گروه استان‌های دفاع‌پرس - حجت‌الاسلام «عیسی رضایی»؛ ۲۴ ذی‌الحجه سال نهم هجری، روز مباهله، نقطه عطفی در اسلام و تاریخی ماندگار بر تارک قلب مسلمین و حتی دشمنان اسلام است. روزی که در آن این مهم که اصحاب کساء محمد (ص) و دخترش فاطمه زهرا (س)، علی مرتضی (ع) و فرزندانش حسن و حسین‌علیهم السلام هستند، برای همگان به اثبات رسید و سند محکم آن در آیه ۶۱ سوره آل‌عمران که به آیه مباهله معروف است، آورده شده است.
مباهله چیست؟
اصل «مباهله» آن است که دو نفر یا دو گروه پس از مناظره و استدلال در برابر یکدیگر، به نتیجه‌ای که مقبول طرفین باشد نرسند، و هر یک ادعای کتمان حق از سوی دیگری را داشته باشد. در این مرحله برای اثبات ادعای خود مسئله را به خدا واگذار می‌کنند، و هر یک از خدا می‌خواهد که اگر دیگری در ادعای خود عمداً دروغ می‌گوید و حق را دانسته کتمان می‌کند، فوراً عذاب بر او نازل کند تا حق روشن شود.
در چنین برنامه‌ای که یک دستور الهی است، خداوند فوراً پاسخ می‌دهد تا حجت را بر مردم تمام نماید؛ چنانکه در روزگار پیامبران این مسئله بار‌ها اتفاق افتاده و مخالفانشان با معجزه الهی دچار عذاب شده اند وحق بر همه روشن گردیده است.
در تاریخ بیست‌وسه ساله بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله، مباهله بار اول در ماجرای نجرانیان اتفاق افتاد. مسیحیان نجران پس از نامه حضرت درباره پذیرش اسلام برای مناظره به مدینه آمدند، و وقتی از هر جهت محکوم شدند و قرار را بر مباهله گذاشتند، تا حق بین اسلام و مسیحیت با پاسخ مستقیم خداوند ثابت شود. هنگام مباهله، نجرانیان که حقانیت پیامبر صلی الله علیه و آله را به خوبی دریافته بودند و به تأثیر مباهله هم معتقد بودند، با صراحت کامل عجز خود را از مباهله اعلام کردند و جزیه را پذیرفتند.
اما این جریان از سویی، سند محکم حقانیت دعوت رسول خدا محمد مصطفی (ص) است و از سوی دیگر نشان و دلیلی مستحکم بر فضیلت همراهان او (حضرت علی، فاطمه و حسنین).
منزلت علی مرتضی علیه‌السلام در این واقعه
جایگاهی است که دل شیعیان را به عدالت علوی‌اش محکم و دل دشمنانش را به لرزه انداخته است. چون شیعیان، معتقدند امام علی (ع) بر اساس آیه مباهله، به منزلۀ نَفْس و جان پیامبر اکرم (ص) است. از سوی دیگر این نکته مهم است که زمان خاص مباهله از هنگام طلوع فجر تا طلوع خورشید می‌باشد.
این مهم که رسول خدا در جریان مباهله، حضرت علی (ع)، فاطمه زهرا (س) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را فرا خواند تا به همراه آنان، مباهله با مسیحیان نجران را انجام دهد را عالمان و مفسّران شیعه و سنّی در کتاب‌های تفسیر، حدیث و تاریخ خود نقل کرده‌اند که این امر از سوی شش امام معصوم (امام علی (ع)، امام حسن (ع)، امام صادق (ع)، امام کاظم (ع)، امام رضا (ع) و امام هادی علیهم‌السلام) و ۹ شخصیت از اصحاب پیامبر خدا (ص) و پنج نفر از تابعین نیز تایید و روایت شده است.
اگر مباهله میکردی!
هنگامی که مسیحیان از مباهله ترسیدند و پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام با همراهی مردم از جایگاه مباهله به مسجد بازگشتند جبرئیل بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد و این پیام آسمانی را آورد: «ای احمد به عزت و جلالم سوگند اگر تو با کسانی از اهل بیتت که در زیر کسا بودند با همه اهل آسمان و زمین و مخلوقات مباهله میکردی آسمان تکه تکه می‌شد و کوه‌ها قطعه قطعه می‌گشت و زمین از هم گسیخته می‌شد و هرگز آرام نمی‌گرفت مگر آن که من اراده می‌کردم.»
پیامبر صلی الله علیه وآله با شنیدن این پیام الهی در حالی که آثار سرور برچهره مبارکش ظاهر شده بود به سجده در آمد و چهره بر خاک سایید سپس دستانش را بلند کرد و سه بار فرمود: «شکرا للمنعم»؛ شکر خدایی را که نعمت می‌دهد. سپس فرمود: «لعنت ابدی خدا تا روز قیامت بر کسانی که برای شما اهل بیت ظلم کنند در واجری که خداوند بر آنان واجب کرده نسبت به من کوتاهی نمایند.»
انتهای پیام/
