به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، رزمنده دوران دفاع مقدس و تخریبچی لشکر ۱۰ سیدالشهدا «جعفر طهماسبی» در نوشتهای درخواست همکاری از نویسندگان و پژوهشگران برای سرعت بخشیدن به کار ثبت و ضبط خاطرات رزمندگان این لشکر پرداخت.
او در مطلب مذکور نوشته است:
۳۳ سال از دفاع مقدس میگذرد، ۳۶ سال از عملیات پیروزمندانه والفجر ۸ میگذرد. لشکر ۱۰ سید الشهدا (ع)، که آن روز تیپ ۱۰ سیدالشهدا (ع) بود به فرماندهی حاج علی فضلی ۲۴ ساله، بیش از ۶۰ روز مردانه در فاو جنگید. او در کارنامه ۶۰ روزهاش عبور از اروند خروشان، شکستن هیمنه دشمن در جزیره ام الرصاص، دفع پاتکهای جنون آمیز دشمن بعثی در اطراف کارخانه نمک و حملههای مستمر و غافلگیرکننده به توان رزم دشمن با صدها شهید را دارد.
حالا فرمانده ۶۰ بهار از عمرش میگذرد و علاوه بر صدمات در صحنههای نبرد بیماری سختی را هم پشت سر گذاشته و با عنایت الهی، مدد اهل بیت علیهم السلام و دعای شهدا و همسنگرانش پا به رکاب مشغول پاسداری از انقلاب است. بعد از گذشت ۳۶ سال از نبرد فاو هنوز این حماسه ثبت و ضبط نشده است. تازه فرمانده تصمیم گرفته بعد از ۳۵ سال دو هفته یکبار همسنگرانش را کنار هم جمع و آنها را تشویق به ثبت این حماسه کند، همسنگرانی که مثل خودش گرد پیری بر سر و رویشان نشسته.
تقریبا اکثر این جلسات را شرکت کردم، کار در حد میلیمتری پیش میرود. فرمانده دو هفته یک بار چند ساعت در خدمت حماسه رزمندگان لشکرش حضور پیدا میکند. دیروز که جلسه حماسه رزم والفجر ۸ در باغ موزه بود یاد این جمله فرمانده شهید تخریب لشکر ۱۰ شهید نوریان افتادم که میگفت: «برادرها ما وقت نداریم. وقت خیلی تنگ است.»
خدا را شکر که فرمانده ما شفا پیدا کرد و خدا عمر دوبارهای به او داد و خیلی از فرماندهان دیگر هم که از کرونا ویروس نصیبی داشتند جان سالم به در بردند. چند روز پیش در جلسه حماسه رزم با ترس به فرماندهام حاج علی فضلی گفتم: «حاج آقا ما وقت نداریم کارها خیلی کند پیش میرود. برای تدوین حماسه والفجر ۸ بیش از یک سال است که داریم تلاش میکنیم هنوز به جایی نرسیدیم. هنوز توی جزیرهام الرصاص گیر کردیم. کار به این بزرگی متولیان بزرگ هم میطلبد.»
در همین جلسه عمق فاجعه را برای فرمانده و جمع فرماندهان اینگونه تشریح کردم و گفتم: «حکایت کار تدوین، ثبت و ضبط حماسههای لشکر ۱۰ مثل این شده که در پیست موتور سواری مسابقه اتومبیلرانی برگزار شود. رزمندگان و فرماندهان گردانها و واحدهای لشکر ۱۰ مثل دفاع مقدس پای کار بازگو کردن حماسه هستند، اما متاسفانه توان فنی و تجهیزات این حرکت بزرگ به اندازه سایزش دیده نشده و با صد افسوس باید گفت که این امر حیاتی و مهم میلیمتری جلو میرود.»
اینجا باید اعلام کنم برای ثبت تاریخ رزم لشکر ۱۰ نیاز مبرم و حیاتی به پژوهشگر و نویسنده سابقه دار (رزومه دار) و آشنای به این حوزه است. بیاییم تا دیر نشده و طوفان فراموشی فرماندهان و رزمندگان حماسه ساز را نوازش نکرده کاری کنیم.
انتهای پیام/ ۱۴۱