به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».
وصیت‌نامه شهید غلامعلى درویشى
«بسم الله الرحمن الرحیم
ولاتحسبن الذین قتلو افى سبیل الله امواتا بل احیاء عندربهم یرزقون.
هرگز مپندارید آنانکه در راه خداوند کشته شده اند مرده اند بلکه زنده اند و نزد خداوند بزرگ متنعم خواهند بود.
با سلام بر پیشگاه امام زمان (عج) و نایب بر حقش و با درود به روان پاک شهدا و با آرزوى صبر و استقامت براى خانواده‌هاى معظم آنها.
خداوندا من چیزى براى گفتن ندارم آنجایى که آن برادر سیزده ساله با نارنجک خود زیر تانک‌هاى دشمن می‌رود و یا آن برادر بسیجى در زندان صدام آمریکایى آنگونه استوار می‌ایستد و می‌خروشد.
پروردگارا، بارالها، معبودا، معشوقا، دل من در حجاب است معصیتم زیاد و طاعتم کم است و اکنون که بر این کار بزرگ مامورم فرمودى پس شرح صدرم عطا فرما، کار مرا آسان گردان، سختی‌هایى که در انجام این وظیفه گاهى پیش می‌آید برطرف ساخته و عقده را از زبانم بگشا تا مردم سخنم را نیکو فهمیده و خوش بپذیرند.
دیگر چه بگویم، فقط تنها چیزى که قادرم بر زبان جارى کنم این است که معبودا دوستت دارم عاشقت هستم.
آنکس که ترا شناخت جان را چه کند فرزند و عیال و خانمان را چه کند
دیوانه کنى هر دو جهانش بخشى دیوانه تو هر دو جهان را چه کند
لحظه عشق فرا رسیده است پس اگر دین خدا با کشته شدن من برپا مى ماند پس اى گلوله‌ها بیائید و با پیکر من آشنا شوید ...
اى حسین (ع) ما سربازان تو هستیم اگر در آن زمان ما نبودیم که به صداى هل من ناصر ینصرنى تو لبیک بگوییم حالا موقع آن رسیده است، حالا جولانگاه قدرت دین در این زمان تمام جنوب و غرب کشور اسلامى ایران تا جنوب لبنان و مجاهدان افغانستانی است و من در انتظار این لحظه بودم تا این جان را فدای اسلام کنم؛ و شما اى مردم شهید پرور ایران! پس از هزار و چهارصد سال این افتخار بزرگ نصیب ما شده که سربازان اسلام باشیم، بر فرد فرد جامعه مسلمان واجب است در صحنه باشند و از اسلام و مملکت خود دفاع کنند و هر آنکس که امروز اسم مسلمان بر خود گذاشت باید به داد اسلام برسد و در مسئله جنگ شرکت کند؛ و اى پدر و مادر و برادر و خواهر و اقوام و آشنایان و اى کسانى که وصیت نامه مرا می‌خوانید؛ بدانید که خمینى حجت و دست هدایت خداست پس واى بر ما اگر اطاعتش نکنیم او بود که ما مرده‌هاى متحرک را زنده کرد و از زندگى پرذلت رهانید بنگرید که او ابراهیم زمان است؛ جنگ را فراموش نکنید که این جنگ اسلام و کفر است و جهاد در راه خداست همگى وحدت را حفظ کنید و با هم برادر باشید و از تفرقه بپرهیزید و نهایت سعى خود را در خودسازى بکار گیرید.
اشتباهات فردى را به انقلاب یا ارگانى ربط ندهید که گناهى نابخشودنى است در سختی‌ها یار و برادر یکدیگر باشید از کسى خرده نگیرید و گذشتتان نسبت به هم زیاد باشد از غیبت و بیهوده‌گویى به شدت بپرهیزید.
پدر ومادر خوبم! مى دانم که زحمت زیادى برایم کشیدید و مرا تربیت کردید انتظار داشتید تا در ایام پیرى عصاى دستتان باشم ولى حالا که خداوند اینطور خواست در قرب او جاى گیرم پس سر بالا بگیرید و باعث سرافرازى اسلام و مسلمین باشید مبادا کارى کنید که منافقین خوشحال شوند.
پدر ومادرم! هر وقت به یاد من افتادید و یا سر قبر من آمدید و خواستید گریه کنید آن موقع به فکر کربلاى حسین (ع) باشید مگر على اکبر (ع) و قاسم و سرباز شش ماهه اش در عاشورا ى امام حسین (ع) شهید نشدند مگر دست حضرت عباس را از تنش جدا نکردند؛ پس من که از آن بزرگواران بیشتر نیستم، بلکه یک بنده گناهکارم.
خانواده عزیزم قرآن و دعا زیاد بخوانید و از نمازتان مراقبت کنید؛ در هر کار خیری پیشقدم باشید. شما خواهرم و همسرم صابر باشید، شاکر و راضى به رضاى خدا، از یاد خدا غافل نباشید و به نمازتان اهمیت فراوان بدهید بسیار دوست می‌دارم که با حجابتان فاطمه و زینب‌گونه زندگى کنید و زهرا (س) را الگو قرار دهید.
همسرم اگر خداوند عنایت کرد و فرزندى به دنیا آمد. اگر پسر بود او را على اکبر و اگر دختر بود او را زینب نام گذارید، آرزوى خوشى در دنیا و آخرت را براى تو و خانواده دارم.»
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۹۱۱
