به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
میخواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستارهها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».
وصیتنامه شهید خدابخش کلهرى
«بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود بر رهبر کبیر انقلاب و خانواده شهدا و ملت شهیدپرور ایران.
پدر و مادر عزیزم من احساس مىکنم شهید میشوم و شاید دیگر فرصتى پیش نیاید که شما را ببینم و با شما صحبت کنم.
وصیت من این است که بعد از شهادتم هرگز گریه نکنید، چون من هم مانند هر رزمنده دیگری وظیفه خود را نسبت به اسلام و وطنم ادا مىکنم مگر سخن مولایمان حسین بن على را که فرمودند هیهات من ذله را نشنیدهاید پس ما هرگز نباید با ذلت زندگى کنیم.
من نیز مانند هر رزمنده دیگر به راهى مى روم که على اکبر حسین (ع) رفت از شما مىخواهم بعد از من صبور باشید و هیچوقت ناراحتی نکنید که مبادا بهانهاى به دست دشمنان اسلام و منافقین بدهید؛ از شما مىخواهم همیشه به حرف امام گوش دهید و اوامر او را به جان و دل قبول کنید و از هیچ کوششى برای خدمت به جمهورى اسلامى دریغ نکنید و همیشه برادرانم را براى رفتن به جبهه تشویق کنید تنها با این عملتان است که روح من و دیگر شهیدان شاد خواهد شد.
منالله التوفیق به امید پیروزى نهایى حق علیه باطل.»
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۹۱۱