علما عمود خیمه حیات هستند

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، آیت‌الله «علی‌اکبر رشاد» استاد حوزه علمیه در جلسه درس اخلاق که در جمع پژوهشگران پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اخلاقی برگزار شد، اظهار داشت: خدای متعال علمی را که به بشر می‌دهد آن را از آنان نمی‌گیرد.

رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: علم وقتی وارد یک جامعه شد در افق آن جامعه باقی می‌ماند، بلکه تبدیل به فرهنگ در آن جامعه می‌شود. علم نیز مانند وحی است و اگر خداوند متعال بخواهد علم را از آن جامعه‌ای بستاند عالم را از آنان می‌گیرد.

وی افزود: نبوت مانند سایر مشاغل نیست که برفرض گفته شود فلان پیامبر در فلان سن بازنشسته می‌شود؛ برای مثال اگر پیامبری ۲۰ سالگی نبوتش آغاز و در سن ۷۰ سالگی بازنشسته می‌شد در این صورت امر رسالت منقطع می‌شد از این رو تا زمانی که پیامبر در قید حیات باشد رسالت او ادامه دارد. خدای متعال به محض اینکه نبی را فراخواند و نبی لبیک گفت رسالت آغاز می‌شود، علم نیز زمانی که وارد یک جامعه می‌شود و در بستر این جامعه رسوب می‌کند توسط یک عالم این امر صورت می‌گیرد برای همین زمانی که خداوند متعال بخواهد علم را از یک جامعه اخذ کند عالم را از میان بر می‌دارد؛ بنابراین با رفتن عالم علم از جامعه برچیده می‌شود تا جایی که علومی که توسط آن عالم بیان شده از بین برود و دیگر علم جدیدی وارد جامعه نشود.

رئیس شورای سیاست‌گذاری حوزه علمیه تهران با تأکید بر اینکه علم باید پیوسته وارد جامعه شود، گفت: هرگاه تولید علم توسط عالم متوقف شود به معنی توقف نیست بلکه به معنی عقب گرد است در حقیقت علم فروکش می‌کند و این با قبض عالم اتفاق می‌افتند.

 استاد حوزه علمیه بیان داشت: گاهی وقتی بعضی از بزرگان را که از دست می‌دهیم تا وقتی هستند تولید علم، فکر، معرفت و اندیشه می‌کنند بر دارایی اندیشه جامعه می‌افزایند و اندیشه در جامعه انباشته می‌شود، اما زمانی که از جامعه عروج و کوچ می‌کنند علم به جامعه افزوده نمی‌شود و این عدم افزوده شدن به معنای کاستن است چرا که علم فرار است و آنچه عالم تولید کرده بخشی از آن از بین می‌رود و اگر علم جدید نیاید و نیاز‌ها مرتفع نشد جامعه دچار فقر علمی می‌شود.

آیت‌الله رشاد از دست دادن عالم را بسیار تأسف‌انگیز دانست و عنوان کرد: زمانی که عالمی را از دست می‌دهیم بیش از آنکه به از دست دادن ایشان تأسف بخوریم باید به از دست دادن علم تأسف خورد. وجود یک عالم مولد در جامعه به حضور فیزیکی و کالبدی او نیست بلکه به حضور متافیزیکی و قلبی اوست. وقتی علامه از میان ما رفت، علامه نرفت بلکه علم رفت؛ وقتی مصباح از جامعه رفت، مصباح نرفت بلکه مصباح هدایت از جامعه برچیده شد و جامعه از تولید او محروم شد.

وی با اشاره به اینکه وجود علما برای جامعه برکت است، تصریح کرد: زمانی که حضرت آیت‌الله بهجت از دنیا رفت باید دید چه اتفاقی افتاد؛ متأسفانه کمتر به این اتفاقات توجه می‌شود. وقتی موجی می‌آید و علما را به یکباره می‌برد و پشت سر هم دار فانی را وداع می‌گویند قطعاً جامعه گرفتار بی معنویت، بحران و بی‌اخلاقی می‌شود. یکی از دلایل نزول بلا ظلم به عالم و یا از دنیا رفتن علما است.

رئیس شورای سیاست‌گذاری حوزه علمیه تهران با اشاره به اینکه علما عمود خیمه حیات هستند، خاطرنشان کرد: کاهش معنویت در جهان زمینه نزول بلا و کثرت بلایای طبیعی است. علم، معنویت و وحی قائم به اشخاصی است که اهلیت این ارزش‌ها را دارند و زمانی که آن‌ها از دنیا می‌روند این ارزش‌ها نیز از بین می‌روند.

منبع: مهر

انتهای پیام/ ۹۱۱