خدایا «مرزداران» را به نصرت خویش قوت بخش
گروه استان‌های دفاع‌پرس- ابوالفضل بمانی؛ امروز جمعه بیست و پنجم محرم الحرام و به روایتی سالروز شهادت امام زین العابدین (ع) است.
امام بزرگواری که نام شان با قیام عاشورا، گریه بر پدر بزرگوارشان امام حسین (ع) و نیز کتاب ارزشمند صحیفه سجادیه گره خورده است.
صحیفه سجادیه که در بردارنده برخی از دعا‌های حضرت امام زین العابدین (ع) و کانونی از معارف عمیق الهی در ابواب مختلف است، از گنجینه های ارزشمند دعا‌های امامان (ع) محسوب می‌شود.
بزرگان علم و ادب معتقدند که صحیفه سجادیه از نظر جایگاه ارزشی پس از قرآن و نهج البلاغه قرار دارد و در شمار ارزندهترین منابع معرفتی جای گرفته است، به سبب همین جایگاه رفیع، نام‌هایی همچون اخت القرآن (خواهر قرآن)، انجیل اهل بیت (ع) و زبور آل محمد (ص) بر صحیفه نهاده اند.
دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه، مشتمل بر فراز‌های ارزشمندی از سخنان دعاگونه امام سجاد (ع) در باره «ثغور» یا مرزداران است:
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ حَصِّنْ ثُغُورَ الْمُسْلِمِینَ بِعِزَّتِکَ وَ أَیِّدْ حُمَاتَهَا بِقُوَّتِکَ وَ أَسْبِغْ عَطَایَاهُمْ مِنْ جِدَتِکَ
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرزهاى مسلمانان را به پیروزمندى خویش استوار گردان و مرزبانان را به نیروى خود یارى ده و از خزانه افضال خویش عطایشان به فراوانى ارزانى دار.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ کَثِّرْ عِدَّتَهُمْ وَ اشْحَذْ أَسْلِحَتَهُمْ وَ احْرُسْ حَوْزَتَهُمْ وَ امْنَعْ حَوْمَتَهُمْ وَ أَلِّفْ جَمْعَهُمْ
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و شمارشان افزون کن و سلاحشان برنده. حوزههایشان حراست فرماى و پیرامونشان را نفوذ ناپذیر گردان. جمعشان متحد کن
وَ دَبِّرْ أَمْرَهُمْ وَ وَاتِرْ بَیْنَ مِیَرِهِمْ وَ تَوَحَّدْ بِکِفَایَةِ مُؤَنِهِمْ وَ اعْضُدْهُمْ بِالنَّصْرِ وَ أَعِنْهُمْ بِالصَّبْرِ وَ الْطُفْ لَهُمْ فِی الْمَکْرِ
و خود به تدبیر کارهاشان پرداز. سر رشته آذوقه شان گسسته مگردان و دشواری‌ها از پیش پایشان بردار. آنان را به نصرت خویش قوت بخش و به شکیبایى مدد نماى و دفع مکر دشمن را به ایشان بیاموز.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَرِّفْهُمْ مَا یَجْهَلُونَ وَ عَلِّمْهُمْ مَا لاَ یَعْلَمُونَ وَ بَصِّرْهُمْ مَا لاَ یُبْصِرُونَ
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و به مدافعان مرزها، هر چه نمىشناسند بشناسان و ایشان را هر چه نمى دانند، بیاموز و چشمانشان را بر هر چه نمى بینند بگشاى!
