوچ با قوای آلمانی به بلوچستان حمله کرد. هنگامی که کمپانی هند شرقی بر هند و پاکستان امروزی مستولی شد و منطقه کلات و بلوچستان پاکستان به تصرف انگلیسی‌ها درآمد، عده‌ای از سران بلوچ برای اهداف شوم و استعماری انگلیس مانع‌تراشی می‌کردند.
آنها با حمله به کاروان انگلیسی‌ها مانع حضور انگلیس در سرحد بلوچستان شده بودند، در این زمان انگلیس به فکر کشیدن خط آهن به بلوچستان ایران بود.
مهمترین سرداران بلوچ که با انگلیسی‌ها جنگیدند سردار جمعه خان اسماعیل زهی، سردار خلیل خان گمشادزهی در منطقه گشت و سردار جنیدخان یار احمد زهی بودند.
گل بی‌بی بانوی مبارز بلوچی که انگلیسی‌ها را به زانو در آورد، این بانو با درایت و شجاع از قوم یارمحمدزهی با جسارتش متجاوزان بریتانیایی را به حیرت انداخت.
در سال 1916 ارتش متجاوز انگلیس به سرکردگی ژنرال دایر به سرحد خاش هجوم آوردند تا حکومت و نفوذ خود را در این منطقه بلوچ نشین به کرسی بنشانند.
از آنجایی که هیچ کس متجاوز را دوست ندارد، گل بی‌بی می‌خواست هر چه زودتر این بیگانگان را از خاک زادگاهش بیرون کند او غیر از خدا هراسی نداشت و اجازه نمی‌داد ظلم و جور به او حکمی بدهد.
زمانی که شهسوار به دست ژنرال متجاوز انگلیسی اسیر شد به همراه سربازی به دیدن وی رفت و او را از عواقب اعدام همسرش اتفاق می‌افتاد آگاه و خطاب به ژنرال انگلیسی گفت «چنان چه تو شهسوار را اعدام کنی نبرد یار احمد زهی‌ها علیه انگلیسی‌ها شدت می‌گیرد و جنگ و خونریزی ادامه پیدا می‌کند بهتر است از بروز فجایع بعدی ممانعت کنیم»، ژنرال که شدیداً تحت تاثیر جسارت و شجاعت گل بی‌بی قرار گرفته بود و نیز فهمید که سخنان او حقیقت دارد شهسوار را آزاد کرد.
سردار میرجنید خان که از فرماندهان قوم شهنوازی بود شجاعت او را ستود و از او خواست هر زمان که نیاز به تدبیر و کارگشایی او داشتند آنها را تنها نگذارد؛ گل بی‌بی با کمال میل پذیرفت و قول همیاری و همکاری داد.
دفن استخوان‌های انگلیسی ها در زیر صخره‌های دره نالَک
زمانی که میرجنید خان سپاه را علیه دشمن فرماندهی می‌کرد به خواست او گل بی بی نقش بسیار حساسی را در راهنمایی و هدایت جنگجویان بلوچ در منطقه نالک ایفا کرد.
نالک نام دره‌ای آشناست همان دره‌ای که مردم سرحد تمام نیروهای ژنرال دایر را از بین بردند و حتی یک نفر هم جان سالم به در نبرد هنوز هم استخوان‌های انگلیسی‌ها در زیر آن صخره‌ها مدفون است.
این جنگ را از آن جهت حماسه نام نهادند چون صرفا به خاطر حس وطن دوستی رنج این مبارزه بر بلوچ‌های سرحد هموار شد و پیروزی 50-40 نفر بر نیروهای 300 نفری انگلیس در حالی که اسلحه ی نیروهای بومی، دودی، سرپر، رندل و اسلحه نیروهای انگلیسی مجهزترین سلاح های آن زمان بود.
گل بی‌بی در حماسه نالک به عنوان پرستار، هنگامی که شهسوارخان مجروح شد درمانش کرد و همچنین زخم‌های دلاور مردان نالک را نیز مداوا کرد و به متجاوزان و بیگانگان نشان داد زن بلوچ با تدبیر است و می‌تواند حتی با بدترین پلیدی‌ها و بدسرشتی‌ها مبارزه کند و پیروز میدان شود.
انتهای پیام/
