به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «یدالله بهتاش» کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگویی پیرامون سالروز شهادت «حضرت رقیه (س)»، اظهار داشت: آنچه به صورت مستند در روایات و مستندات وجود دارد این است که دختری از «امام حسین (ع)» در شهر شام به شهادت می‌رسد، حال اینکه در اسم ایشان تردید وجود دارد، برخی نام ایشان را فاطمه یاد کرده‌اند، اما آنچه متداول است نام این بانوی بزرگوار اسلام «رقیه» بوده و هست.
وی شهادت «حضرت رقیه (س)» را دارای پیام‌های خاصی خواند و اظهار کرد: یکی از نشانه‌های شهادت دختر سه‌ساله «امام حسین (ع)»، مظلومیت «اهل بیت (ع)» و در عین حال رذالت و شقاوت دشمنان ایشان است، این شقاوت از آنجایی بیشتر می‌شود که از آن‌ها می‌پرسند حال که مردان را به شهادت رسانده‌اید، چرا کودکان را آزار می‌دهید؟.
پیرغلام حسینی در همین راستا ادامه داد: اشقیا در همین زمان اهل بیت «امام حسین (ع)» را به اسارت گرفته و مورد آزار و اذیت قرار دادند، در این میان با نشان دادن سر مبارک امام سوم شیعیان باعث شهادت دختر سه‌ساله ایشان شدند، بی‌شک ددمنشی فراوانی در دشمنان «امام حسین (ع)» وجود داشت، که با این عمل چهره پلید آن‌ها چند برابر به عالمیان نشان داده شد.
وی شهادت «حضرت رقیه (س)» را دارای ابعاد مختلفی خواند و تأکید کرد: شهادت «حضرت رقیه (ع)» در شهر شام بدون شک واقعه‌ای دردناک و جانسوز است، اما این اتفاق اثرات مثبتی را نیز به همراه داشت که نمی‌توان به‌سادگی از آن‌ها چشم پوشی کرد، این اثرات باعث شده تا شهر شام همچنان به‌عنوان یکی از پایگاه‌های اسلام در جهان شناخته شود.
مداح «اهل بیت (ع)» در همین رابطه اذعان کرد: شاید اگر «حضرت رقیه (س)» نبودند و در این شهر به شهادت نمی‌رسیدند، وحدت اسلامی که امروز در سوریه وجود دارد هم اکنون وجود نداشت، این وحدت تا حدی است که حتی غیر مسلمانان نیز از معجزات این حضرت و ارادت ویژه خود به «حضرت رقیه (س)» سخن می‌گویند.
وی با اشاره به اهمیت فراوان بنیان خانواده در نزد «اهل بیت (ع)» ادامه داد: همواره اهمیت خانواده و زندگی خانوادگی از سوی پیامبران و «امامان معصوم (ع)» تأکید شده است، ما روایات بسیاری در این زمینه داریم و در همین راستا می‌بینیم که خانواده «امام حسین (ع)» مهر و علاقه بسیار زیادی نسبت به هم داشته و همواره نسبت به یکدیگر ایثار می‌کردند.
بهتاش با اشاره به جایگاه ویژه خانواده در زندگی «اهل بیت (ع)» خاطرنشان کرد: به‌عنوان مثال در شهر شام وقتی یزید تصمیم به قتل «امام سجاد (ع)» می‌گیرد، «حضرت زینب (س)» میان آن‌ها قرار گرفته و به یزید گفتند که اگر می‌خواهی سجاد را بکشی در ابتدا باید مرا از دنیا ببری. حتی در مواقعی که اسرا در شهر شام جابجا می‌شدند، «حضرت زینب (س)» به هیچ وجه نمی‌گذاشتند که به سایر زنان و کودکان آسیبی برسد. «حضرت زینب (ع)» هنگام خروج از شهر شام به مردم این شهر گفتند که من از این شهر می‌روم، اما یادگاری از «امام حسین (ع)» را در این شهر باقی می‌گذارم.
منبع: میزان
انتهای پیام/ ۹۱۱