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْسِهِمْ عِنْدَ لِقَائِهِمُ الْعَدُوَّ ذِکْرَ دُنْیَاهُمُ الْخَدَّاعَةِ الْغَرُورِ
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و، چون با دشمنان رویاروى شوند، یاد دنیاى مکار فریبنده از خاطرشان بزداى
وَ امْحُ عَنْ قُلُوبِهِمْ خَطَرَاتِ الْمَالِ الْفَتُونِ وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ نُصْبَ أَعْیُنِهِمْ
و هوس حطام فتنه انگیز این جهانى از دلشان محو کن و بهشت را پیش چشم ایشان دار
وَ لَوِّحْ مِنْهَا لِأَبْصَارِهِمْ مَا أَعْدَدْتَ فِیهَا مِنْ مَسَاکِنِ الْخُلْدِ وَ مَنَازِلِ الْکَرَامَةِ وَ الْحُورِ الْحِسَانِ
و آن مساکن جاوید و آن منازل کریم و آن حوران خوبروى
وَ الْأَنْهَارِ الْمُطَّرِدَةِ بِأَنْوَاعِ الْأَشْرِبَةِ وَ الْأَشْجَارِ الْمُتَدَلِّیَةِ بِصُنُوفِ الثَّمَرِ حَتَّى لاَ یَهُمَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالْإِدْبَارِ وَ لاَ یُحَدِّثَ نَفْسَهُ عَنْ قِرْنِهِ بِفِرَارٍ
و آن جویباران سرشار از آشامیدنى هاى نغز و گوارا و آن درختان سر فرو داشته و بارور از میوه هاى گونهگون بهشتى را به آنان بنماى، تا هواى پشت کردن به دشمن در دل هیچ یک از ایشان نجنبد و خیال گریختن از هماورد از خاطر کس نگذرد.
اَللَّهُمَّ افْلُلْ بِذَلِکَ عَدُوَّهُمْ وَ اقْلِمْ عَنْهُمْ أَظْفَارَهُمْ وَ فَرِّقْ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ أَسْلِحَتِهِمْ وَ اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ
اى خداوند، به این نیایش، خصمشان درهم شکن و چنگال دشمن از تنشان کوتاه کن و میان دشمنان و سلاح هایشان جدایى افکن و بند دلشان بگسل
وَ بَاعِدْ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ أَزْوِدَتِهِمْ وَ حَیِّرْهُمْ فِی سُبُلِهِمْ وَ ضَلِّلْهُمْ عَنْ وَجْهِهِمْ وَ اقْطَعْ عَنْهُمُ الْمَدَدَ
و چنان کن که میان ایشان و زاد و توشه ایشان فاصلهاى بزرگ پدید آید و در راه سرگشته و حیرانشان گردان و آن سان کن که راه خویش گم کنند. اى خداوند، دشمنانشان را راه مدد بربند
وَ انْقُصْ مِنْهُمُ الْعَدَدَ وَ امْلَأْ أَفْئِدَتَهُمُ الرُّعْبَ وَ اقْبِضْ أَیْدِیَهُمْ عَنِ الْبَسْطِ وَ اخْزِمْ أَلْسِنَتَهُمْ عَنِ النُّطْقِ
و از شمارشان بکاه و قلوبشان لبریز از وحشت نماى و دستشان از تطاول کوتاه کن و زبانشان از گفتن به بند آر
وَ شَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ وَ نَکِّلْ بِهِمْ مَنْ وَرَاءَهُمْ وَ اقْطَعْ بِخِزْیِهِمْ أَطْمَاعَ مَنْ بَعْدَهُمْ
و چنان کن که شکست ایشان سبب پراکندگى و عبرت آن کسان گردد که از پى شان مى آیند و، چون ایشان را به خوارى در افکنى از آن پس هیچ لشکر انگیز طمع در ستیز با ما نکند.
اَللَّهُمَّ عَقِّمْ أَرْحَامَ نِسَائِهِمْ وَ یَبِّسْ أَصْلاَبَ رِجَالِهِمْ وَ اقْطَعْ نَسْلَ دَوَابِّهِمْ وَ أَنْعَامِهِمْ
اى خداوند، زنانشان از زادن سترون دار و مردانشان را از آب پشت بخشکان و نسل چارپایان و ستورانشان منقطع گردان.
لاَ تَأْذَنْ لِسَمَائِهِمْ فِی قَطْرٍ وَ لاَ لِأَرْضِهِمْ فِی نَبَاتٍ
آسمانشان را مفرماى که بر آنان قطره اى ببارد و زمینشان را مفرماى که گیاهى برویاند.
