گروه استان‌های دفاع‌پرس- جواد صحرایی رستمی؛ لفظ برادر در صحبت‌های اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی خطاب به حکومت آذربایجان، حاوی این پیام راهبردی است که اندیشمندان و تحلیل‌گران جبهه انقلاب در نقد و بررسی‌های خود، جوانب مختلف امر را در نظر گرفته و از تحلیل‌های سطحی، یک جانبه و بدون پشتوانه‌ی هویت بخش ملی که منافع و مضار قومیتی، ذیل آن تعریف می‌شود، اجتناب کنند؛ در غیر این صورت وارد دام ناپیدایی می‌شوند که بدخواهان برایشان تدارک دیده‌اند.
اینکه از حکمرانی با عنوان هنر حکمرانی یاد می‌شود؛ ناظر بر پیچیدگی هایی است که یک حکمران قابل، در طی فرایند نه چندان ساده، با لحاظ همه ابعاد چنین پیچیدگی، به تحلیل بهینه‌ای نائل شده و در ایستگاه آخر، نتایج تحلیل و بررسی خود را در قالب یک نطق سیاسی یا رفتار حکومتی، آشکار می‌سازد.
پیرامون حادثه اخیر در مرز‌های شمال غرب کشور، رهبر معظم انقلاب اسلامی به مدد ظرفیت مستشاری در حوزه‌های دفاعی، امنیتی - البته با پیوست‌های فرهنگی، اجتماعی- هنر حکمرانی خود را بکار گرفته و در رفع یا کاهش تنش بوجود آمده، اقدام کرده‌اند.
این اقدام و این موضع گیری؛ از آن رو هنرمندانه تلقی می‌شود که نتایج آن در نهایت با اعزام سریع و پرحجم یگان‌ها و تجهیزات نیرو‌های مسلح به جبهه شمال غرب، موجب تحمیل هیمنه نظام بر مثلث فتنه (اسرائیل، آذربایجان و ترکیه) شده و در عین حال، کشور همسایه و شیعه آذربایجان را کماکان در قواره کشور متخاصم بالقوه در نسبت با جمهوری اسلامی باقی نگاه داشته؛ بگونه‌ای که انتظار می‌رود، تخاصم این کشور با جمهوری اسلامی به خصومت بالفعل و پایدار در آینده تبدیل نشود.
و اما شق سوم این هنرورزی که بسیار مهم و انگیزه‌ی اصلی صاحب این یادداشت، توجه به آن بوده، هنری است که در کنار دو هنری که پیشتر از آن سخن به میان آمد، موجب آسیب به اندوخته و بنیان فرهنگی و قومیتی جامعه مومن و انقلابی آذری زبانان کشور نشود؛ اندوخته‌ای که بی‌شک، در سایه پیوند با سایر قومیت‌ها و نیز هنجار‌های انقلابی، ثروت و دارایی معنوی و اجتماعی کشور محسوب می‌شود و دشمن نیز با علم به چنین سرمایه گرانسنگ؛ هر از گاه بر روی آن پنجه می‌کشد، لذا بر همه ما فرض است؛ برای هر حادثه خرد و کلانی که در کشور رخ می‌دهد، شتاب زده، بر اریکه‌ی تحلیل و نقد کارشناسی تکیه نزده و به اشتراک تحلیل‌هایی که در فضای مجازی منتشر می‌شود و گاهی حتی فرصت خواندن آن را هم پیدا نمی‌کنیم، روی نیاوریم. البته در صورت اشرافیت بر مساله یا طیفی از مسائل، باید کنشگرانه، وارد میدان تحلیل شد و متناسب با موقعیت و ظرفیت فکری خود، به تحلیل حوادثی که ممکن است در آینده با فراوانی بیشتری نیز تکرار شوند، اقدام کنیم.
انتهای پیام/
