زیبایی به وسعت تشییع پیکر شهدا و بیان چند نقیصه ما

به گزارش خبرنگار اجتماعی " دفاع پرس "، دیروز تهران رنگ و رویی دیگر به صورت داشت. رنگ سرخی که تنها تعبیر آن را می توان در مفهوم شرمندگی یافت. روز گذشته مردم نشان دادند که هنوز تعبیر شهادت والاترین تعبیر در بین مردم است.

دیروز از بهارستان به سمت جمهوری تا خیابان بهشت جایی برای سوزن انداختن وجود نداشت و فوج فوج رهپویان شهدا خود را به خیابان های منتهی به مسیر حرکت کاروان می رساندند. انچنان عطر بوی شهدا مردم را به خیابان ها کشاند که مقام معظم رهبری فرمودند " حضور پر مضمون امروز شما در تشییع این دردانه های به میهن بازگشته یکی از به یادماندنیترین حوادث انقلاب است ".

روز گذشته چنان رویداد عظیمی رخ داد که کمتر رسانه ای آن سوی آبی یارای انکار آن را داشت. پیکر 270 شهید دوران دفاع مقدس که یادگاران عملیات کربلای 4 بودند در حالی از رو به روی دیدگان مردم رژه عشق رفتند که حتی در خوش بینانه ترین حالت هم نمی شد تصور حضور چنین سیل عظیمی از جمعیت را کرد.

حضور مردم در مراسم 26 خرداد چند پیام عظیم با خود به همراه داشت و آن اینکه مفهوم شهادت محصور به یک نگاه و یک دیدگاه نیست و همه در هر لباسی خود را مدیون خون شهدا می دانند. مردم آمده بودند که بگویند اگر باز هم نیاز باشد جوانان خود را برای حفظ اسلام تقدیم خواهند کرد. آمدند و درگوشی با شهدا زمزمه نمودند که اگر راه باز باشد هنوز مردان شهادت طلب کم نیستند.

مسئولیتی که بر دوش شهدای غواص افتاد

بر کسی پوشیده نیست که حضور شهدا زنگار دل را می زداید و باعث می گردد تا جانی دوباره بر دل های مرده دمیده شود. در این برهه این مسئولیت بر دوش شهدای غواص افتاد به طوری که با حضور خود جوششی انقلابی را پدید آوردند و باعث شدند پیر و جوان، مرد و زن و هر کس با هر عقیده و نگرشی خود را مسئول بداند که برای پاسداشت این افتخار آفرینی پا به میدان بگذارد. نباید فراموش کرد که همیشه مراسم های مرتبط با شهدا حضور گسترده مردم را به همراه دارد اما از آنجا که از آخرین ورود شهدا به شهر دیر زمانی می گذرد سیل جمعیت مشتاق تر و تشنه تر از قبل خود را به کاروان ها رساند تا از نزدیک با شهدای خود که با مظلومیت از دنیا دل بریده بودند وداع کنند.

در مراسم 26 خرداد نمی توان چشم بر روی روند صحیح و اصولی اطلاع رسانی در شبکه های رسمی و مجازی بست چرا که مردم به صورت خودجوش، یکپارچه و با بهره گیری صحیح و از این فضا زمینه را برای تبلیغ حضور در میدان فراهم کردند. هر چند شبکه های مجازی و شبکه های اجتماعی تحت موبایل تیغی دو لبه به حساب می آیند اما این بار نشان داده شد می توان از این ابزار به بهترین نحو استفاده برد و از سلاح دشمن برای رسیدن به اهداف والای خود برهه برد و به عبارتی مهندسی معکوس را به نمایش گذاشت.

از طرف دیگر مراسم تشییع پیکر 270 شهید دوران دفاع مقدس به نمایشگاهی از غیرت ملی و دینی مردم ایران تبدیل شد و این پیام را به دشمنان مخابره کرد که اگر گزینه های آنها با جنگ های نیابتی روی میز است مردم ما با تمام وجود در صحنه حضور دارند و برای پاسداشت وجب به وجب خاک و ارزش های دینیشان حاضرند از جوانان خود بگذرند و سینه به سینه دشمن بیاستند و بگویند شاید سربازان ما روزی دستانشان بسته بود اما امروز با دستان باز به مقابله با شما خواهیم پرداخت.

یک حماسه و چند نکته

حماسه بزرگ 26 خرداد هر چند از نظر بار معنوی و محتوایی به هیچ عنوان قابل مقایسه با موارد مشابه نیست اما روند برگزاری آن با نقایصی رو به رو بود که ذکر برخی از آنها نه تنها ضربه زدن به ساختار کلی این چنین مراسماتی نیست بلکه زمینه ساز هر چه بهتر برگزار شدن آنها خواهد بود.

