به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، در مراسم رونمایی از کتاب «وقت محدود» که به نمایندگی از انجمن پیشکسوتان سپاس عصر امروز (پنجشنبه) در موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگزار شد، «محمدحسن روزیطلب» نویسنده کتاب اظهار داشت: نقطه شروع کتاب «وقت محدود» به سال ۱۳۹۳ بازمیگردد و یک پیشینه شش، هفت ساله دارد. در نخستین جلسه من کارنامه عملیاتی، اطلاعاتی و مبارزاتی شهید کاظم کاظمی را بررسی کردم و کمتر به مسائل شخصی و خانوادگی میپردازم. ما آن شهید را به نام شهید نظیر میشناختیم.
نویسنده کتاب ادامه داد: برای این کار لیستی برای مصاحبه تهیه شد. شخصیتها عملیاتی بودند و پردازش به مسائل اطلاعاتی را مناسب نمیدانستند اما از میان کسانی که به من کمک کردند، مرحوم «حسین شیخالاسلام» و «مجید علوی» و ناظر صحنه شهادت این شهید در هور و راوی یک سال آخر زندگی و مبارزه شهید که از انحلال عملی واحد اطلاعات سپاه و تأسیس وزارت اطلاعات بود، را میتوانم نام ببرم. روایت وی از بازتأسیس واحد اطلاعات سپاه در اواخر سال ۱۳۶۳ و اوایل سال ۱۳۶۴ آغاز شد و با شهادت شهید کاظمی در شهریور ۱۳۶۴ پایان یافت.
روزیطلب درمورد فصول کتاب اینگونه توضیح داد: این کتاب در چهار فصل اصلی تدوین شده است که فصل نخست در مورد ورود شهید کاظمی به واحد اطلاعات سپاه در مهر ۱۳۵۸ است که ما در کتاب از چگونگی تأسیس واحد اطلاعات از جوانان پرانگیزه انقلابی و باسواد و دانشگاهی را روایت کردیم.
نویسنده در مورد فصل دوم گفت: در فصل دوم، مسئله ضربه به گروه پیکار بررسی شده است که این ضربه را خود شهید کاظمی طراحی میکند و به عنوان مسئول چاپ واحد اطلاعات اجرا میکند.
وی درمورد فصل سوم کتاب اینگونه روایت کرد: در فصل سوم به عملیات امیرالمؤمنین (ع) که همان ضربه به حزب توده است پرداخته شده که بخش عمده کتاب را تشکیل میدهد. در این فصل روایات موافقان، مخالفان، اختلافات درونی، نقش سرویسهای بیگانه، چگونگی ضربه به بخش مخفی و نظامی حزب توده را روایت کردیم.
روزیطلب در مورد منابع در اختیار خود گفت: این بخش برای من جالب بود چون منبع ما پیش از این، خاطرات جاسوس دوجانبه انگلیس و شوروی و منابع اطلاعاتی حزب توده بود. شبکه مخفی حزب توده در ارتش جمهوری اسلامی اعم از اطلاعات نیروی دریایی ارتش و سرهنگ عطاریان که نزدیک بود فرمانده نیروی زمینی ارتش شود را در اختیار داشته است.
نویسنده درمورد نقش رهبر معظم انقلاب اسلامی در ضربه به حزب توده گفت: در فصل سوم کتاب نقش رهبر معظم انقلاب اسلامی در ضربه به حزب توده هم بررسی و تشریح شده است. در جلسهای ایشان ضربه به حزب توده را از دو عملیات اصلی اطلاعاتی نظام میدانستند. در اسناد هم نقطه شروع ضربه به حزب توده ایشان هستند که علیرغم تمایل و مخالفت مرحوم آیتالله هاشمی رفسنجانی شکل گرفت. مرحوم در مصاحبهای گفته بود که «در این مورد بچههای سپاه ما را گول زدند. با حزب توده برخورد کردند و موجب برهم خوردن تقابل روابط میان ایران و شوروی شدند.» عمق نفوذ حزب توده بسیار بود و هر لحظه که اراده میکرد، میتوانست ضربات سنگینی را به نظام جمهوری اسلامی وارد کند.
وی در مورد فصل چهارم کتاب گفت: در این فصل به دوره فعالیت شهید کاظمی (شهید نظیر) در سیستان و بلوچستان پرداخته شده است که این دوران، کوتاه بود که او آن موقع معاون سیاسی _ امنیتی استاندار بود تا بازگشت شهید به تهران که مسئولیت واحد اطلاعات سپاه را برعهده گرفت. وی آن موقع به عنوان قائم مقام و از طرف واحد اطلاعات سپاه در شورای فرماندهی سپاه عضو شد. از دیگر مواردی که در فصل چهارم بررسی شده، اطلاعات شهید با نیروی زمینی و اطلاعات جبههها بررسی شدهاند و در نهایت با شهادت او به پایان رسیده است.
روزیطلب در مورد قدرتهای اطلاعاتی گفت: در جنگ روایتها، قدرت سخت باید به قدرت نرم تبدیل شود. در حال حاضر سرویسهای اطلاعاتی موساد و سیا کتاب منتشر و از این طریق قدرتنمایی میکنند. در کتابی که موساد اخیراً با عنوان «برخیز و ابتدا تو بکش» منتشر کرد، جزئیات تمام عملیاتهای خود علیه گروههای فلسطینی، لبنانی، ایرانی، شهید عماد مغنیه و شهدای هستهای را کاملاً نمایش داده است که البته شامل تحریف و اغراق هم هست.
نویسنده کتاب «وقت محدود» برای نمایش بهتر قدرت جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد کرد: باید این حصارها برداشته شوند و به نویسندگان، راویان و فیلمسازان اعتماد شود تا بتوانند قدرت جمهوری اسلامی را در منطقه، حوزه امنیت داخلی، امنیت خارجی و باقی حوزهها روایت کنند که اگر این کار انجام نشود، به فرموده رهبر معظم انقلاب اسلامی جای جلاد و شهید عوض میشود.
وی گفت: دلیل اصلی آن این است که در دهه ۶۰، مشروعیت رفتارهای امنیتی با گروههای متخاصم، گروههای چپ و سلطنتطلب و کودتاچیان آنقدر زیاد بود که برای مردم امری بدیهی بود اما امروزه روایت برخورد با گروهکهای ضد انقلاب، ضد مردمی و برانداز را کنار گذاشتهایم و در نتیجه اینها از موضع تروریسم خارج شده و خود را مدعی حقوق بشر دانستهاند و دستاوردهای بزرگ انقلاب و جوانان انقلابی را تحتالشعاع قرار دادهاند و نیروهای انقلابی در موضع اتهام قرار گرفتهاند.
انتهای پیام/ 118