اَللَّهُمَّ وَ قَوِّ بِذَلِکَ مِحَالَ أَهْلِ الْإِسْلاَمِ وَ حَصِّنْ بِهِ دِیَارَهُمْ وَ ثَمِّرْ بِهِ أَمْوَالَهُمْ
بار خدایا، بدین نیایش، بلاد مسلمانان نیرومند گردان و شهرهاشان استوار. اموالشان را فزونى ده
وَ فَرِّغْهُمْ عَنْ مُحَارَبَتِهِمْ لِعِبَادَتِکَ وَ عَنْ مُنَابَذَتِهِمْ لِلْخَلْوَةِ بِکَ حَتَّى لاَ یُعْبَدَ فِی بِقَاعِ الْأَرْضِ غَیْرُکَ وَ لاَ تُعَفَّرَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ جَبْهَةٌ دُونَکَ
و چنان کن که از نبرد با دشمن فراغت جویند و روى به پرستش تو نهند و به جاى پیکار با دشمن با تو خلوت کنند، تا مردم سراسر زمین کسى جز تو نپرستند و در برابر کس جز تو چهره بر خاک نسایند.
اَللَّهُمَّ اغْزُ بِکُلِّ نَاحِیَةٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ عَلَى مَنْ بِإِزَائِهِمْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ
بار خدایا، مسلمانان هر ثغرى را براى نبرد با مشرکانى که در برابر ایشانند بسیج فرماى
وَ أَمْدِدْهُمْ بِمَلاَئِکَةٍ مِنْ عِنْدِکَ مُرْدِفِینَ حَتَّى یَکْشِفُوهُمْ إِلَى مُنْقَطَعِ التُّرَابِ قَتْلاً فِی أَرْضِکَ وَ أَسْراً
و آنان را به گروه هایى از ملائکه که پى در پى، از پس هم، به یاریشان فرود مى آیند یارى نماى، تا دشمنان تو را تا آنجا که خاک زمین به پایان مى رسد به کشتن و اسیر کردن واپس رانند.
أَوْ یُقِرُّوا بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِی لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَکَ لاَ شَرِیکَ لَکَ
یا آنکه مشرکان اقرار کنند که تویى الله، آن خداى که جز او خدایى نیست، یکتا و بى انباز.
اَللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِکَ أَعْدَاءَکَ فِی أَقْطَارِ الْبِلاَدِ مِنَ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ وَ التُّرْکِ وَ الْخَزَرِ وَ الْحَبَشِ وَ النُّوبَةِ وَ الزَّنْجِ
اى خداوند، چنان کن که این دعا همه دشمنانت را در اقطار بلاد در بر گیرد:از هندوان و رومیان و ترکان و خزران و حبشیان و مردم نوبه و زنگبار
وَ السَّقَالِبَةِ وَ الدَّیَالِمَةِ وَ سَائِرِ أُمَمِ الشِّرْکِ الَّذِینَ تَخْفَى أَسْمَاؤُهُمْ وَ صِفَاتُهُمْ وَ قَدْ أَحْصَیْتَهُمْ بِمَعْرِفَتِکَ وَ أَشْرَفْتَ عَلَیْهِمْ بِقُدْرَتِکَ
و سقلابیان و دیلمیان و دیگر امم مشرک که نام و صفاتشان کس نداند و تو خود به علم خود شمارشان کرده اى و به قدرت خود بر آنان اشراف دارى.
اَللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِکِینَ بِالْمُشْرِکِینَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِینَ
اى خداوند، مشرکان را به مشرکان مشغول دار تا از تطاول بر بلاد اسلامیان باز مانند
وَ خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِمْ وَ ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الاِحْتِشَادِ عَلَیْهِمْ
و از شمار ایشان بکاه تا از شمار مسلمانان نکاهند. میانشان جدایى افکن تا بر ضد مسلمانان متحد شدن نتوانند.
اَللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ مِنَ الْأَمَنَةِ وَ أَبْدَانَهُمْ مِنَ الْقُوَّةِ وَ أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الاِحْتِیَالِ
بار خدایا، آرامش از دلشان و نیرومندى از تنشان دور کن و اندیشه هر حیله و نیرنگ از قلوبشان بپرداز.
وَ أَوْهِنْ أَرْکَانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ وَ جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ
به هنگام نبرد با مردان ما دست و پایشان سست گردان و در دلشان بیم افکن تا از جدال و آویز با سلحشوران اسلام عاجز آیند.
وَ ابْعَثْ عَلَیْهِمْ جُنْداً مِنْ مَلاَئِکَتِکَ بِبَأْسٍ مِنْ بَأْسِکَ کَفِعْلِکَ یَوْمَ بَدْرٍ
لشکرى از ملائکه خود، همراه با خشم و عذاب خود بر سرشان فرست، آن سان که در جنگ بدر فرستادى.
تَقْطَعُ بِهِ دَابِرَهُمْ وَ تَحْصُدُ بِهِ شَوْکَتَهُمْ وَ تُفَرِّقُ بِهِ عَدَدَهُمْ
تا رگ حیاتشان قطع کنى و جاه و جلالشان از میان ببرى و جمعشان پراکنده سازى.
اَللَّهُمَّ وَ امْزُجْ مِیَاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ وَ أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ وَ ارْمِ بِلاَدَهُمْ بِالْخُسُوفِ
اى خداوند، آبهاشان را به وبا بیالاى و طعامشان به درد‌ها بیامیز و شهرهاشان در زمین فرو بر
وَ أَلِحَّ عَلَیْهَا بِالْقُذُوفِ وَ افْرَعْهَا بِالْمُحُولِ وَ اجْعَلْ مِیَرَهُمْ فِی أَحَصِّ أَرْضِکَ وَ أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ
و پى در پى سنگ بلا بر سرزمینشان ببار و آن را به قحط سال دچار کن و توشه و زادشان را در بى بارانترین و خشکترین و دورترین زمین‌ها قرار ده.
وَ امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِیمِ وَ السُّقْمِ الْأَلِیمِ
پناه گاههاى زمین به رویشان سد کن و به گرسنگى مداوم و بیمارى دردناک مبتلایشان گردان.
اَللَّهُمَّ وَ أَیُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِکَ أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ مِنْ أَتْبَاعِ سُنَّتِکَ
بار خدایا، هر جنگجویى از گروندگان به آیین تو که به جنگ با آنان برخیزد و هر مجاهدى از پیروان سنت تو که با آنان جهاد کند
لِیَکُونَ دِینُکَ الْأَعْلَى وَ حِزْبُکَ الْأَقْوَى وَ حَظُّکَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْیُسْرَ وَ هَیِّئْ لَهُ الْأَمْرَ وَ تَوَلَّهُ بِالنُّجْحِ
تا دین تو بیشتر اعتلا یابد و حزب تو تواناتر شود و نصیب تو افزونتر گردد، پس هر چه خواهد برایش میسر گردان و اسباب کار او مهیا کن و بر عهده گیر که پیروزى اش دهى.
وَ تَخَیَّرْ لَهُ الْأَصْحَابَ وَ اسْتَقْوِ لَهُ الظَّهْرَ وَ أَسْبِغْ عَلَیْهِ فِی النَّفَقَةِ وَ مَتِّعْهُ بِالنَّشَاطِ
خداوندا، یارانى موافقش ده و پشتش محکم گردان و هزینه اش به فراوانى ارزانى دار و او را به نشاط و خرمى متمتع ساز
وَ أَطْفِ عَنْهُ حَرَارَةَ الشَّوْقِ وَ أَجِرْهُ مِنْ غَمِّ الْوَحْشَةِ وَ أَنْسِهِ ذِکْرَ الْأَهْلِ وَ الْوَلَدِ
و آتش اشتیاق او به یار و دیار در دلش فرو نشان و از غم تنهاییش در پناه خود دار و یاد زن و فرزند از خاطرش محو کن.
