به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، هشت سال جنگ تحمیلی، نشان داد که مردم ایران برای دفاع از امنیت و خاک کشورشان متحد و یکپارچه مقابل توپ و تانک دشمن سینه سپر می‌کنند؛ به‌طوری‌که جوانان کشورمان علی‌رغم سن و سال کم، با شجاعت و دلی سرشار از ایمان، عازم مناطق جنگی شدند.
«کریم قربانی» جوانی از خطه آذربایجان بود که دلش برای حضور در جنگ تحمیلی و دفاع از کشورش بی‌تابی می‌کرد؛ اما مسئولان به دلیل سن و سال پایین‌اش این اجازه را به او نمی‌دادند؛ با این حال وی موفق به حضور در جبهه شد و سرانجام ۲۳ فروردین سال ۱۳۶۲ در عملیات «والفجر یک» به شهادت رسید.
زندگی‌نامه شهید «کریم قربانی»
«کریم قربانی» فرزند «عبدالعلی»، نهم شهریور سال ۱۳۴۳ در تبریز دیده به جهان گشود. وی پس از طی دوران کودکی در خانواده‌ای مذهبی، تحصیلات خود را تا پایان دوره ابتدایی ادامه داد و به‌دلیل فقر و تنگدستی خانواده، از ادامه تحصیلات بازماند.
«کریم» انسان خوش‌اخلاقی بود که به مسائل اسلامی و اخلاقی خیلی اهمیت می‌داد و علی‌رغم سواد کمی که داشت، قرآن را خوب تلاوت می‌کرد. او صبح‌ها به مدرسه می‌رفت و بعدازظهرها در قالیبافی به خانواده خود کمک می‌کرد و همچنین در کار‌های کشاورزی و دامداری نیز مددکار پدر بزرگوارش بود.
او نوجوانی پرشور در زمان اوج‌گیری انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ بود؛ به طوری‌که حضور فعالی در راهپیمایی‌ها و تظاهرات علیه حکومت ستم‌شاهی داشت و به حضرت امام خمینی (ره) عشق می‌ورزید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، وقتی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شروع شد، «کریم» آرام و قرار نداشت و همواره برای حضور در جبهه تلاش می‌کرد؛ اما به علت سن و سال پایینش به او اجازه اعزام به جبهه را نمی‌دادند. ۲ برادر کریم عازم جبهه شده بودند و او نیز سرانجام سال ۱۳۵۹ به‌عنوان نیروی پیاده در یکی از گردان‌های لشکر عاشورا، توانست در عملیات بزرگ «فتح‌المبین» شرکت کند.
«کریم» جنگ علیه دشمنان اسلام و وطن اسلامی ایران را وظیفه خود می‌دانست و می‌گفت: «نشستن در خانه ننگ است» و در نامه‌ای به مسئول پایگاه مقاومت محله‌اش نوشته بود: «در جبهه به نیروی زیادی احتیاج است و باید در هر اعزام ۱۰۰ نفر را به جبهه بفرستید».
وی خیلی شجاع و نترس بود و با اتکا به خداوند متعال، با شجاعت کامل با دشمنان بعثی مبارزه می‌کرد. او در عملیات «مسلم ابن عقیل» به گردان زرهی لشکر انتقال یافت و هرچه در توان داشت، در طبق اخلاص گذاشت و با جان و دل به وظیفه خود که دفاع از تمامیت ارضی کشور بود، عمل کرد.
«کریم» یک سال و نیم در جبهه‌های حق علیه باطل حضور فعال داشت، حتی وقتی مجروح شده و در بیمارستان بستری بود، خانواده‌اش را مطلع نکرد تا از آن‌جا دوباره به جبهه برگردد.
سرانجام آن دلاور جبهه‌های نور، پس از خدمات صادقانه و بی‌ریا که جهاد در راه خدا بود، ۲۳ فروردین سال ۱۳۶۲ در عملیات «والفجر یک» بر اثر اصابت خمپاره به تانکی که در آن قرار داشت، جان به جان آفرین تسلیم کرد و به آرزو دیرینه خویش که شهادت در راه اسلام بود، نائل آمد.
پیکر پاک این شهید والامقام را به شهر تبریز انتقال دادند و پس از تشیع باشکوه توسط مردم انقلابی آذربایجان، در گلزار شهدای «وادی رحمت» به خاک سپردند.
انتهای پیام/
