به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید سید محمد زینال حسینی از فرماندهان تخریب لشکر ۱۰ سیدالشهدا بود که پس از شهادت سردار نوریان قبول مسؤولیت کرد. او در طی دوران حضورش در صحنه نبرد سه بار شیمیایی شد و سرانجام در ۳۱ خرداد سال ۱۳۶۶ در جبهه ماووت در اثر اصابت گلوله به سینه‌اش به شهادت رسید.
محبوبیت شهید حسینی در بین نیرو‌های تخریبچی به خاطر اخلاق مداری و آرامش او بود. بیشتر اوقات ذکر خدا بر زبان داشت و سخت‌ترین کار‌ها را خودش انجام می‌داد. از او به عنوان فرمانده‌ای شجاع و نترس در میانه نبرد‌های سخت یاد می‌کنند.
هفتم تیرماه سال ۱۳۶۵ فرمانده سپاه رفته بود تا در جریان طرح مانور فرماندهان لشکر ۱۰ سیدالشهدا برای انجام ماموریتشان قرار بگیرد.
فرماندهان گردان‌ها و واحد‌های پشتیبانی کننده رزم یکی یکی گزارش‌های خود را ارائه دادند تا نوبت به فرمانده تخریب، شهید سید محمد زینال حسینی رسید.
میله نقشه را دستش گرفت و چنان مسلط بر همه‌ی جوانب کار گزارش داد که همه را حیرت‌زده کرد. او توضیح داد: «با توکل بر خدا ما آمادگی کامل برای عملیات داریم. راهکار‌ها و معبر‌ها به نحو احسن پیش‌بینی شد. بچه‌های تخریب شناسایی خوبی کردند و اطلاع کامل از آرایش میدان‌های مین دشمن دارند.
تیم‌های با تجربه‌ای را سازماندهی کردیم تا با زدن معبر‌ها نیرو‌ها را با امنیت کامل از معبر‌ها عبور دهیم و بعد از عبور نیرو‌های رزمنده از معبر و درگیری با دشمن، بچه‌های تخریب برای عبور دادن دستگاه‌های مهندسی از میدان مین، معبر‌ها را عریض می‌کنند تا خدای نکرده بلدوزر‌ها آسیب نبینند.»
همه چیز به لطف خدا به خوبی انجام و در عملیات صورت گرفته شهر مهران از اشغال نیرو‌های متجاوز بعثی آزاد شد. تصاویر پیش رو مربوط به جلسه سردار محسن رضایی با فرماندهان لشکر سیدالشهداست که شهید سید محمد زینال حسینی نیز به بیان گزارش عملکرد یگان خود می‌پردازد.
انتهای پیام/ 141