وَ أْثُرْ لَهُ حُسْنَ النِّیَّةِ وَ تَوَلَّهُ بِالْعَافِیَةِ وَ أَصْحِبْهُ السَّلاَمَةَ وَ أَعْفِهِ مِنَ الْجُبْنِ وَ أَلْهِمْهُ الْجُرْأَةَ
خداوندا، به حسن نیتش راه نماى و عافیتش بخش و سلامتش بدار و ترس از او دور دار و دلش به جرئت و شهامت قوى گردان
وَ ارْزُقْهُ الشِّدَّةَ وَ أَیِّدْهُ بِالنُّصْرَةِ وَ عَلِّمْهُ السِّیَرَ وَ السُّنَنَ وَ سَدِّدْهُ فِی الْحُکْمِ
و صلابت و سختىاش ده و به نصرت خویش یارى نما و سیرت‌ها و سنت هاى دین به او بیاموز و در فرماندهى راه صوابش پیش پاى بگشاى
وَ اعْزِلْ عَنْهُ الرِّیَاءَ وَ خَلِّصْهُ مِنَ السُّمْعَةِ وَ اجْعَلْ فِکْرَهُ وَ ذِکْرَهُ وَ ظَعْنَهُ وَ إِقَامَتَهُ فِیکَ وَ لَکَ
و از ریاکارى بر کنار دار و از دلبستگى به نام و آوازه برهان و چنان کن که فکر و سخن و سفر و حضرتش در تو و براى تو باشد.
فَإِذَا صَافَّ عَدُوَّکَ وَ عَدُوَّهُ فَقَلِّلْهُمْ فِی عَیْنِهِ وَ صَغِّرْ شَأْنَهُمْ فِی قَلْبِهِ وَ أَدِلْ لَهُ مِنْهُمْ وَ لاَ تُدِلْهُمْ مِنْهُ
اى خداوند، هر گاه با دشمن تو و دشمن خود مصاف در پیوندد، شمار هماوردان در چشمش اندک آور و هیبتشان در دلش خرد بنماى. او را بر دشمن چیره گردان و دشمن را بر او چیره مگردان.
فَإِنْ خَتَمْتَ لَهُ بِالسَّعَادَةِ وَ قَضَیْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ فَبَعْدَ أَنْ یَجْتَاحَ عَدُوَّکَ بِالْقَتْلِ
و اگر خواهى زندگى اش را به نیکبختى پایان دهى و به خلعت شهادتش بنوازى، چنان کن که شهادت او پس از آن باشد که دشمنت را هلاک ساخته باشد.
وَ بَعْدَ أَنْ یَجْهَدَ بِهِمُ الْأَسْرُ وَ بَعْدَ أَنْ تَأْمَنَ أَطْرَافُ الْمُسْلِمِینَ وَ بَعْدَ أَنْ یُوَلِّیَ عَدُوُّکَ مُدْبِرِینَ
یا به بند اسارت آورده باشد و اطراف بلاد اسلامیان از تجاوز خصم ایمن گردیده باشد و دشمنان تو پشت کرده روى به هزیمت نهاده باشند.
اَللَّهُمَّ وَ أَیُّمَا مُسْلِمٍ خَلَفَ غَازِیاً أَوْ مُرَابِطاً فِی دَارِهِ أَوْ تَعَهَّدَ خَالِفِیهِ فِی غَیْبَتِهِ أَوْ أَعَانَهُ بِطَائِفَةٍ مِنْ مَالِهِ
اى خداوند، هر مسلمانى که پس از رفتن یکى از غازیان یا مرزبانان به میدان نبرد، به جاى او عهده دار امور خانهاش گردد، یا بازماندگانش را سرپرستى کند یا به بخشى از مال خود جنگجو را مدد رساند
أَوْ أَمَدَّهُ بِعِتَادٍ أَوْ شَحَذَهُ عَلَى جِهَادٍ أَوْ أَتْبَعَهُ فِی وَجْهِهِ دَعْوَةً أَوْ رَعَى لَهُ مِنْ وَرَائِهِ حُرْمَةً
یا به ساز و برگ نبرد یارى دهد، یا بر جهادش بر انگیزد، یا دعاى خیر خود بدرقه راهش گرداند، یا در غیاب او حرمتش رعایت کند.
