گروه استان‌های دفاع‌پرس - «فاطمه محمدمیرزایی» مسئول نشر آثار و ارزش‌های مشارکت زنان در دفاع مقدس استان مرکزی؛ از دوران پیامبری حضرت خاتم (ص) و با آغاز بعثت ایشان، حضور اجتماعی زنان از جنس هدایت‌گری و رهبری بوده که در ادامه سیره نبوی، سیره امیرالمونین (ع) و سلاله ایشان، این حرکت با نقش‌آفرینی بانوان برجسته و با شخصیت‌های فردی و اجتماعی شاخص چون حضرت خدیجه (س)، حضرت فاطمه (س)، حضرت زینب کبری (س) تا حضرت معصومه (س) ادامه داشته و هنوز هم ادامه‌دار است.
نگاه اسلام به وجود و نقش بانوان آن‌چنان نو و بکر است که توانسته تازگی و جذابیت خود را از صدر اسلام تاکنون حفظ کند و شاهد این مطلب، درخشش بانوانی است که با بهر بردن از الگوی فاطمی و زینبی (س)، توانسته‌اند این مسیر روشن را طی و دستاورد‌های عظیمی را تقدیم بشر کنند.
اگر گوش پاک به زبان پاک تاریخ بسپاریم، خواهیم شنید که بانوان از نخستین سنگ بنای حرکت جبهه حق علیه باطل توسط پیامبران اولوالعظم و امامان و رهبران بر حق آنان، به شکل‌های مختلفی به‌صورت مصمم و معتقد، نقش‌آفرینی خود را آغاز کردند و برای دفاع از ارزش‌هایی که به آن باور داشتند، در برابر فرمان طاغوت و کفر ایستادند و در این مسیر از اینکه بزرگترین نعمت الهی یعنی جان خود را از دست بدهند هم باکی نداشتند؛ همچون بانوی صبر و مقاومت حضرت معصومه (س).
حضرت معصومه (س) در مسیر ولایت‌مداری به گونه‌ای نقش هدایت‌گری و رهبری خود را ایفا کرد که در حساس‌ترین برهه زمان یعنی اقامت اجباری ولی خدا در خراسان، نقشه شوم انحراف‌گونه «مأمون» لعین را نقش بر آب کرد.
این بانوی عظیم‌الشأن اسلام ۱۰ ساله بودند که پدر بزرگوارشان حضرت موسی بن جعفر (ع) را از دست دادند و در دردناکترین و سهمگین‌ترین زمان، تنها پشتوانه روحی و معنوی ایشان، برادر عزیزشان حضرت رضا (ع) شدند؛ بنابراین وقتی که برادر مورد تحمیل سفر به ایران شد، این بانوی گرامی بعد از یک‌سال با دریافت نامه‌ای از سوی ولی خدا، بلافاصله تصمیم به هجرت از مدینه به ایران گرفتند؛ گویا ابلاغ ماموریت مهمی به ایشان شد.
در خصوص علت اصلی ایشان برای این سفر، دقیقا دلیل مشخصی وجود ندارد؛ ولی از علل تاریخی که در کتب معتبر نقل شده است می‌توان گفت:
- در کتاب کریمه اهل‌بیت (ع) سخن از نامه امام رضا (ع) به حضرت فاطمه معصومه (س) است که امام (ع) خواستار سفر خواهرش شده است. نویسنده کتاب که سند این نامه را از کتاب «من لایحضره الفقیه» نقل کرده، آورده است که حضرت امام رضا (ع) به یکی از غلامان‌شان دستور دادند که نوشته‌ای را به خدمت خواهر برسانند، بدون توقف در هیچ منزگاهی، حضرت نیز به مجرد رسیدن نامه آماده سفر شدند.
- جالب است که بدانید مسیر‌هایی که حضرت معصومه (س) جهت سفر انتخاب کردند، آن مسیر‌هایی بود که امام رضا (ع) از آن‌ها ممنوع شده بودند. این یعنی دقت و آگاهی و یعنی اینکه ایشان می‌خواستند هدف از سفر برادرشان را تبلیغ و تبیین و فرهنگ ناب و اصیل اسلامی را بیان کنند.
«مأمون» حضرت امام رضا (ع) را از تردد در مسیر‌هایی که مردم آن‌جا شیعه‌نشین بودند، مانع شد تا مبادا شورش و طغیان علیه حکومت و دولت صورت گیرد؛ بنابراین حضرت فاطمه معصومه (س) با دقت و زیرکی خاص، از این مسیر‌های ممنوع شده سفر کردند تا توطئه مأمون را خنثی کنند و همچنین ورود حضرت فاطمه معصومه (س) به قم که مرکز تجمه مخالفان دولت عباسی بود، دلیل بر انتخاب و اراده آن حضرت در این سفر است.
- علاقه بسیار شدید بین امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) که فوق‌العاده زیاد بود و حضرت معصومه (س) از جهات گوناگونی وابستگی خاصی به برادرش داشت.
پس کاملا مشهود است که نقش حضرت فاطمه معصومه (س) در به مقصود رسیدن اهداف عالیه خلقت بسیار روشن و پررنگ بوده است و در ادامه این مسیر چه بسیار بانوانی بوده‌اند که در قرن‌های پس از وجود مبارک ایشان چشم به جهان هستی گشودند و از چشمه وجود پر نور و برکت ایشان جرعه‌ای نوشیدند و پرچم حقانیت اسلام را بر دست گرفتند و ادامه‌دهنده سیر و سیره او شدند.
بانوانی چون «کبری تلخابی» که به‌علت علاقه بسیار شدید به وجود مبارک حضرت معصومه (س) و رشد شخصیتی و مبارزه‌ای فرزندان خود در سال ۱۳۵۷ تصمیم به هجرت از روستای «تلخاب» از توابع شهرستان «فراهان» به قم را گرفت و در جریان نهضت انقلاب اسلامی، خود و اعضای خانواده‌اش با تفکرات ناب حضرت امام خمینی (ره) خو گرفته و با شروع جنگ تحمیلی علاوه بر دو فرزندش «ابوالقاسم و احمد تلخابی»، همسرش «علی تلخابی» را نیز جهت دفاع، راهی جبهه کرد.
وی بعد از شهادت مردان با غیرت خانواده‌اش، در نهایت خود راهی مکه مکرمه شد و در راهپیمایی برائت از مشرکین برای دفاع همه‌جانبه از حقانیت انقلاب اسلامی ایران، پرچم به دست و با صلابت و محکم، علیه مشرکین شعار سر داد که به‌وسیله آب جوش توسط سعودی‌ها سوخته و مورد ضرب و شتم قرار گرفت و در جمعه خونین ۶ مرداد سال ۱۳۶۶ در مکه معظمه به شهادت رسید.
آری! انقلاب اسلامی ایران، ادامه‌دهنده انقلاب پیامبر اسلام (ص) است، انقلابی که تنها مردانه نبود؛ بلکه زنان نیز از ابتدا به‌صورت جدی وارد میدان کارزار شده و برای دفاع از باور ارزشمند خود، مقاومت کردند و در این مسیر از جان‌شان نیز گذشتند.
اگرچه مبارزات زنان در نهضت انقلاب اسلامی سازمان‌یافته نبود؛ اما آن‌ها هرجا که احساس می‌کردند حضورشان لازم است، به‌موقع و به بهترین شکل ورود می‌کردند. زنانی که در مکتب انقلاب و در گفتمان ناب امام خمینی (ره) به زن تراز انقلاب اسلامی ارتقاء یافته در دوران دفاع مقدس اوج جایگاه خود در جامعه را به نمایش گذاشتند. مادران و همسرانی که نه فقط مانع حضور عزیزان‌شان در جبهه نبودند، بلکه خود مشوق آن‌ها نیز بودند و حتی بعد از شهادت مردان‌شان، محکم و باصلابت تمام ادامه‌دهنده مسیر شدند.
اما امروز در گام دوم انقلاب به سر می‌بریم که امتداد حرکت انقلاب اسلامی است؛ حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب بر لزوم بازگشت به ارزش‌ها و ارتقاء الگو‌های گام اول انقلاب تاکید دارند. بنابراین در موضوع نقش بانوان در گام دوم انقلاب، باید نگاه‌مان به گام اول انقلاب باشد و آسیب‌ها را شناسایی و تابلو‌هایی را برای جهت یابی و ادامه مسیر، ترسیم کنیم.
در نگاه به گام اول انقلاب می‌بینیم که انقلاب اسلامی ایران هویت جدیدی به زن داد و قرائت متفاوتی از نقش‌آفرینی او ارائه کرد و می‌توان آن را یکی از بزرگترین دستاورد انقلاب اسلامی دانست که حتی این الگو قابلیت جهانی شدن را نیز دارد، زنانی که دنبال سهم‌خواهی نبودند و صرفا به‌دلیل تشخیص و دغدغه خود نسبت به آرمان‌های انقلاب اسلامی و ارزش‌ها، فعالیت خود را آغاز کرده و از اهداف عالیه حفاظت و نگهداری کردند تا آن به دستان بانوان جوان دهه هفتادی و هشتادی بسپارند و تبلور جدیدی از زن تراز انقلاب اسلامی، یعنی همسران مدافعان حرم به‌وجود بیاید.
این مدل فقط در درون گفتمان خاص انقلاب اسلامی می‌توانست تجلی پیدا کند و با منشور و نقشه راهی، چون گام دوم انقلاب که نگاه کلان به انقلاب اسلامی ایران دارد، بانوان می‌توانند نقش خود را با نگاه زنانه به تفسیر بنشینند و روش‌های ناب جهت تحقق کاربردی به اهداف تعریف شده در بیانیه گام دوم انقلاب را استخراج و جامه عمل بپوشانند.
انتهای پیام/
