شهید الهی نیاکی: معبودا! مرا شهید بمیران

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، «سیدحسین الهی نیاکی» فرزند «سید علی اکبر» دهم تیر ۱۳۳۹ در آمل به دنیا آمد و دوم مرداد ۱۳۶۷ در شلمچه به شهادت رسید.

فرازی از دلنوشته شهید

الهی! یک لحظه جدایی یک سال است، یک سال وصال با تو بودن یک لحظه، مرا آرزوی یک لحظه با تو بودن است، در این ماندم که چگونه به یک لحظه بودن به تو دست بیابم.

خداوندا! با تو آه درون گفتن خطاست، زیرا تو خود غم دلم بهتر از من می‌دانی و شکر نعمت تو نکردن گناه است در صورتی که تو آگاهی از آن همه کفر نعمت دادن من. مهربانا، اگر مرا به مهربانی خود عفو نکنی چه کنم. حاجت پذیرا، در کار تو دخالت کردن خطا کردن است، ولی این بنده عاصی تو تقاضای بخشش دارد.

بخشایشگرا! دعای این از راه مانده را بپذیر و از گناه این حقیر در گذر که تو عظیم هستی و عفو تو عظیم‌تر. خداوندا، در این لحظه که قلم در دست گرفته‌ام و این مطلب را می‌نگارم نمی‌دانم چه به سر من می‌آید، زیرا از سرنوشت خود خبر ندارم.

ولی‌نعمتا! آرزویم این است که اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد. خداوندا زندگی مرا زندگی محمد و آل محمد قرار ده و مرگ مرا مرگ در راه محمد و آل او قرار ده.

غم دوری عزیزان مانند یک کوه بر جانم سنگینی می‌کند و نمی‌دانم چه کنم، غم دوری عزیزانی مانند، اسماعیل، امیر حامد، علی، حسین... نمی‌دانم گناهانم چقدر است که تا حال مرا نگهداشته و از تو جدایم کرده است آرزوی و صال تو دارم، آرزوی در جوار تو بودن در دارالسلام و کنار شهیدانی مانند، بهشتی، رجائی، باهنر، مطهری...‌

ای خدای مهربان! تو خود گواه من باش که این راه را برای رضای تو و به خاطر تو انتخاب کردم و لاغیر، با اندک شناختی که از تو داشتم، با رهنمود‌های پیامبر گونه امام خود روحی له الفدا در این راه قدم گذاشتم، برای این به میدان نبرد جنگ حق علیه باطل آمدم تا به دنیا ثابت کنم که اسلام هنوز تنها نیست هنوز کسانی هستند که خون ناقابل خود را در پای این درخت کهنسال که هزار و چند صد سال قبل بر این پهنه گیتی به دست توانای رحمت العالمین خاتم پیامبران حضرت محمد (ص) کاشته بریزند و او را زنده نگهدارند.

خداوندا! روزی که این توفیق را به من عطا کردی که لباس سبز ابا عبدالله الحسین (ع) که به دست یزیدیان در کربلا با خون شریف و مقدس حضرتش رنگی سرخ به خود گرفت بپوشم (لباس سپاه) و خود را به عنوان پاسدار و حافظ آرمان حسین (ع) معرفی کنم آرزویم این بود وقتی نام حسین و لباس حسینی به من عطا کردی عملی حسینی به من عطا فرمائی. معبودا، جز جان چیز دیگری ندارم که تقدیم مقام اقدس حضرتت نمایم، این ارزان‌ترین مطاع ناقابل را از من بپذیر و مرا شهید بمیران.

انتهای پیام/