فتح خرمشهر، فتح خون/ یادداشت

حماسه سوم خرداد، درسی از مکتب اخلاص و تقواست

حماسه سوم خرداد، درسی از مکتب اخلاص و تقواست؛ برای آنان که در پستی و بلندی‌ها و فراز و فرود‌های روزگار یادشان می‌رود که روزی روزگاری، همین مردم با همدلی و همراهی هم، از هیچ به همه‌چیز دست یافتند.
کد خبر: ۴۵۷۹۳۹
تاریخ انتشار: ۰۳ خرداد ۱۴۰۰ - ۰۷:۵۱ - 24May 2021

حماسه سوم خرداد درسی از مکتب اخلاص و تقواستگروه استان‌های دفاع‌پرس‌ـ نوشین کریمی؛ هر ساله سوم خرداد یادآور یک غرور ملی است؛ چراکه با اشغال «خرمشهر» غمی بزرگ بر پیشانی ملتی نستوه مانده بود، آن‌گاه که چنگال پلید رژیمی ضحاک‌صفت بر تار و پود سرزمین‌مان ایران زخم می‌زد.

خرمشهر، شهر خون شده بود و مردان و زنانی که نه توان ماندن داشتند و نه نای رفتن. اما بودند سلحشور مردان بی‌ادعایی که نشان ایثار را بر سینه‌های سپر کرده‌شان دیدند و در لباس رزم از شمال و شرق و غرب وطن به پاخاستند و جانانه از دنیا چشم شستند تا دنیای مردمان میهن‌شان در خاک و گلوله و آتش از بین نرود.

فتح خرمشهر یادآور مردانِ مردی است که زمزمه‌شان «ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته، خون یارانت پر ثمر گشته...» است، نه آنان که لباس خاکی جبهه بر تن نکردند و پشت میز‌های چهار میخه ادارات و سازمان‌ها نشسته و باد کولر خرداد را در سر و کله خود پیچانند و درآمد‌های میلیاردی را در بانک‌های کشور‌های خارجه پس‌انداز کردند.

فتح خرمشهر، نماد عشق، همبستگی و آزادی برای نهال وجود پاک‌دستانی است که خدمت به میهن و هموطن خود را در دل دارند و با پوتین‌های سنگین، با مشکلات به نبرد بر می‌خیزند.

حماسه سوم خرداد، درسی از مکتب اخلاص و تقواست؛ برای آنان که در پستی و بلندی‌ها و فراز و فرود‌های روزگار یادشان می‌رود که روزی روزگاری، همین مردم با همدلی و همراهی هم، از هیچ به همه‌چیز دست یافتند.

امروز «سالروز فتح خرمشهر» در تقویم، بهانه‌ای است برای تفکر و رسیدن به آن چیز‌هایی که داشتیم و از دست داده‌ایم...

ما ملتی هستیم که دردها، غصه‌ها و شادی‌های مشترک داریم؛ مبادا یادمان رود که زنان‌مان خودشان کوله‌پشتی‌های همسر و برادر و پدر را می‌بستند و از زیر قرآن آن‌ها را به جبهه و جهاد راهی‌شان می‌کردند.

مبادا یادمان رود که حتی وقتی همسایه‌ها و غریبه‌ها هم رهسپار جبهه می‌شدند، زنان ما برای آن‌ها «و ان یکاد...» می‌خواندند و آب زلال پشت سر اتوبوس‌های اعزامی می‌ریختند.

امروز خرمشهر، دل مردمان این سرزمین است که همچون بهار شکوفه باریدند بر مزار جوانان‌شان؛ اما نگذاشتند که دشمن از داغ لاله‌های پرپر شده، قطعه‌ای از خاک سرزمین ایران زمین را غنیمت بردارد.

خرمشهر را خدا بر روی دستان به قنوت رفته مادران شهدا و پدران داغداری آزاد کرد که به جای سجاده، هنوز روی چفیه‌های معطر فرزندان‌شان، به نماز می‌ایستند.

خرمشهر در سوم خرداد آزاد نشد، خرمشهر آزاد بود؛ وقتی که در اندیشه رزمندگان ما محاصره معنایی نداشت، فقط یک‌بار دیگر متولد شد، متولد شد آن‌گونه که ما قدرش را بیشتر بدانیم.

تولدت مبارک خرمشهر...

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار