به گزارش خبرنگار دفاعپرس از مشهد، سرلشکر «محسن رضایی» در خاطرات خود از ستاد جنگهای نامنظم نقل میکند: «بعد از آن که ارتش مسئولیت آموزش یگان نیروهای ویژه و تکاوری را برعهده گرفت، شهید «صیاد شیرازی» از ما دعوت کرد تا برای بازدید به مرکز آموزش آنها برویم. مراسم پایان دوره و فارغالتحصیلی تکاوران بود. در انتهای مراسم دیدیم که سرهنگ فرمانده آموزش تکاوران، در سخنرانی خود دست به سوی آسمان دراز کرد و بهعنوان دعای پایان مراسم، با صدای بلند گفت: «خداوندا! از تو میخواهیم که موعد رویارویی تکاوران ما را با سربازان ارتش رژیم صهیونیستی نزدیکتر بگردانی و این «توفیق» نصیب و روزی فارغالتحصیلان این دوره باشد». از صیاد پرسیدم که نام این سرهنگ چیست؟ پاسخ داد که ایشان آقای «آبشناسان» هستند».
«آقای آبشناسان» همان «شهید حسن آبشناسان» است که نام او را زیاد شنیدهایم؛ فرمانده دلاور، مبتکر و خلاق قرارگاه حمزه سیدالشهدا (ع) که لقب «شیر صحرا» را به وی داده بودند.
«امین آبشناسان» یادگار شهید «حسن آبشناسان» است که در گفتوگو با خبرنگار دفاعپرس در مشهد، ناگفتههایی از سیره و آرمانهای این شهید والامقام را روایت کرده است.
وی در این گفتوگو با اشاره ادعاهای مطرح شده از سوی رسانههای ضد انقلاب مبنی بر اینکه شهید آبشناسان یکی از مخالفان تأسیس سپاه پاسداران بوده و تا زمان شهادت هم رابطه خصومتباری با فرماندهان سپاه داشته است، میگوید: «قویاً این موضوع را تکذیب میکنم؛ تاریخ دفاع مقدس به روشنی گواهی میدهد که فرماندهان سپاه پاسداران همچون شهید «بروجردی»، از دوستان نزدیک پدرم بودند. اگرچه مسلم است که در هر کشور، باید یک رده نظامی رسمی و ارشد بهعنوان مسئول اصلی حفاظت از تمامیت ارضی آن کشور وجود داشته باشد؛ اما تأسیس سپاه پاسداران و تجهیز و آموزش بسیج مردمی همچون تأسیس بسیاری از نهادهای دیگر، از جمله ابتکارات و تدابیر خردمندانه بنیانگذار کبیر انقلاب بود که شهید آبشناسان نیز با تمام وجود از آن حمایت کرد».
دفاعپرس: گفته میشود که ارتش تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی از گرایشات اسلامی تهی بوده و فرماندهان ارشد آن عمدتاً رویکرد غربگرایانه داشتهاند. آیا شما این موضوع را تأیید میکنید؟
این موضوع اگر هم در مصادیق معدود و انگشتشمار مشاهده میشده است، هرگز نمیتوان آن را به کل بدنه ارتش تعمیم داد. ارتش حتی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی هم به اندازه تمام استعداد یگانی خود در خدمت آرمانهای اسلام و انقلاب قرار داشت و این موضوع را زمانی میتوان به روشنی درک کرد که با اوجگیری مبارزات سیاسی مردم، این ارتش بود که درب پادگانها را به روی مردم باز کرد تا عرصه مبارزات خیابانی و راهپیماییها علیه رژیم طاغوت را گستردهتر کند؛ لذا به جرئت میتوان ادعا کرد که اگر ارتش همراه با مردم انقلابی نبود، هرگز جریان مبارزات سیاسی انقلاب اسلامی نمیتوانست پس از ۱۵ سال مبارزه از سال ۱۳۴۲، در بهمن سال ۱۳۵۷ به پیروزی برسد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز همین ارتش بود که در تنگنای خیانتهای «بنیصدر» و صدور دستورهای اکید نظامی از جانب او، حمایت از برادران پاسدار و رزمندگان مؤمن بسیجی را بر انفعال در برابر پیشرویهای ارتش متجاوز ترجیح داد و پا به میدان جهاد و مبارزه گذاشت. در این باره، نقش تأثیرگذار ارتش در دفاع از انقلاب اسلامی و تمامیت ارضی کشور به طوری است که هرگز نمیتوان عملیاتهای غرورآفرین و ظفرمندانه دفاع مقدس را منحصر در یک رده یا دسته نظامی خاص دانست؛ بلکه جانفشانیها و فداکاریهای همه نیروهای مسلح باهم و بهصورت مکمل هم بود که منجر به پیروزی ما در جبههها شد.
دفاعپرس: با توجه به اینکه شهید آبشناسان از فرماندهان عالیرتبه ارتش در دفاع مقدس بودهاند، چرا هیچگاه این شهید به دنبال ترفیع درجه و تصدی مناصب بالاتر در رده فرماندهی نبود و حتی شخصاً ترک سنگر فرماندهی کرده و در خطوط مقدم حاضر میشد؟
به یاد دارم که در ابتدای جنگ، بعضی از دوستان پدرم به خانه ما آمدند و در جلسهای از ایشان درخواست کردند که از سلسله مراتب خود برای بازداشتن شهید صیاد شیرازی از عرصه نقشآفرینی در جبههها استفاده کند؛ زیرا در زمانی که شهید صیاد شیرازی در رده سروانی بود، شهید آبشناسان حائز جایگاه سرهنگی و از چهرههای شناختهشده ارتش بود. در واقع این افراد تلاش داشتند تا از یک چهره انقلابی، رقیبی برای یک چهره انقلابی دیگر بتراشند و تفرقه بیندازند؛ اما ایشان به آن افراد پاسخ داد که رئیس همه ما آقا امام زمان (عج) است و همانطور که وقتی به تدبیر فرمانده لشکر یا فرمانده تیپ، یک جوان نورسته به عنوان فرمانده گردان یا گروهان انتخاب میشود و همه رزمندگان از او تبعیت میکنند، در ارتش نیز قاعده همین است و وقتی شخصیتی به درایت و جامعیت امام خمینی (ره) بالادست ما قرار دارد و تدبیری میکند، باید همه به آن تمکین کنیم.
شهید آبشناسان معتقد بود که انفعال و خانهنشینی برای کسانی که دورههای ویژه تکاوری نظامی را گذراندهاند و یا به هر طریق ممکن میتوانند نقش مؤثر در جبههها ایفا کنند، حرام است و همیشه به صراحت میگفت «ما کامبت کنترل، رنجر، چتربازی و رزم در کوهستان میدانیم تا در همچنین موقعیتی از آن برای دفاع از دین و مردم خود استفاده کنیم» و حقیقت هم آن است که اگر نیروهای ویژه و واکنش سریع ارتش همچون شهید آبشناسان چه در عرصه آموزش و چه در حوزه رزم مشترک به کمک همرزمان پاسدار و برادران رزمنده بسیجی نمیآمدند، سرنوشت جنگ بهگونه دیگری رقم میخورد.
دفاعپرس: اخیراً در مستندی که توسط یکی از رسانههای بیگانه تهیه شده بود، چنین ادعا شد که شهید آبشناسان یکی از مخالفان تأسیس سپاه پاسداران بوده و تا زمان شهادت هم رابطه خصومتباری با فرماندهان سپاه داشته است. شما این موضوع را تأیید میکنید؟
قویاً این موضوع را تکذیب میکنم؛ تاریخ دفاع مقدس به روشنی گواهی میدهد که فرماندهان سپاه پاسداران همچون شهید «بروجردی»، از دوستان نزدیک پدرم بودند. اگرچه مسلم است که در هر کشور، باید یک رده نظامی رسمی و ارشد بهعنوان مسئول اصلی حفاظت از تمامیت ارضی آن کشور وجود داشته باشد؛ اما تأسیس سپاه پاسداران و تجهیز و آموزش بسیج مردمی همچون تأسیس بسیاری از نهادهای دیگر، از جمله ابتکارات و تدابیر خردمندانه بنیانگذار کبیر انقلاب بود که شهید آبشناسان نیز با تمام وجود از آن حمایت کرد.
مسائلی که بعضی رسانههای معاند در این باره مطرح میکنند، در حقیقت سوءاستفاده از مواضع و سخنانی است که پدرم در زمان مطرحشدن نظریه انحلال ارتش توسط برخی افراد معلومالحال مطرح کرده بود. در آن ایام، شهید آبشناسان با قدرت از نظریه بقای ارتش دفاع کرد و از حافظان اصلی چهارچوب و اساسنامه آن بود؛ اما من اطمینان دارم که اگر پدرم امروز زنده بود، به حماسهآفرینی و اقتدار بازدارنده برادران پاسدارش در سپاه افتخار میکرد.
دفاعپرس: اسناد دفاع مقدس چنین حکایت میکنند که شهید آبشناسان یکی از بنیانگذاران گروههای چریکی جنگ نامنظم در زمان آغاز جنگ تحمیلی بوده است. این موضوع صحت دارد؟
به یاد دارم که پدرم همیشه به صراحت تأکید میکرد که مهمترین شاخصه پذیرش یک نفر برای حضور در جبههها، آن است که «شجاعت» جنگیدن برای باورهایش را داشته باشد. با همین منطق هم ستاد جنگهای نامنظم را که مشتمل بر نیروهای رزمی مخصوص بود، تأسیس کرد و افرادی را برای عضویت در آن برمیگزید که روحیه شجاعت و دلاوری داشتند. شهید آبشناسان شخصاً آنها را مورد گزینش دقیق قرار میداد، آنها را در پادگان «لویزان» دورهم جمع میکرد و بخشهایی از آموزشهایی را که خود در دورههای «اسکاتلند» دیده بود، به آنها منتقل میکرد. این افراد که عمدتاً از لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) و لشکر ۲۷ محمد رسولالله (ص) بودند، وقتی از مأموریتهای خاص شهید آبشناسان بازمیگشتند، هرکدام دلاور بزرگی در عرصه جنگهای نامنظم بودند.
دفاعپرس: احیاناً خاطرهای از دستاوردهای ناگفته تشکیل این گروه ویژه توسط شهید آبشناسان هست که در خاطر داشته باشید و مطرح کنید؟
مثلاً یکی از نیروهای پدرم برایم تعریف میکرد که وقتی زاغههای مهمات را به تصرف درمیآوردند، به تدبیر شهید آبشناسان از انهدام آن ممانعت داشتند و محتوای آن را پیش از انفجار، استخراج میکردند و به داخل خاک ایران انتقال میدادند و از این حیث، گروه رزم نامنظم شهید آبشناسان نقش بسیار مؤثری در تجهیز رزمندگان ما در سالهای آغازین جنگ تحمیلی داشتند. بهخاطر همین ابتکارات هم بود که به نقل چند تن از دوستان پدرم همچون سردار کمالی، پیش از آغاز عملیاتها همیشه فرماندهان ارتشی و سپاهی خواهان بهکارگیری آبشناسان در رده خود بودند؛ ارتشیها پدرم را بهخاطر آنکه نیروی رسمی ارتش بود، فراخوان میکردند و برادران پاسدار برای بهره بردن از دانش استراتژیک او، خواهان مشورت و حضورش در جلسات طرحریزی عملیات بودند.
بعد از شهادت پدرم، از جانب بسیاری از رزمندگان و فرماندهان دفاع مقدس میشنیدم که همگی آوازه دلاوریهای شهید آبشناسان را اگرچه شنیده بودند؛ اما در مواجهه رودررو بعضاً حتی باور نمیکردند که فردی با چنین ظاهری افتاده و خاکی و البته شخصیتی متواضع که اسلحه به دست میگیرد و به میان آنها میآید، همان سرهنگ آموزشدیده و تکاور مخوفی است که صدام برای سر او جایزه تعیین کرده و در ردهبندی برترین تکاوران ارتشهای جهان در سال ۱۳۵۶ در اسکاتلند حائز رتبه اول شده است.
