به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، «عزیزالله بابانتاج کاسگری» فرزند عظیم سوم تیر ۱۳۴۳ در بابلسر به دنیا آمد و در تاریخ ۲۵ تیر ۱۳۶۱ در شلمچه به شهادت رسید.
فرازی از وصیت‌نامه شهید
«برادر و خواهرم! به این امید به جبهه می‌روم که اسلام جهانی شود و از شما می‌خواهم پرچم اسلام را در سراسر جهان به اهتزاز در بیاورید و دین اسلام در تمام دنیا پیاده شود، برای جهانی شدن اسلام صبر و مقاومت لازم است و در این راه شما سختی‌های زیادی را باید تحمل کنید، اما این انقلاب هنوز به هدف نهایی نرسیده است تا رسیدن به هدف باید خون داد به خاطر حق از پا ننشستید و پیش روید.
راه امام راه خداست، امام ادامه دهنده صراط مستقیم است. اگر لحظه‌ای نافرمانی کنید (ان شاءلله که نمی‌کنید.) دوباره به وضع اول باز می‌گردید.
ما پاسداران روح الله با یاد حسین بن علی (ع) به جبهه می‌رویم راهی را در پیش می‌گیریم که در آن کشته شدن افتخار است.
از برادران بسیج می‌خواهم بسیج را ترک نکرده به سلاح ایمان و تقوا مسلح شوند آن‌هایی را که مزاحم جمهوری اسلامی می‌شوند بکوبند. ای کسانی که به چپ و راست گرایش دارید، فکر کنید، اراده داشته باشید و بیندیشید. یکی از افتخارات ما شیعیان سرخ علوی آنست که ابتکار عمل در دست ماست، اراده از ماست، خود آزادانه می‌اندیشیم، تصمیم می‌گیریم، ولی شما به حال خود بگویید. شما را محو کردند. قدرت تصمیمگیری را از شما گرفتند از خودتان اراده‌ای ندارید. اندیشه کنید، فکر کنید بدانید بدترین دیکتاتوری همین است، اراده انسان در دست یک شخص نیست که به انسان‌ها فکر کردن و تصمیمگیری را ندهند. به شما سفارش می‌کنم تا خشم امت حزب الله به جوش نیامد به دامن اسلام برگردید.
خواهر بزرگم! کوچولوی بی‌مادر یعنی محبوبه را مانند فرزندت چنان تربیت کن که جزء انصار امام خمینی باشد. لحظه‌ای از دعای امام غافل نمانید.
از خواهر‌ها و مادر‌ها می‌خواهم راه زینبی را فراموش نکنند.
پدر جان! هر طور شده به نماز جمعه برو.»
انتهای پیام/
