به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، امام خمینی (ره) که دستور پر کردن سنگر‌های جبهه را داد آنانی که درخت باور و ایمان در دل‌هایشان ریشه کرده بود خود را به جبهه رساندند. از هر قشر و سنی در میانشان دیده می‌شد، جوان ۱۳ ساله و مرد ۵۰ ساله، همه برای یک هدف آمده بودند و تنها چیزی که اهمیت نداشت جایگاه شغلی و سن و مقام و منصب بود.
حاج «علی‌محمد ضیایی» که سن و سالی از او گذشته بود و چین و چروک‌های صورتش نشان از سال‌هایی می‌داد که با زحمت روزگار گذرانده یکی از همان پا به سن گذاشته‌هایی بود که حرف امام (ره) را زمین نگذاشت.
او متولد یکم دی سال ۱۳۰۷ در شهرستان مبارکه اصفهان بود و زمانی که جنگ تحمیلی آغاز شد ۵۲ سال سن داشت. همزمان با او فرزندش به تبعیت از پدر راهی جبهه شد. آنان که به فرمان رهبر خویش به جبهه رفتند پا به پای هم در مسیر حق جنگیدند تا اینکه پدر پس از سه سال حماسه آفرینی در حالی که فرماندهی گروهان جانبازان راه الله را برعهده داشت در سن ۵۵ سالگی در تاریخ ۱۵ آبان ۱۳۶۲ در غرب ارتفاعات کانی مانگا به شهادت رسید. او را چریک پیر شهرستان مبارکه نامیدند.
دو سال بعد «محمدعلی ضیایی» فرزند شهید وی در سن ۲۸ سالگی در تاریخ دوم اردیبهشت سال ۱۳۶۴ در جزیره مجنون به شهادت رسید. پدر و پسر هر دو با اصابت تیر به ناحیه سر به شهادت رسیدند.
در فرازی از وصیتنامه شهید آمده است:
«خداست که در میان کوره‌راه‌های ظلمت و تاریکی راه را به تشنگان حق و حقیقت نشان می‌دهد و به لطف او دریافتم تنها یک راه است که انسان را به قله انسانیت هدایت می‌کند و آن راه خدا و شهادت است.»
در ادامه فیلمی از این شهید را خواهید دید.
انتهای پیام/ ۱۴۱