دفاعپرس: امیر سرتیپ دوم «محمدرضا فولادی» رئیس سازمان حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس ارتش در مصاحبه با دفاعپرس به نقل خاطرهای از سرلشکر رضایی پرداخت که در آن ادعا شده بود شهید آبشناسان حتی پیش از آغاز جنگ تحمیلی، رؤیای مواجهه با رژیم صهیونیستی را داشته است. شما این موضوع را تأیید میکنید؟
اعتقاد شهید آبشناسان این بود که حتی با یک گردان آموزشدیده از تکاوران نیز میتوان رژیم صهیونیستی را به صورت عمده به چالش کشید. البته نگاه فراملی پدرم که حتی از وصیتنامه ایشان به وضوح مشخص است، منحصر در آرمان قدس شریف نیست. دستنوشتههایی که ما بعد از شهادتش به آنها دست پیدا کردیم، به روشنی نشان میداد که شهید درصدد بوده تا نهضت آموزش و تجهیز نیروهای مردمی عراق را برای براندازی رژیم بعثی و اجرای نسخه مشابهی از انقلاب اسلامی در عراق به راه بیندازد. دستنوشتهها حاکی از آن بود که همه نیروهای مسلح در جهان اسلام باید به سمتی جهتگیری کنند که برآیند نبردهای آنان جهتگیری به سمت مبارزه با رژیم صهیونیستی داشته باشد و اکنون که این جنبش اسلامی به برکت رهبری امام خمینی (ره) در ایران به راه افتاده است، باید نسخههای مشابه آن در عراق، افغانستان و پاکستان نیز پیادهسازی شود.
همیشه بر این باور بودهام که اگر با همان منطقی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در کتاب «انسان ۲۵۰ ساله»، سیره اهلبیت (ع) را مورد مطالعه قرار دادهاند، ما نیز سیره و زندگینامه شهدا را بررسی مورد بررسی قرار دهیم، به روشنی مشاهده میکنیم که مشابهتهای بسیاری میان آرمان و رفتار آنها وجود دارد. به نظر میرسد که اینها اعضای یک تن و معتقد به یک مکتب هستند و مثال بارز آن هم این است که شهید سلیمانی تا چهار دهه بعد از شهادت شهید آبشناسان، همان راه و هدفی را دنبال میکند که پدر من در ابتدای جنگ در پی آن بود و اساساً آرمان بزرگ انقلاب اسلامی است.
دفاعپرس: به عنوان سؤال پایانی، ارزیابی خود را از وضعیت کنونی نیروهای مسلح و خصوصاً ارتش جمهوری اسلامی ایران مطرح بفرمایید. به نظر شما، آرمان شهدای سرشناس ارتش در دفاع مقدس همچون شهید آبشناسان تاکنون تا چه حد محقق شده است؟
شهدای دفاع مقدس، شهدای الله و همگی از یک تن هستند و افتراق و تفاوتی میان آنان نیست. من قویاً اعتقاد دارم که نه فقط روح نورانی شهدای سرافراز ارتش، بلکه ارواح طیبه همه شهدای دفاع مقدس از توانمندی نظامی و جهتگیری سلسله مراتب فرماندهی در نیروهای مسلح راضی هستند؛ زیرا به مدد تدابیر فرمانده معظم کل قوا و دانش و تجربهای که در ارتش، سپاه پاسداران و سایر ردهها وجود دارد، آرمانهای شهدا در نیروهای مسلح نهادینه شده و با قدرت دنبال میشود؛ همانطور که روحیه و روال شهید آبشناسان در حوزه دانشافزایی و آموزش تا به امروز به تدبیر سلسله مراتب فرماندهی ارتش با قدرت امتداد یافته است.
انتهای پیام/