به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، «ابوالحسن رمضانی پاسندی» فرزند «رمضان» یکم شهریور ۱۳۴۷ در شهرستان بهشهر به دنیا آمد و در تاریخ یکم مرداد ۱۳۶۷ در شلمچه به شهادت رسید.
وصیتنامه شهید
با درود و سلام بر پیامبران راستین از حضرت آدم (ع) تا به حضرت خاتم محمد بن عبدالله (ص) و سلام و درود بر جانشینان معصومش از علی (ع) اولین شهید محراب گرفته تا به آخرین آن حضرت مهدی (عج) که خداوند هر چه سریعتر ظهورش را نزدیکتر گرداند تا بواسطه آن جهان از ظلمت و تاریکی رهائی یافته و حق مظلومین از ظالمین گرفته شود و سلام و درود بر نائب برحقش حضرت امام خمینی این قلب تپنده امت اسلام و سلام و درود بر رزمندگان اسلام و شهیدان پاک و مخلص آنهائی که با نثار خون و جان خویش اسلام را زنده کردند و سلام و درود بر شما مردم قهرمان و شهیدپرور ایران.
سپاس و ستایش بیکران بر حضرت احدیت که به ما چگونه زیستن و چگونه مردن را یاد داد و به ما آموخت که چه راهی و چه مرگی را انتخاب کنیم. الهی العفو خدایا مرا بیامرز و از گناهان من در گذر‌ای ارحم الراحمین من در خود این را ندیدم که به شما امت قهرمان وصیتی کنم بلکه چند جمله‌ای است من باب تذکر از آنچه که در زندگی برای من اتفاق افتاد تا شاید عبرتی برای همگان باشد.
اکنون که حدود ۸ سال از جنگ تحمیلی علیه ایران اسلامی می‌گذرد و اکنون که تمام ابرجنایتکاران تاریخ علیه اسلام محمدی و ایران انقلابی بسیج شدند وظیفه هر فرد مسلمان می‌باشد که بخاطر دین خود و اسلام عزیز عازم میادین نبرد شود و من به عنوان سرباز کوچکی از سربازان امام زمان که خود را لایق آن نمی‌دانم عازم جبهه‌ها شدم تا بلکه بتوانم دینم را نسبت به اسلام عزیز ادا نمایم بنابراین وظیفه شرعی خود دیدم که عازم میدان‌های نبرد با کفار شوم و در این راه از هیچ زحمتی دریغ ننمایم و در این راه تا پای جان ثابت قدم باشم، خدایا، خداوندا برادرانم از من سبقت گرفتند و بسوی تو عروج کردند و من افسوس می‌خورم که چرا از این‌ها عقب مانده‌ام عزیزانی که مخلص و پاک بودند و مظلومانه شهید شدند، خدایا از تو می‌خواهم که مرا با این عزیزان محشور و شهدای ما را با شهدای کربلای امام حسین محشور گردانی.
پدر و مادرم، می‌دانم که برایم چه زحمت‌ها کشیدید و شب تا سحر برای بزرگ کردنم رنج‌ها را تحمل نمودید و آرزو‌های زیادی را داشتید اگر شهادت نصیبم گشت ناراحت نباشید و در راه خدا صبر کنید و بشر الصابرین و افتخار کنید که فرزندتان در این راه شهید گشت و اینکه این امانت الهی را سالم به صاحبش سپردید در شهادت من گریه نکنید و ناراحت نباشید چرا که من آرزوی چنین مردنی را داشتم به خود سستی و تزلزل راه ندهید و در مقابل سختی‌ها و مشکلات بردبار باشید.
تو ای مادر همچون شیرزن کربلا زینب (س) شجاعت به خرج دهید و اگر شما را زحمت دادم و ناراحت کردم مرا ببخشید و حلالم کنید و از برادرانم می‌خواهم که ادامه دهنده راه شهیدان باشند و خواهران محترم عفت و حجاب اسلامی را رعایت نمایند، امت شهیدپرور جبهه‌ها را خالی نکنند و پشتیبان جبهه و جنگ باشند برادران بسیجی همانند یک بسیجی نمونه و الگو همراه با عمل باشند و فقط لفظ بسیجی را به خود نسبت ندهند بلکه بسوی جبهه‌ها بشتابند که زمان، زمان رفتن و امتحان الهی است.
توصیه من به برادرانی که پس از ۸ سال جنگ هنوز رنگ و روی جبهه‌ها را ندیدند این است که تا دیر نشده در میدان‌های نبرد حضور یابند که ان‌شاءالله وقتی که این جنگ پیروز شد و اسلام قوت گرفت آن روز پشیمان خواهند شد که چرا به جبهه نرفتند و آنهائی که برای امام حسین و مظلومیتش گریه می‌کنند و به عزاداری می‌پردازند باید بدانند که باید با عمل راه حسین را ادامه داد و باید بدانند که امام حسین برای اسلام شهید شد و مردانه جنگید پس ما نیز باید همانند او سلاح در دست بگیریم و به جبهه بشتابیم تا اسلام زنده شود اگر افسوس می‌خوردید که در روز عاشورا نبودید امام حسین را یاری کنید، اگر امروز به جبهه نیائید و حسین زمان را یاری نکنید، باید گفت که اگر روز عاشورا نیز بودید امام حسین را یاری نمی‌کردید.
از همه مادران و پدران می‌خواهم که فرزندانشان را بسوی جبهه‌ها بفرستند و حامی اسلام باشند، امروز روز حساسی است، امروز روز امتحان است نباید سهل انگاری کرد باید میدان‌ها و صحنه‌ها را پر نگه داشت، نمازجمعه و جماعات را فراموش نکنید قرآن تلاوت کنید که شفای دردهاست و با هم اتحاد داشته باشید.
در پایان از تمامی کسانی که از این جانب بدی دیده‌اند می‌خواهم که مرا حلال کنند و ببخشند و با چند دعا همگی شما را به خداوند متعال می‌سپارم. خدایا ما را بیامرز- امام زمان ما را برسان- از لحظه لحظه عمر ما بکاه و بر ساعات عمر مرجع عالیقدرمان، امام خمینی بت شکن بیفزای- رزمندگان اسلام را پیروز بگردان- اسرای ما را آزاد بگردان- دشمنان اسلام را نابود گردان- پرچم اسلام را در سرتاسر جهان به اهتزاز درآور.
انتهای پیام/
