به گزارش خبرنگار دفاعپرس از رشت، دفاع مقدس روایتگر حماسه و ایثار فرزندان ناب حضرت روحالله و انقلاب اسلامی است؛ پیران و جوانان نابی که با عشق به الله و سربازی اسلام، پا به معرکه جنگ و جهاد گذاشتند و حماسههایی از جنس نور و ایثار و شهادت آفریدند.
بیشک آشنایی با سبک زندگی، راه، مرام و شخصیت الهی این شهیدان والامقام، درس زندگی و راه و روش متعالی است برای ما جاماندگان و گرفتار در این دنیای خاکی.
شهید «نورمحمد ضیایی» یکی از این شهدای والامقام است که بهمناسبت سالروز شهادت وی خلاصهای از زندگینامه این شهید را از نظر میگذرانیم.
زندگینامه شهید
شهید «نورمحمد ضیایی» در نهم شهریور ۱۳۴۲ در روستای «دفراز» از توابع رحمتآباد شهرستان «رودبار» دیده به جهان گشود؛ از همان کودکی با رنج و سختی دست و پنجه نرم کرد.
قبل از اعزام به سربازی در تاریخ ۱۵مرداد ۱۳۶۳ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد.
همسرش در ذکر خاطرهای از همسرش میگوید: شهید «نورمحمد ضیایی» خیلی خوشاخلاق و دلسوز بود؛ وقتی که من زندگی مشترک را با او شروع کردم به من میگفت یک زندگی خوبی برایت فراهم میکنم که همه افسوس آن را بخورند.
به من خیلی احترام میگذاشت، خیلی اخلاص داشت و بی ریا بود؛ در زندگی ما صداقت حکمفرما بود.
وقتی که داشت به جبهه میرفت به مادرش گفت: جان من و جان همسر من، به او بی احترامی نکنید؛ به من هم میگفت: به یکدیگر احترام بگذارید، دنیا ارزش آن را ندارد که ما کسی را از خودمان دلخور کنیم؛ قدر یکدیگر را بدانید.
وقتی که دشمنان بعثی به کشور عزیز ما ایران هجوم آوردند به خدمت مقدس سربازی اعزام شد؛ سه روز بعد از شهادتش خداوند دختری به او عطا کرد و به واسطهی یک خواب از شهید، نام او را زینب گذاشتم تا اینکه رسالت زینبی خود را به خوبی انجام دهد.
شهید ضیایی در تاریخ ۱۲تیر ۱۳۶۴ در دارخوین هنگامی که مشغول آموزش دریایی بود در دل دریای خروشان کارون غرق شد و به شهادت رسید و پیکر پاکش در گلزار شهدای «دفراز» به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/