به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل، «دده کیشی میرزایی احمدآبادی» معروف به «داداش» بیست و چهارم خرداد سال ۱۳۱۳، در روستای «احمدآباد» از توابع شهرستان «مشگین‌شهر» به دنیا آمد. وی خواندن و نوشتن نمی‌دانست و در کنار پدرش «بهرام» کشاورزی می‌کرد، تا این‌که سال ۱۳۴۰ ازدواج کرد و و صاحب سه پسر و سه دختر شد. او با شروع جنگ تحمیلی به‌عنوان بسیجی در جبهه‌ها حضور یافت و هفتم آبان سال ۱۳۶۱، با سِمت تک‌تیرانداز در «سومار» بر اثر اصابت ترکش به پا‌ها و سرش، شهید شد و پیکر مطهرش در زادگاهش کنار برادر شهیدش «رجب» قرار به خاک سپرده شد.
وصیت‌نامه بسیجی شهید «دده کیشی میرزایی احمدآبادی»
بسم الله الرحمن الرحیم
بسم رب الشهداء و الصدیقین
«إنا لله و إنا إلیه راجعون»
به نام خداوند شهیدان و راستگویان که بشر را می‌آفریند و به سوی خودش بازگشت می‌نمایاند، به‌درستی که ما از خداییم و به سوی او بازگشت کنندگانیم». (قرآن کریم)
خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: ای بشر تو بنده آزاد هستی و راه‌های گوناگون را می‌توانی هدف قرار دهی، ولی سعادتمند‌ترین این راه‌ها، راه من است که به‌سوی من بازگشت می‌کنی و در نزد من اجر عظیمی دارید و شمایید که بهشت را برای شما آفریدم.
اینجانب «داداش میرزایی» به امر خداوند تبارک و تعالی راهی را که خداوند معین کرده، امید دارم که رفته باشم و اجر خودم را از خداوند بزرگ گرفته صاحب سعادت در نزد خدا باشم.
راهی که ما می‌رویم، همان راهی است که انبیاء و شهدای صدر اسلام رفته‌اند و ایشانند پیروان قرآن و بندگان صالح خدا که با خون خودشان قرآن را زنده نگه می‌دارند و طبق فرموده قرآن، با کفار به مبارزه برمی‌خیزند و تا آخرین قطره خون‌شان از قرآن و اسلام حمایت می‌کنند.
آری! عاقبت پیروزی با اسلام است و نابودی با کفار و اینجانب «داداش میرزایی» توصیه‌ای که به خانواده گرامی‌ام دارم، این است که راه خداوند تبارک و تعالی را رفته باشند و هرگز از مبارزه با کفار غفلت ننمایند و همیشه به فکر اسلام و قرآن باشند و بچه‌هایم از درس خواندن غفلت ننمایند و امید دارم که در آخرت از بندگان صالح خداوندی بوده باشند.
انشاءالله الرحمن توصیه‌ای که به برادرم دارم! در کار‌های خیر و نیک با بچه‌هایم و با اهل خانواده‌ام همکاری نماید و خداوند به ایشان توفیق عطا فرماید و در آخرت با صالحین قرار دهد.
انشاءالله اگر بنده در راه خدا کشته شوم، مخارج بنده را تا آن‌جا که امکان است، از مال و ثروت خودم تأمین نمایند و امیدوارم که در نزد خداوند مورد قبول بوده باشد و در آخر باز هم توصیه دارم که امیدوارم همسرم از زنان خوبی باشد و تا آخر عمر با بچه‌هایم بوده و از مال اینجانب زندگانیش را طی نماید؛ در غیر این صورت، هیچ حقی در مال اینجانب نداشته و مال و ثروتم تنها متعلق به فرزندانم است.
وصیت‌نامه‌ای دیگر
بسم الله الرحمن الرحیم
وصیت‌نامه - مورخه ۶۰/۹/۳۰
جوان‌های ما این‌ها هستند که دنبال مقصد و مکتب‌شان هستند و مصالحه نخواهند کرد و با هیچ قدرتی و با هیچ ابرقدرتی. (امام خمینی)
مبنی بر این که «داداش میرزایی» وصیت می‌نمایم از جمع امورات معاش زندگانی خود مبلغ ۱۵۰۰۰ (پانزده هزار تومان) جهت مخارج خرجی خود برمی‌دارم و بعد از آن بقیه برای خانواده‌ام در اختیار عیال و بچه‌هایم می‌باشد و رسیدگی خانه‌ام در اختیار برادرم مستوجب می‌باشد که رسیدگی نماید از قول بنده، خواهشمندم که همیشه ما را از دعا فراموش نکنید.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
خواهشمندم که بنده تا آخرین قطره خونم در این راه اسلام کمک به امام امت کمک می‌کنم، بعد از من هم پسران من اسلحه مرا بردارند و موظفند به اسلام به امام کمک زیادی بنمایند و این انقلاب تا این‌جا با هزاران خون جوانان وطن به پا شده است.
داداش میرزایی
انتهای پیام/
