به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «حسین ابراهیمی»، ۲۰ خرداد ماه ۱۳۳۸ دیده به جهان گشود. این شهید والامقام ۱۰ شهریور ماه ۱۳۶۰ به فیض شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه شهید حسین ابراهیمی
«بسم رب الشهدا
اکنون که من در جبهه‌های جنوب در حال جنگ با کفار بعثی هستم و امشب روز ۴ مرداد ماه ۱۳۶۰ ما قصد حمله به بعثیون داریم من چند کلمه‌ای وصیت خود را می‌نویسم. ما سربازان اسلام به ندای امام خمینی رهبر انقلاب اسلامی ایران لبیک گفته و برای نابودی بعثیون به جبهه‌ها عازم شدیم که بلکه ما مملکت اسلامی را از وجود این اجانب پاکسازی کرده و کشوری با بنای اسلامی بنا کنیم.
از اینکه من و امثال من در این جنگ‌ها کشته می‌شویم شما پدر و مادر‌ها ناراحت نباشید، چون کشور اسلامی ما احتیاج به این جوان‌های عزیز دارد تا این نهال کوچک انقلاب اسلامی رشد کند و ان‌شاالله پرچم حکومت اسلامی در تمام جهان برافراشته باشد.
اینک با تو مادر عزیز چند کلمه‌ای صحبت دارم، اولین چیزی که از تو می‌خواهم این است که تا می‌توانی گریه نکنی و شاد باش، چون حسین به آرزوی خودش رسیده است و دوست دارد که همه برای او شادی بکنند نه عزاداری. مادر عزیزم! امیدوارم که مرا ببخشی، از اینکه تو را بعضی مواقع اذیت کردم. امیدوارم که بقیه فرزندانت را که برای اسلام خدمت می‌کنند بیشتر تشویق کنی.
سخنی با پدر عزیزم که من به شما خیلی محبت دارم. پدر جان! از اینکه من پیش شما نیستم ناراحت نباشید، چون اسلام احتیاج به این فداکاری‌ها دارد و ما برای اسلام کاری نمی‌کنیم جان ما برای اسلام ارزشی ندارد.
پدر جان، فاطمه و احمد! شما هم سعی کنید فرزندان خوبی برای اسلام تربیت کنید و اگر از من ناراحتی داشتید امیدوارم که مرا خواهید بخشید.
فاطمه امیدوارم که نگذاری مامان عزاداری کند، بلکه باید شادی کنید.
سخنی با محسن و مجید دارم، اول اینکه محسن جان تو در سپاه هم‌چنان بمان و در آن لباس مقدس که من اینجا شاهد جانبازی برادران پاسدار هستم، به این مملکت اسلامی خدمت کن.
مجید جان! تو هم باید برای اسلام خدمت کنی. شما خواهران عزیز هم باید همیشه در صحنه باشید و همیشه خدمت به جمهوری اسلامی کنید.
به امید پیروزی حق بر باطل»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱
