به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، دفاع مقدس مردم ایران علیه تمام آن‌هایی که کمر همت بسته بودند تا نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران را به نابودی بکشانند از همان آغازین روز‌های پیروزی انقلاب آغاز شده بود؛ تنها هشت روز از پیروزی انقلاب می‌گذشت که در سی‌ام بهمن ۱۳۵۷ پادگان مهاباد سقوط کرد و اسلحه‌های سبک و سنگین آن توسط ضدانقلاب به غارت رفت.
در واقع از زمانی که ضدانقلاب در اقصی نقاط کشورمان علم جدایی‌خواهی برافراشتند، دفاع مقدس آغاز شد. آن روز‌ها در بسیاری از نقاط کشورمان گروهک‌هایی که دنباله همگی‌شان به آن سوی مرز‌ها می‌رسید مثل قارچ سبز می‌شدند و خیلی زود علیه حکومت مرکزی مبارزه مسلحانه را آغاز می‌کردند.
در بهار سال ۱۳۵۸ در حالی که هنوز دوماه از پیروزی انقلاب نگذشته بود، غائله اول گنبد در ششم فروردین‌ماه شعله‌ور شد. همزمان کیلومتر‌ها آن‌طرف‌تر حزب دموکرات کردستان به همراهی دیگر گروه‌های جدایی‌طلب رژه‌ای ۵ هزار نفری را در سنندج به اجرا گذاشتند. اوضاع در خوزستان به‌واسطه خلق عرب خراب بود و در خطه آذربایجان خلق مسلمان شب‌نامه‌های خود را توزیع می‌کرد.
وقتی که رزمندگان از تهران و دیگر شهر‌های کشورمان به گنبد، سیستان، خوزستان و آذربایجان اعزام می‌شدند، استان غالباً کوهستانی و صعب‌العبور کردستان در سایه اهمال‌کاری‌های دولت موقت می‌رفت تا بزرگ‌ترین مانع در مسیر نظام نوپای اسلامی را ایجاد کند. از تابستان سال ۱۳۵۸ به یکباره آتش زیر خاکستر کردستان رخ نشان داد و به‌سرعت شهر‌هایی، چون مریوان، پاوه، بوکان، بانه، سردشت، پیرانشهر و... یکی پس از دیگری یا سقوط کردند یا توسط ضدانقلاب محاصره شدند. در شش ماهه اول پیروزی انقلاب اوضاع در کردستان به‌قدری وخیم شد که برخی کارشناسان غربی پیش‌بینی کردند یا کردستان از ایران جدا می‌شود یا ده‌ها سال طول خواهد کشید تا نظام اسلامی بر اوضاع این خطه مسلط شود.
اما تنها چهار سال طول کشید تا نام‌هایی، چون مصطفی چمران، احمد متوسلیان، محمد بروجردی، ناصر کاظمی و محمود کاوه آنچنان پایه‌های اقتدار نظام را در کردستانات مسلط سازند که لشکر ویژه شهدا به‌عنوان اصلی‌ترین یگان سپاه در جبهه شمال غرب بتواند خود را از کردستان ر‌هایی بخشد و در عملیات بزرگ جنوب، چون بدر و کربلای ۵ شرکت کند. اما چه چیزی توانست یک نظام نوپا را این‌چنین به پیروزی‌های معجزه‌آسایی نائل کند؟
پاسخ این سؤال را باید در همان معجزه‌ای دانست که باعث پیروزی انقلاب شد. مگر نه آنکه نظام اسلامی بر پایه آموزه‌های عاشورایی و به رهبری حضرت امام خمینی بر تاریخ ۲ هزار و ۵۰۰ ساله شاهنشاهی فائق آمده بود. همان انگیزه و همان اراده این بار در چارچوبی به نام دفاع مقدس رخ نشان داد و معجزه‌ها یکی پس از دیگری به وقوع پیوستند. اینجا بود که دیدیم هنوز غائله کردستان نخوابیده جنگ عظیم تحمیل شده توسط عراق بعثی به کشورمان به وقوع پیوست؛ بسیاری از سرداران و امیران ناچار شدند کردستان را ر‌ها کنند و به جبهه‌های جنوب بروند. اما همان نیرو‌های باقی‌مانده توانستند با تأسی بر قدرت ایمان و آموزه‌های نبرد عاشورایی بر تمامی دشمنان و گروهک‌های مختلف فائق آیند. آن‌ها آموخته بودند که اگر قلب‌ها مملو از ایمان باشند، دست‌های خالی بهانه‌ای برای تسلیم نیستند و می‌شود با کمترین‌ها، بیشترین پیروزی‌ها را نصیب جبهه اسلام کرد.
سلاح و قرآن
در سراسر دفاع مقدس هشت ساله ملت ایران تک تک رزمندگان مصداق عینی این فرمایش امام «در یک دست قرآن و در یک دست سلاح» را جامه عمل پوشاندند. این‌ها (رزمندگان) صرفاً جنگاورانی نبودند که بی‌محابا به صفوف دشمنان حمله می‌کردند. آن‌ها مجاهدانی بودند که بیش از اتکا به تسلیحات مادی به سلاح ایمان مجهز بودند. هرکدام از آن‌ها سفیرانی بودند که با رزم مکتبی خود ارزش‌های نظام اسلامی را به جهانیان مخابره می‌کردند. از این رو بود که مردم کردستان به خاطر رفتار حسنه رزمندگان فریب شعار‌های ضدانقلاب را نخوردند و جوانانشان فوج فوج به صفوف رزمندگان پیوستند و کردستان را از فتنه‌ای عظیم ر‌هایی بخشیدند.
در همین دفاع مقدس بود که چندین هزار جوان افغانستانی در جبهه‌های جنگ، رزم حسینی را آموختند و به مجاهدان کشور خویش انتقال دادند. در همین دفاع مقدس بود که اولین هسته‌های مقاومت با مفاهیم اسلام ناب محمدی در لبنان و سوریه شکل گرفت. حزب‌الله از نفس گرم حاج احمد‌ها جان گرفت و بسیاری از گروه‌های فلسطینی با الگوبرداری از رزمندگان ایرانی، شکل دیگری از مقاومت و ایستادگی را در برابر رژیم اشغالگر قدس به نمایش گذاشتند.
صدور انقلاب
ارزش‌های انقلاب در جنگ تحمیلی به ملت‌های آزادیخواه جهان به‌خوبی معرفی شد. امام گفته بود ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر کردیم و این صدور به برکت خون جوانانی بود که حتی در سخت‌ترین لحظات و شرایط میادین نبرد، ارزش‌ها و اخلاق اسلامی و انسانی را زیر پا نمی‌گذاشتند.
مگر نه آنکه بیداری ملت عراق نیز در همین جنگ تحمیلی رقم خورد. گذشته از گروه‌ها و احزاب شیعه که طی جنگ تحمیلی در جبهه ایران اسلامی حضور یافته بودند، بسیاری از اسرای عراقی نیز وقتی با رأفت اسلامی روبه‌رو شدند، پس از آزادی، پیامرسان ارزش‌های والایی شدند که انقلاب خمینی کبیر مملو از آن‌ها بود.
جنگ تحمیلی اگرچه خسارات مادی بسیاری به همراه داشت، اما توانست به ملت‌های آزادیخواه جهان، شکل دیگری از مقاومت و ایستادگی و اتکای به نفس را بیاموزد. در دفاع مقدس جهان نظاره‌گر بود که چگونه اتحاد ابرقدرت شرق و غرب در به نابودی کشاندن ایران اسلامی به شکست منتهی شد. جهان شاهد بود که چطور یک ملت با دست‌های خالی هشت سال تمام مقابل ارتشی که مرتباً توسط به‌روزترین تسلیحات جهان مجهز می‌شد، ایستاد و حتی یک وجب از خاکش را واگذار نکرد.
این جمله که «ایستادگی ملت ایران در جنگ تحمیلی یک معجزه بود» نه از سوی یک چهره داخلی که از طرف یکی از چهره‌های سیاسی مشهور اسلامی- عربی گفته شده است. یاسر عرفات که این جمله از اوست، خود سابقه سال‌ها مبارزه با رژیم صهیونیستی را داشت. وی که مرتباً به‌عنوان میاجی به کشور‌های ایران و عراق سفر می‌کرد، به‌خوبی از وقایع جنگ تحمیلی آگاه بود و با چنین اطلاعاتی، این جمله خاص را بیان می‌کند.
مع‌الوصف، دفاع مقدس مردم ایران که تقدس خود را از ایثارگری‌های رزمندگانش گرفته بود، جلوه‌های رزم عاشورایی را به جهان استضعاف نشان داد و الگویی همیشگی برای ملت‌های آزادیخواه جهان شد. اگر امروز می‌بینیم که نوار غزه با آن وسعت کم، پایه‌های رژیم اسرائیل را می‌لرزاند یا حزب‌الله لبنان مدت‌هاست تبدیل به یک قدرت بازدارنده در برابر توسعه‌طلبی‌های رژیم صهیونیستی شده است، همگی به برکت خون جوانانی است که دفاع از ارزش‌های خود را به بهترین شکل ممکن به انجام رساندند و تبدیل به ستارگان پرفروغ تاریخ شدند.
منبع: روزنامه جوان
انتهای پیام/ ۹۱۱
