گروه استانهای دفاعپرس - «منصوره سادات طوسی»؛ چشمهایشان شبیه هم بود، ابروهایشان شبیه هم بود. موهایشان شبیه هم بود، دو تا بودند اما آنقدر اشتراک داشتند که فکر میکردی یکی هستند.
روی صفحه اول شناسنامه هر دو آنها نوشته شده بود متولد ۱۱ خرداد ۱۳۴۷، نام پدر حسین صادره از مشهد.
حتی هر دو علی بودند، فقط یکی علیاکبر بود و دیگری علیاصغر. هر دو با هم رفته بودند مدرسه نوید خیابانِ طلّاب.
هر دو با هم میرفتند دعای کمیل، میرفتند مسجد، و هر دو با هم رفتند سربازی.
هر دو با هم فرم اعزام به جبهه را پر کردند.
۲۷خرداد ۱۳۶۶، پرونده مشترکشان بسته شد. دوباره هر دو با هم.
هر دو در تیپ ۸۸ انصارالرضا (ع) و در واحد ادوات خدمت میکردند، محل شهادت هر دو مهران. تاریخ شهادت هر دو با هم ۲۷ خرداد.
علت شهادت هر دو برادر، برخورد مینیکاتیوشای دشمن با سر و صورتشان بود که قابل شناسایی نبودند. هر دو را یک کاتیوشا شهید کرده بود.
هویت هر دو برادر از روی کارتهای شناسایی داخل جیبشان احراز شده بود. هر دو برادر را معراج شهدای ایلام تحویل داده بود.
مثل همیشه، مثل همه جا. هر دو با هم رفته بودند.
انتهای پیام/