به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، شهید «غلامعلی حاجیزاده» فرزند «علیرضا»، یکم مهر سال ۱۳۴۰ در قم دیده به جهان گشود و سرانجام در تاریخ شانزدهم آبان سال ۱۳۶۰ در منطقه میمک به فیض شهادت نائل آمد.
وصیتنامه شهید غلامعلی حاجی زاده
«الله اکبر، خمینی رهبر
بسم رب الشهداء و الصدیقین
المَوتُ فی حَیاتِکُم مَقهورین وَ الحَیاةُ فی مَوتِکم قاهِرین (مرگ در آنگونه زندگی است که شما مغلوب باشید و زندگی در آن مرگی است که شما غالب و پیروز باشید.)
مادر منشین چشم به ره در گذر امشب، در خانه پر مهـر تو زیــن بعــد نیایــم
رفیقان را کشتند نوبت به نوبت، خوش آن روزی که نوبت بر من آید
اینجانب غلامعلی حاجی زاده فرزند علیرضا به میل و رغبت باطنی خود به سوی انجام وظیفه خدمت مقدس سربازی برای دفاع از اسلام و وطن عزیزم و به فرمان امام کبیرمان پای نهادهام. در صورت شهید شدنم اگر که این فیض الهی نصیبم شود برای پدر و مادر و امت اسلامی کشور عزیزم چند جملهای به عنوان وصیت بر روی کاغذ میآورم.
بر خود ببالید که فرزندی در راه خدا هدیه کردید
خدمت پدر و مادر و اهل خانواده عزیزم سلام عرض میکنم و از این که موفق نشدم مجدد شما را از نزدیک ملاقات کنم مرا ببخشید و بر خود ببالید که چنین فرزندی را توانستهاید پرورش و در راه خدا هدیه کردید.
اگرچه جان بیقابل من کمتر از آن است که نام شهید را بر من بگذارید، ولی از شما میخواهم که بعد از شهادت فرزندتان هرگز ناراحت نباشید و تا جایی که میتوانید صبر پیشه کنید و میدانیم خدا با صابرین است.
لغزشی در گامهایتان راه ندهید
از شما ملت عزیز تقاضا دارم که هرگز پشت به اسلام و امام نکنید و کوچکترین لغزشی در گامهای استوارتان راه ندهید.»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