وصیت‌نامه شهید «محمد اسمعیل شولی»؛

هیچ چیزی گلوى تشنه مرا سیراب نمی‌کند جز شهادت

شهید محمد اسمعیل شولی در وصیت‌نامه خود آورده است: «باید دین خود را تا آنجایی که در توان دارم به اسلام و مردم وطنم ادا کنم، هیچ چیزی هم در زندگی جز شهادت آرزویم نیست و هیچ چیزی گلوى تشنه مرا سیراب نمی‌کند جز شهادت.»
کد خبر: ۴۸۰۳۸۱
تاریخ انتشار: ۰۴ مهر ۱۴۰۰ - ۱۳:۵۵ - 26September 2021

هیچ چیزی گلوى تشنه مرا سیراب نمی‌کند جز شهادت

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «محمداسمعیل شولی» فرزند «جعفر»، یکم مهر ۱۳۴۱ در روستای شول برازجان دیده به جهان گشود و سرانجام در تاریخ  چهارم مهر‌ ۱۳۶۳ در منطقه عملیاتی شاخ شمیران به فیض شهادت نائل آمد.

 وصیت‌نامه شهید محمداسمعیل شولی

«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ

کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند مرده مپندارید بلکه زنده هستند و نزد خداى خود روزى مى‌گیرند.

با سلام و درود بى‌پایان به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهورى اسلامى ایران و سلام فراوان من بر شهدای اسلام از صدر تاکنون و سلام بر رزمندگان اسلام و آنانى‌که در راه اسلام و قرآن خدمت می‌کنند.

اکنون که من دارم به‌سوی جبهه حرکت می‌کنم بر خودم واجب می‌دانم چرا که اسلام در این حال احتیاج به ما دارد و ما با ریختن خونمان می‌توانیم از قرآن و اسلام عزیزمان پاسدارى کنیم. خدا را شکر می‌کنم که این توفیق را به ما داد که بتوانم وظیفه شرعی خودم را در حد توان نسبت به اسلام و قرآن انجام دهم. با مدت نزدیک به ۲۱ سال عمر، این زمان عازم جنگ هستم و بهترین زمان عمر خود می‌بینم از خدا تقاضا دارم که مرا به مرگ طبیعی و در بستر نمیراند، فقط مرا در راه اسلام و قرآن بمیراند، این بود آرزوى من و از خدای خود می‌خواهم که به من ایمان عطا کند که فقط راه حسین (ع) را دنبال کنم. هرگز نخواهیم گذاشت متجاوزین یک قدم به کشور اسلامی ما تجاوز نمایند و به اسلام صدمه برسانند. اسلام مرز محدودى ندارد، تمام سرزمین‌های دنیا از آن خداسـت. اسـلام دین جهانى است که پیامبرش حضرت محمد (ص) است، ان‌شاءالله بایستی در سراسر گیتی گسترش داده شود. هدف ما همین است که تا دنیا برقرار است و این امت شهیدپرور زنده هستند دست از جهاد برنخواهیم داشت. هدف من از اعزام به جبهه جنگ فقط برانداختن کفر و ستمی است که بر مردم مسلمان این مرز و بوم وارد می‌شود و مکتبی را که من پذیرفته‌ام در آن مسئولیتى سنگین بر دوشم احساس می‌کنم و باید دین خود را تا آنجایی که در توان دارم به اسلام و مردم وطنم ادا کنم، هیچ چیزی هم در زندگی جز شهادت آرزویم نیست و هیچ چیزی گلوى تشنه مرا سیراب نمی‌کند جز شهادت.

مادرم و پدر عزیزم! برای من هرگز ناراحتی نکنید و اگر جمعیت دنیا براى اسلام قربانی شوند کم است. از ملت عزیز می‌خواهم همیشه دعا کنند و به نیرو‌های مسلح کمک کنند که پیروز شوند.

اگر من به شهادت رسیدم عوض من‌ای برادران! قبر حسین (ع) را زیارت کنید.

والسلام

«محمد اسماعیل شولى ۱۳۶۳/۶/۱

منبع: نوید شاهد

انتهای پیام/ ۹۱۱

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار