به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، شهید مدافع حرم «علیرضا بریری» ۳۰ فروردین ۱۳۶۶ در بابلسر به دنیا آمد. پس از اخذ مدرک دیپلم در گزینش دانشجوی دانشکده تربیت پاسداری امام حسین (علیه السلام) پذیرفته شد.
در بهار سال ۱۳۸۷ ازدواج کرد و در بهمن ۱۳۸۷ بطور رسمی وارد سپاه پاسداران شد. در سال ۱۳۹۴ برای دفاع از حرم عمه سادات عازم سوریه شد و پس از ۴۹ روز برگشت و برای بار دوم در تاریخ ۱۴ فروردین ۱۳۹۵ عازم سوریه شد و در تاریخ ۱۶ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ به همراه ۱۲ آلاله تن از همرزمانش به دست تروریست‌های تکفیری در خان‌طومان به شهادت رسید.
پیکر مطهر این شهید بدلیل شرایط خاص منطقه در زمره شهدای مفقودالاثر حماسه خان‌طومان قرار گرفت و پس از ۳۲ ماه دوری تفحص و با انجام آزمایش DNA شناسایی شد و در تاریخ ۱۷ دی ۱۳۹۷ تشییع و در جوار شهدای امامزاده ابراهیم بابلسر خاکسپاری شد.
«روح الله صادقی» همرزم شهید «علیرضا بریری» به ذکر خاطراتی از این شهید پرداخت و گفت: «علیرضا بریری» عاشق شهادت و خانواده شهدا بود. با اینکه یک بار مجروح شده بود، اما اصلاً چیزی به من نگفته بود. خانومش تعریف می‌کرد: «علیرضا آنچنان ذهن اعضای خانه رو آماده کرده بود که شهادتش برایم قابل باور بود.»
ساعت یک و نیم بعد از ظهر روز ۱۶ اردیبهشت ۹۵، مصادف با روز مبعث، تکفیری‌ها با تمام قوا به خان‌طومان حمله کردند و نبرد عاشورایی رزمندگان ما تا ساعت ۵ صبح روز بعد ادامه داشت. بریری فرماندهی تل یک خط حمزه را به عهده داشت. او وقتی صدای غرش تانک‌های دشمن را می‌شنید قدرت مضاعف می‌گرفت و می‌گفت: «جااان! بیائید جلووووو!» بریری تکفیری‌های زیادی را به کام مرگ کشاند و در یکی از صحنه‌های نبرد با آر پی چی تانک و راننده آن را با هم نابود کرد.
علیرضا زیر باران گلوله تمام نیروهایش را تخلیه کرد و نگذاشت کسی جا بماند و با وجود آتش سنگین دشمن که هر کس می‌خواهد جان شیرین خود را بردارد و از معرکه بگریزد. او همراه کمالی ایستاد تا پیکر شهید کابلی را به عقب منتقل کنند، اما هر دو به شهادت رسیدند.
یکی از رزمندگان فاطمیون می‌گفت: «چهار سال است که در سوریه با تکفیری‌ها می‌جنگیم، اما در این مدت رزمنده‌ای به شجاعت جنگجویی و نترسی علیرضا بریری و مصطفی صدرزاده ندیدیم.»
انتهای پیام/