فَآجِرْ لَهُ مِثْلَ أَجْرِهِ وَزْناً بِوَزْنٍ وَ مِثْلاً بِمِثْلٍ وَ عَوِّضْهُ مِنْ فِعْلِهِ عِوَضاً حَاضِراً یَتَعَجَّلُ بِهِ نَفْعَ مَا قَدَّمَ وَ سُرُورَ مَا أَتَى بِهِ
او را پاداشى ده همچند پاداش آن جنگجو، به همان مقدار و همان گونه. اى خداوند، جزاى کار او، بهرى در این دنیا عطا کن که سود آن مال که تقدیم داشته و شادمانى عملى که به جاى آورده، به زودى فراچنگ آرد
إِلَى أَنْ یَنْتَهِیَ بِهِ الْوَقْتُ إِلَى مَا أَجْرَیْتَ لَهُ مِنْ فَضْلِکَ وَ أَعْدَدْتَ لَهُ مِنْ کَرَامَتِکَ
و، چون عمرش به پایان رسد فضل و نعمتى که برایش قرار داده اى و کرامتى که مهیا داشتهاى، نصیبش گردد.
اَللَّهُمَّ وَ أَیُّمَا مُسْلِمٍ أَهَمَّهُ أَمْرُ الْإِسْلاَمِ وَ أَحْزَنَهُ تَحَزُّبُ أَهْلِ الشِّرْکِ عَلَیْهِمْ فَنَوَى غَزْوًى أَوْ هَمَّ بِجِهَادٍ فَقَعَدَ بِهِ ضَعْفٌ
بار خدایا، هر مسلمانى که امر اسلام دل مشغولش دارد و بسیج مشرکان بر ضد مسلمانان ملولش کند و آهنگ جنگ در دل او پدید آید یا جهاد را کار بندد، سپس به سبب ناتوانى جسم از کار بازماند
أَوْ أَبْطَأَتْ بِهِ فَاقَةٌ أَوْ أَخَّرَهُ عَنْهُ حَادِثٌ أَوْ عَرَضَ لَهُ دُونَ إِرَادَتِهِ مَانِعٌ
یا فقر و بینوایى کار او به تعویق افکند، یا حادثهاى از عزمش باز دارد، یا به ناگاه مانعى بر سر راهش پدید آید.
فَاکْتُبِ اسْمَهُ فِی الْعَابِدِینَ وَ أَوْجِبْ لَهُ ثَوَابَ الْمُجَاهِدِینَ وَ اجْعَلْهُ فِی نِظَامِ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ
نامش در زمره عابدان بنگار و ثواب مجاهدانش ده و در شمار شهیدان و صالحانش در آر.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلاَةً عَالِیَةً عَلَى الصَّلَوَاتِ مُشْرِفَةً فَوْقَ التَّحِیَّاتِ
بار خدایا، بر محمد بنده خود و رسول خود و آل محمد درود بفرست، درودى برتر از هر درود دیگر و فراتر از هر تحیت.
صَلاَةً لاَ یَنْتَهِی أَمَدُهَا وَ لاَ یَنْقَطِعُ عَدَدُهَا کَأَتَمِّ مَا مَضَى مِنْ صَلَوَاتِکَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ
درودى که زمانش پایان نیابد و شمارش منقطع نگردد، درودى تمامتر و کاملتر از هر درود دیگر که یکى دیگر از دوستانت را فرستاده اى.
إِنَّکَ الْمَنَّانُ الْحَمِیدُ الْمُبْدِئُ الْمُعِیدُ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِیدُ
که تو بخشنده اى و ستوده اى، پدید آورنده اى و به صندوق عدم باز گرداننده اى و هر چه خواهى همان کنى.
انتهای پیام/
