انتخابات عراق؛ پایان حضور نظامی آمریکا در منطقه

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: پنجمین انتخابات پارلمان عراق در سراسر این کشور برگزار شد؛ انتخاباتی که در آن، آرای مردم عراق تعیین کننده بقاء یا خروج نیرو‌های آمریکایی از این کشور خواهد بود. ضمن اینکه این انتخابات و نتایج حاصل از آن، نحوه برخورد و سیاست‌گذاری بغداد در ارتباط با تحولات و مسائل مختلف منطقه خاورمیانه را تعیین می‌کند. حتی این موضوع آنقدر مهم است که نشان می‌دهد بغداد در آینده به سمت تهران حرکت می‌کند یا به واشنگتن نزدیک می‌شود.

بر اساس این گزارش، پنجمین انتخابات پارلمان در عراق به دنبال توافق‌های اولیه‌ای در جهت پایان بخشیدن به عملیات‌های رزمی آمریکا در این کشور برگزار شد. توافقی که در متن آن شاهد تبدیل عملیات‌های رزمی آمریکا در عراق به ماموریت‌های مستشاری بودیم. اما با این وجود باید منتظر بمانیم تا ببینیم این تغییر ماموریت چه زمانی نهایی شده و اجرایی می‌شود.

البته وضعیت مطلوب امنیتی سال‌های اخیر عراق نیز یکی دیگر از دلایل انجام این توافق با آمریکا محسوب می‌شود؛ زیرا از یک طرف مردم و چهره‌های انقلابی عراق تمایل فراوانی به خروج نیرو‌های نظامی آمریکا از این کشور دارند و از طرف دیگر نیز گروه‌های ملی و مردمی مقاومت عراق، اصلا تمایل ندارند که بیش از این شاهد حضور نیرو‌های اشغالگر آمریکایی در وطن و سرزمین خود باشند.

نکته دیگری که باید به آن اشاره کنیم مقطع زمانی است که روند خروج نیرو‌های نظامی آمریکایی از عراق شروع شد. سه عامل موجب شد تا زمزمه‌های فراهم کردن زمینه خروج نیرو‌های آمریکا از عراق مطرح شود. نخستین عامل، نیرو‌های مقاومت عراق بخصوص «حشد الشعبی» بود که به سربازان آمریکایی به عنوان نیرو‌هایی اشغالگر و متجاوز نگاه می‌کند و به هیچ عنوان به باقی ماندن آن‌ها در خاک کشور خود رضایت نمی‌دهند. دومین عامل، را می‌توان اقدام تروریستی نیرو‌های آمریکایی در به شهادت رساندن سردار «قاسم سلیمانی» فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و «ابومهدی المهندس» جانشین فرمانده حشد الشعبی عراق دانست. سومین عامل نیز مصوبه پارلمان عراق برای خروج نیرو‌های بیگانه از خاک عراق بود. در نتیجه این عوامل خروج آمریکایی‌ها از عراق قطعی شد.

اگر بخواهیم بررسی کنیم و ببینیم که یکی دیگر از طرفداران مهم و تاثیرگذار خروج نیرو‌های آمریکایی از عراق چه کسانی هستند باید به «مقتدی صدر» اشاره کنیم. زیرا او شخصیت برجسته و تاثیرگذار دیگری است که در کنار اقبال و محبوبیت خوب خود در میان مردم و مسئولان عراق، مخالف سرسخت حضور آمریکایی‌ها در این کشور است.

به دنبال نظرسنجی‌هایی که از سوی اندیشکده عراقی «مرکز الرافدین للحوار» انجام شده است پیش‌بینی می‌شود جریان صدر کرسی‌های قابل توجهی را در پارلمان عراق از آن خود کند که این امر بیش از پیش دولت این کشور را برای تسریع روند خروج نیرو‌های آمریکایی از عراق تحت فشار خواهد گذاشت. البته از طرف دیگر نیز شاهد هستیم که ابقای «مصطفی الکاظمی» در پست ریاست جمهوری عراق در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. زیرا او به علت عملکرد نامطلوبش در عرصه سیاست داخلی و خارجی این کشور به نوعی در شهادت سردار «قاسم سلیمانی» و «ابومهدی المهندس» دخیل است و از این روی شانس زیادی برای باقی ماندن در این پست ندارد.

نکته دیگری که جا دارد تا پیرامون انتخابات پارلمان عراق به آن اشاره شود، وضعیت بد اقتصادی این کشور است که مورد توجه و تبلیغ نامزد‌ها و گروه‌های مختلف سیاسی قرار گرفته است. تا جایی که «قیس الخزعلی» دبیرکل جنبش «عصائب اهل حق» که از مخالفان جدی حضور نیرو‌های آمریکایی در عراق است به نیاز عراق برای داشتن نخست وزیری جدید که بر روی حل مشکلات اقتصادی این کشور تمرکز داشته باشد اشاره کرده و خواستار این شده تا پارلمان عراق بعد از به دست گرفتن قدرت به عنوان نخستین اقدام به دنبال حل و برطرف کردن مسائل و مشکلات اقتصادی عراق و کمک به مردم این کشور باشد.

مسئله دیگری که قابل بحث و بررسی بوده و باید به دقت به آن توجه کنیم شرکت مستقیم گروه «کتائب حزب الله» عراق برای نخستین بار در انتخابات پارمانی عراق است. این گروه فهرستی شامل ۳۲ نامزد را ارائه کرده و طرفداران خود را به حضور در این دوره از انتخابات فراخوانده است. این امر نشان دهنده این موضوع است که قدرت سیاسی هرچه بیشتر در میان گروه‌های شبه نظامی عراقی در حال رشد و گسترش است. این موضوع کار آمریکا را برای نگهداشتن نیرو‌های خود در خاک عراق بیش از پیش سخت و دشوار خواهد کرد.

با توجه به تمامی موارد ذکر شده شاهد هستیم که آمریکایی‌ها علی‌رغم میل باطنی باید نیرو‌های نظامی خود را از خاک عراق خارج کنند. در غیر این صورت آینده‌ای پر مخاطره و دشوار و آکنده از درگیری را پیش روی خود خواهند داشت و به همین میزان نیز خسارات و تلفات بیشتری را هم متحمل خواهند شد. پس بهتر است بعد از ۲۰ سال اشغالگری و کشته و زخمی کردن تعداد زیادی از مردم بی‌گناه عراق برای خروج تمام و کمال از خاک این کشور آماده شوند وگرنه روزی فرا خواهد رسید که همانند فرار خفت‌بار خود از افغانستان، شتابزده و شبانه نیرو‌های خود را از فرودگاه بغداد راهی کشورشان می‌کنند.

انتهای پیام/ 134