به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، شهید «غلامرضا ابراهیمی ورنامخواستی» فرزند «رمضانعلی»، یکم مرداد سال ۱۳۴۷ دیده به جهان گشود و سرانجام در تاریخ بیست و هشتم تیر سال ۱۳۶۵ به فیض شهادت نائل آمد.
وصیتنامه شهید غلامرضا ابراهیمی
«بسم الله الرحمن الرحیم
فلا شی الا الله الواحد القهار الذی الیه مصیر جمیع الامور
هیچ نمیماند مگر خدای یکتا غالب که بازگشت و سرنوشت تمام کارها به سوی او است.
به نام الله پاسدار حرمت خون شهدا، به نام آنکه دلها همه پروانه اوست، به نام آنکه همه به او نیازمندند و او از همه بینیاز است، وصیتنامه خود را آغاز میکنم.
قلم به دست گرفتهام، اما فکرم حیران است که چه بنویسم؛ چون این امت اسلامی همهاش عشق است به الله و من خود را کوچکتر از آن میدانم که برای این امت توصیهای داشته باشم.
شما عزیزان را به تقوی سفارش میکنم و از شما میخواهم که در هر حال خدا را ناظر بر کارهایتان بدانید. خدای نکرده نگوید کسی که نمیبیند، پس به امور مسلمین خیانت کنم. خدا همیشه بر کارها ناظر است و به گفته قرآن مجید لحظهای خواب و خستگی او فرا نمیگیرد.ای مردم مسلمان این قلب مشعشع انقلاب یعنی امام عزیزمان را دعا کنید تا بیرق انقلاب را به دست صاحبش مهدی موعود برسانند.ای برادران و خواهران! در مسائل سیاسی جهان و کشورمان سعی کنید که آگاه شوید کتابهای افراد آگاه به مسائل روز را مطالعه کنید.
امت مسلمان تا جای که میتوانید از اختلاف خودداری کنید، چون دشمنان اسلام از اتحاد ما است که ترس و واهمه دارند و به روایتی آنها میگویند، اگر ما بتوانیم قرآن را از بین مسلمانان برداریم، انگار که قلب آنها را از سینه بیرون آوردهایم و آن وقت است که بر آنها مسلط میشویم؛ پس شما عزیزان برخلاف آنها کار کنید و خودتان را به قرآن نزدیک کنید و آن را به طریق هرچه بهتر و زیباتر و صحیحتر بخوانید و سعی کنید که قران برایتان الگو باشد و دستورهای آن را در زندگی به کار گیرید.
یک جمله برای پدر، مادر، خواهران و برادرانم مینویسم و آن اینکه شما را به صبر دعوت میکنم، صبری که زینب سلام الله علیها در سوگ هفتاد و دو تن از عزیزانش کرد. این کار وقتی به مرحله عمل میرسد که شما یقین پیدا کنید به اینکه، زندگی به این دنیای مادی ختم نمیشود. بدانید که شهدا زندهاند و در نزد خدای خود روزی میخورند. خداوند در همه کارها یادتان باشد.
خداحافظ، دیدار تا قیامت
غلامرضا ابراهیمی ۱۳۶۵/۴/۱۹»