به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، شهید مرتضی مطهری با اشاره به ویژگی‌های مجالس عزاداری حضرت اباعبدالله (ع) مردم را نسبت به بایدها و نبایدهای این مجالس آگاه می‌کند.
به مناسبت فرارسیدن ماه محرم و سوگواری سید و سالار شهیدان به این گفتار که برگرفته از کتاب «حماسه حسینی» استاد شهید مرتضی مطهری است اشاره خواهیم داشت.
«عامه مردم، دو نقطه ضعف در موضوع عزاداری امام حسین دارند؛ یکی از نقاط ضعف این است که معمولاً، هم صاحبان مجالس، یعنی مؤسسین مجالس - چه آنها که در مساجد تأسیس یک مجلس می‌کنند و چه آنهایی که در منزلشان - و هم مستمعین خواهان زیادی جمعیت هستند؛ اگر جمعیت، ازدحام کند، راضی هستند و اگر جمعیت ازدحام نکنند، راضی نیستند. این، نقطه ضعف است. این جلسات برای این نیست که جمعیت ازدحام کند یا نه! مگر ما می‌خواهیم سان ببینیم؟ مگر ما می‌خواهیم رژه برویم؟ هدف، چیز دیگری است؛ هدف، آشنا شدن با حقایق و مبارزه کردن با تحریفات است.
نقطه‌ضعف دوم عوام الناس در مجالس عزاداری، این مسئله شور و واویلا به پا شدن است. باید منبری حتماً در آخر ذکر مصیبت کند و در این ذکر مصیبت هم نه تنها مردم اشک بریزند؛ اشک بریزند قبول نیست، باید مجلس از جا کنده شود، باید شور و واویلا به پا شود. من نمی‌گویم مجلس از جا کنده نشود؛ من می‌گویم این نباید هدف باشد.
من می‌گویم اگر کسی در آن مسیر صحیح، با بیان حقایق و واقعیات، بدون آنکه یک روضه دروغی بخواند، بدون اینکه جعلی بکند، بدون این که تحریفی بکند، اگر اشکی از روی صداقت و حقیقت ریخت، شور و واویلا هم به پا شد، مجلس هم کربلا شد، بسیار خوب؛ ولی وقتی که نبود، آن وقت ما باید با امام حسین بجنگیم؟! دشمنی کنیم؟! دروغ ببندیم؟! دروغ بگوییم!!
حال، این نقطه ضعف مردم عوام است. با این نقطه ضعف چه باید کرد؟ در همه این‌ها مردم مسئولند. مردم دو مسئولیت بزرگ دارند: یک مسئولیت این است که نهی از منکر بر همه واجب است. وقتی که می‌فهمید و می‌دانید - و مردم هم اغلب می‌دانند - که دروغ است؛ نباید در آن مجلس بنشینید که حرام است بلکه باید مبارزه کنید. و دیگر این تمایلی است که صاحب مجلس‌ها و مستمعین، به گریاندن مجلس دارند؛ مجلس باید بگرید، باید کربلا شود. روضه خوان بیچاره می‌بیند که اگر بنا شود هر چه می‌گوید، از آن راست‌ها باشد، مجلسش نمی‌گیرد، بعد همین مردم هم دعوتش نمی‌کنند، ناچار یک چیزی هم اضافه می‌کند؛ این انتظار را مردم باید از سر خودشان بیرون کنند.
نگویند فلان روضه خوانی که مجلس او می‌گیرد، فلان روضه خوانی که کربلا می‌کند؛ کربلا می‌کند یعنی چه؟ شما باید روضه راست را بشنوید تا معارف و سطح فکرتان بالا بیاید؛ به طوری که اگر در یک کلمه، روحتان اهتزاز پیدا کرد؛ یعنی با روح حسین‌بن‌علی هماهنگی کرد و اشکی ولو ذره‌ای، ولو به قدر بال مگس جاری شد، اگر یک چنین اشکی در حالت هماهنگی روح شما با حسین بن علی از چشم شما بیرون بیاید، واقعاً مقام بزرگی برای شماست. اما اشکی که از راه قصابی کردن بخواهد از چشم شما بیاید، اگر یک دریا هم باشد، ارزش ندارد.»
انتهای پیام/
