گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی این روز‌ها حال و روز خوشی ندارد و حامیانش یکی پس از دیگری از اطرافش پراکنده می‌شوند و سرنوشتش زندان است. بررسی وضعیت داخل جامعه صهیونیستی نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی وارد بحرانی شده است که روز به روز بر شدت آن افزوده می‌شود و در واقع بحران‌های انباشته شده این رژیم را لحظه به لحظه به فروپاشی نزدیک می‌کند.
دودستگی و تشتت و جنگ و کشمکش میان احزاب صهیونیست در واقع نمایانگر از هم پاشیدگی جامعه صهیونیست‌ها است. با هر شکست جدیدی از مقاومت، بر شدت بحران داخلی این رژیم افزوده می‌شود به ویژه که ارتش این رژیم به ارتشی ناتوان از تحقق پیروزی با وجود همه توان و ادوات پیشرفته جنگی در اختیار دارد، تبدیل شده است.
رژیمی که در برابر مقاومت در غزه ناتوان است چگونه می‌خواهد با مقاومت لبنان که امکانات و توانایی فوق العاده جنگی دارد، مقابله کند؟ به عبارت دیگر اگر رژیم صهیونیستی بخواهد با همه محور مقاومت رو در رو شود چه بلایی بر سرش خواهد آمد؟
روز گذشته نتانیاهو از قدرت به زیر کشیده شد و همه اقدامات جنایتکارانه او علیه فلسطینی‌ها، اعراب و مسلمانان به پایان رسید؛ هر چند که جانشینان او نیز عده‌ای جنایتکار هستند که به خون فلسطینی‌ها، اعراب و مسلمانان تشنه هستند. با ساقط شدن بنیامین نتانیاهو، متحدانش در کشور‌های عرب حاشیه خلیج فارس یک متحد دیگر را هم از دست دادند. شیخ نشینانی که با رژیم صهیونیستی از سر دوستی و سازش وارد شدند متحد خود یعنی نتانیاهو را از دست دادند همانطور که چندی قبل دونالد ترامپ متحدشان در آمریکا را از دست دادند.
بنیامین نتانیاهو که بود؟
بنیامین نتانیاهو ۲۱ اکتبر سال ۱۹۴۹ در تل‌آویو متولد شد و خانواده‌اش بعداً برای زندگی در جنوب قدس اشغالی به محله «تل بیوت» نقل مکان کردند. در سال ۱۹۶۳ وی به همراه خانواده به ایالات متحده مهاجرت و تحصیلات دبیرستانی را در آنجا تمام کرد و سپس در سال ۱۹۶۷ به اراضی اشغالی بازگشت و به ارتش پیوست و در همان سال در بخش نخبگان ارتش در جنگ بین مصر و اسرائیل شرکت کرد.
نتانیاهو بعداً در جنگ اکتبر ۱۹۷۳ علیه مصر و سوریه شرکت کرد و پس از خدمت سربازی، بار دیگر به ایالات متحده بازگشت و در سال ۱۹۷۴ لیسانس معماری (BSAD) و مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی را از دانشگاه MIT در ماساچوست در سال ۱۹۷۶ دریافت کرد. در سال ۱۹۸۸، نتانیاهو به حزب لیکود پیوست و برای اولین بار به عضویت کنست درآمد و به عنوان معاون موشه آرنس، وزیر خارجه وقت منصوب شد.
وی در سال ۱۹۹۳ به عنوان رئیس حزب لیکود انتخاب و سپس در مه ۱۹۹۶ با غلبه بر رقیب خود شیمون پرز به نخست وزیری برگزیده شد تا جوانترین نخست وزیر تاریخ اسرائیل شود. در اکتبر ۱۹۹۸، نتانیاهو و یاسر عرفات، رئیس فقید تشکیلات خودگردان فلسطین پس از هشت روز مذاکره تحت نظارت بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، تفاهم نامه وای پلانتیشن را امضا کردند.
این توافق نامه شامل خروج اسرائیل از برخی مناطق کرانه باختری، اتخاذ تدابیر امنیتی برای مقابله با تروریسم، تحکیم روابط اقتصادی بین تشکیلات خودگردان فلسطین و اسرائیل و از سرگیری مذاکرات بود.
در سال ۱۹۹۹، نتانیاهو مقابل ایهود باراک، رهبر حزب کار شکست خورد و استعفای خود از ریاست لیکود وکناره‌گیری موقت خود از عرصه سیاسی را اعلام کرد.
نتانیاهو از سال ۲۰۰۳-۲۰۰۵ به عنوان وزیر دارایی در دولت آریل شارون به دولت بازگشت و پس از اعلام شارون برای ایجاد حزب جدیدی به نام کادیم، نتانیاهو دوباره به عنوان رئیس لیکود انتخاب شد.
در ۳۱ مارس ۲۰۰۹، نتانیاهو برای دومین بار نخست وزیری را برعهده گرفته و به طولانی‌ترین نخست وزیر در طول تاریخ اسرائیل تبدیل شد. در دوره ۱۲ ساله حکومت نتانیاهو، ارتش اسرائیل چندین عملیات نظامی را در نوار غزه آغاز کرد که آخرین آن ماه مه گذشته بود.
نتانیاهو با دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین ایالات متحده نیز رابطه قوی داشت و طی آن قدس اشغالی به عنوان پایتخت ادعایی اسرائیل شناخته و سفارت واشنگتن از تل‌آویو به این شهر منتقل شد. همچنین ترامپ «حاکمیت اسرائیل» بر جولان اشغالی را به رسمیت شناخت. سال گذشته نیز نتانیاهو توافقنامه‌های عادی سازی روابط با امارات، بحرین، سودان و مراکش را تحت نظارت دولت ترامپ امضا کرد.
در نهایت پنج مه گذشته پس از چند تلاش ناکام و برگزاری چهار دوره انتخابات در اراضی اشغالی طی کمتر از دو سال، نتانیاهو از عدم موفقیت خود در تشکیل دولت خبر داد و به دنبال آن روون ریولین، رئیس رژیم صهیونیستی لاپید را مامور تشکیل کابینه کرد.
انتهای پیام/ ۴۱۱