بر اساس اعلام مسئولین مراسم وداع با پیکر 270 شهید دوران دفاع مقدس ساعت 16 کار خود را باید آغاز می کرد اما این در حالی است که این مراسم به دلیل کثرت جمعیت و حضور خودروهای شخصی و اتوبوس ها در لا به لای جمعیت مانع از آغاز به موقع مراسم شد.

شنیده ها حکایت از آن داشت که انسداد مسیرهای منتهی به محل برگزاری مراسم تنها یک ربع قبل از آغاز برنامه در دستور کار قرار گرفت و همین باعث شد مدیرت کار در چنین موقعیت حساسی از دست خارج شود و برخلاف اعلام قبلی که قرار بود کامیون های حامل شهدا ساعت 15 و 30 دقیقه از بزرگراه افسریه و پیروزی به سمت بهارستان حرکت کنند؛ این حرکت در ساعت 16 و 10 دقیقه محقق شود.

از سوی دیگر این تاخیر در حضور از طریق مسئولین اجرایی به مردم اطلاع رسانی نشد تا مردم بیش از یک ساعت و نیم در شرایطی که حرارت هوا باعث گرمازدگی برخی از زنان و مردان مسن شده بود چشم انتظار شهدا بمانند. در شرایطی که فضا چنین رقم خورده بود متاسفانه واحدهای امدادی همچون اورژانس و آتش نشانی حضورشان بسیار کمرنگ بود و با توجه به حجم مراجعه مردم به میدان بهارستان می توان گفت امکان نقش آفرینی در ارائه خدمات به مردم نداشتند چرا که دسترسی مردم به آنها به دلیل تراکم جمعیت ناممکن بود.

در حالی این بی نظمی ها به اوج خود رسید که حضور اتوبوس های روشن زمینه ساز کلافگی مردم در گرما شد و رانندگان این اتوبوس ها از خاموش کردن خودروی خود در حالی که کاملا متوقف بودند خودداری می کردند.( شاید دلیل فنی برای خاموش نکردن داشتند )

به نظر می رسد مسئولین اجرایی وقتی مشغول سخنرانی و پخش سرود و مداحی از بلندگوهای محوطه بودند مردم به صورت خودجوش پس از گذشت یک ساعت و نیم، راه را برای اتوبوس ها و خودروهای حاضر در مراسم باز کردند تا شاید از این طریق کامیون های حامل شهدا بتواند به میدان وارد شود.

عملا این نوع برگزاری مراسم حکایت از شتابزدگی و غافلگیر شدن مسئولین اجرایی داشت و می توان گفت مسئولین از مردم جا ماندند که این شرایط به هیچ عنوان مطلوب نظر نمی باشد.

از سوی دیگر یکی از نیازهای اساسی این برنامه ها حضور گسترده افسران  و دانشجویان آموزشگاه ها و دانشکده های نظامی بود تا شاهد ارج گذاری مردم انقلابی بر راه و آرزمان رزمندگان باشند و  با ادای احترام نظامی همرزمان خود را بدرقه کنند که متاسفانه این مهم نیز محقق نگردید و تعداد نظامیان حاضر در میدان به مراتب کمتر از حد انتظار بود.

برخی از شنیده ها حکایت از آن داشت که جانبازانی که با ویلچر برای وداع با همرزمانشان آمده بودند به دلیل کثرت جمعیت بسیار آزار دیدند و در پاره ای از موارد صدماتی به آنها وارد شد در حالی که می شد با برنامه ریزی صحیح این جانبازان را به نوعی هدایت و جا نمایی کرد که فشاری بر ایشان وارد نشود و دقیقا در پشت کاروان شهدا اقدام به همراهی کاروان کنند.

بیان این مطالب یقینا نمی تواند خدشه ای به عظمت رویداد 26 خرداد وارد کند اما می طلبد مسئولین با توجه به تجربیاتی که در جنگ داشتند و تجربیاتی که در برگزاری این چنین مراسم هایی به دست آورده اند بیش از پیش در نحوه اجرا دقت نظر داشته باشند چرا که مردم ولی نعمت ما هستند و باید تمام تلاش ما برگزاری هر چه شایسته تر مراسم هایی در این سطح می باشد.

نباید فراموش کرد که حضور شهدا در شهر فرصتی را فراهم آورد تا نمادی کامل از همدلی و همزبانی در حماسه ای بزرگ رقم بخورد. بر همین اساس قدرشناس خواهران محجبه و برادران حاضر در این محفل باید بود که با حضور خود شادی رهبر را رقم زدند.

انتهای پیام/