همیشه پشتیبان «ولایت فقیه» باشید و در خط امام حرکت کنید

در این راستا استان یزد با تقدیم چهار هزار شهید، در دفاع از انقلاب اسلامی ایران کارنامه درخشانی از خود به یادگار گذاشته است که شهید «غلامحسین بهرام پور صفی آباد» یکی از این شهداست.

 

غلامحسین بهرام پور صفی آباد ۵ فروردین ۱۳۴۶ در روستای صفی آباد از توابع شهرستان ابرکوه یزد به دنیا آمد و تا اول راهنمایی تحصیل کرد. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان پاسدار وظیفه و آرپی‌جی‌زن راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد. سرانجام ۲۵ خرداد ۱۳۶۶ در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

 

 

با سلام برحسین ابن علی (ع) و با درود و سلام بر شهیدانی که با خون خود درخت پر ثمر انقلاب اسلامی را آبیاری کرده اند و با درود بی پایان بر رزمندگان جانباز که دلیر مردانه به جبهه‌ها میروند و با کفر مبارزه می‌کنند و با سلام و درود برخانواده اسراء که خداوند انشاالله هر چه سریعتر جوانان آن‌ها را به خانواده اشان بازگرداند.

 

وصیت نامه خود را شروع می‌کنم، اول قسمت از وصیت‌نامه‌ام اینست که ازجوانان محله خودم می‌خوام که به جبهه‌ها بروند و اسلحه برزمین افتاده شهدا را بردارند و هیچ‌گاه از جنگ غافل نباشند و امام را تنها نگذارند و می‌دانم که تنها نمی‌گذارند مخصوصا محله صفی آباد که همیشه در خط امام هستند.

 

بنده که یک فرد گنه‌کار بیش نیستم و خداوند اگر توفیق شهادت را به من داد از پدر و مادر و برادرانم و خواهرانم می‌خواهم که مرا حلال کنند و همیشه دستشان را به آسمان دراز کنند و بگویند: که‌ای خدا این قربانی را از ما قبول بفرما؛ 

 

وصیتی به پدرم، ای پدری که همیشه در فکر من بودی و شب و روز به پای من زحمت می‌کشیدی و انشاالله که خداوند سایه تو را از سر خواهران و برادرانم کوتاه نکند و قسمت دوم وصیت نامه این است: مادر جان اگر شهید شدم برایم اشک نریزی و مادر شهداء دلداری کن که اجر تو پیش فاطمه زهرا (س) می‌باشد و خشنود باش، چون فرزند تو راهی را انتخاب کرده که سرور شهیدان حسین زمان این درس را به ما آموخت.

 

و‌ ای پدر و مادر و برادران و خواهرانم، در مراسمم گریه نکنید و فکر کنید که عروسی فرزند شما غلام حسین است، چون اگر گریه کنید اجر خود را ضایع می‌کنید و امیدوارم که اجر شما در پیش ایزد منان باشد و پیامی به اقوام و خویشان دارم که همیشه پشتیبان ولایت فقیه و در خط امام حرکت کنید و یک لحظه امام را تنها نگذارید که دشمنان سوء استفاده کنند و از یک راهی ضربه به انقلاب وارد کنند که انشاالله به آن‌ها فرصت داده نمی‌شود.

 

و‌ای مادر مهربان هر وقت به فکر من می‌افتی به فکر صحرای کربلا باش و قاسم نو داماد را به یاد بیاور و برای غریبی امام حسین (ع) گریه کن.

 

وصیتی به پدرم، پدر جان آن خانه که درست کرده ام اگر شهید شدم تقدیم که به برادرانم و هیچ فرقی ندارد و فکر نکن که فرزند شما شهید شده و ناراحت نباش که روزی می‌آید که همدیگر را ملاقات خواهیم کرد در پایان اگر شهادت نصیبم شد مرا در روستای صفی آباد به خاک بسپارد یاران و دوستان اگر گذاشتند بر مزارم یاد کنید با یک حمد و سوره مرا شاد کنید.

 

انتهای پیام/