به گزارش خبرنگار دفاعپرس از قم، فرهنگ شهادت، حماسه و ایثاری که در پرتو سالهای نورانی دفاع مقدس در آفاق این سرزمین مقدس و آینه جانهای شفاف مردمانش ریشه دواند، چنان تأثیر شگرفی در تمامی ابعاد از خود برجای گذاشت که تاریخ تا قرنها، شاهد جلوههای بی بدیل آن خواهد بود.
همچنین مطالعه وصیتنامه و سبک زندگی شهدای والامقامی که با تاسی به سیره سیدالشهدا (ع) جانشان را در طبق اخلاص نهاده و در راه دین و قرآن و ولایت تقدیم کردند، همواره به انسان درسهای آموزنده میدهد.
سرباز شهید غلامرضا ضراعی قمی فرزند حبیب از جمله جوانان رشیدی است که دوره نوجوانی را با آزمون پیروزی بر هوای نفس در مسابقه کشتی گذراند و در جوانی، در حین انجام خدمت مقدس سربازی مدال شهادت بر گردان آویخت.
این شهید عزیز در بیست و ششم خرداد ۱۳۴۶، در قم به دنیا آمد. پس از اتمام پایه دوم متوسطه به عنوان سرباز ارتش در لشکر ۷۷ خراسان حضور یافت.
شهید ضراعی سرانجام در سی ام آبان ماه ۱۳۶۵، در میش داغ بستان بر اثر انفجار مواد منفجره و اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) بلوک یک، قطعه ۱۲ ردیف ۳ به خاک سپرده شد.
در خاطراتی از زبان خواهر شهید نقل شده است: یک بار که برای مرخصی به قم آمده بود، پدرم که گویا خوابی دیده بود و نگرانش بود، مانع رفتن دوباره او به جبهه شد. دقیقا آن صحنه یادم هست، غلامرضا جلو آیینه ایستاده بود، وقتی مخالفت پدرم را دید، گفت: «من میروم، خون من رنگینتر از خون علی اکبر امام حسین نیست. من میروم که فدای علی اکبر امام حسین (ع) شوم.
غلامرضا در زمان نوجوانی به ورزش کشتی علاقه داشت؛ در یکی از مسابقات کشتی، وقتی برنده میشود، داور دست او را بالا میبرد. طرف مقابل از شدت خجالت، دست جلوی چشمانش میگیرد و غلامرضا با دیدن این صحنه، از فرط ناراحتی، برای همیشه کشتی را ترک کرد.
یادم هست آن موقع برادرم گفت: «بخاطر اینکه حریف من از من باخت و خجالت زده شد، من به هیچ عنوان دیگر این رشته را ادامه نمیدهم که باعث خجالت یا ناراحتی کسی بشوم» هرچقدر هم که آقای زند، مربی غلامرضا با خود او و پدرم صحبت کرد که کشتی برد و باخت دارد و به کشتی برگردد، فایدهای نداشت.»
غلامرضا در یکی از نامه هایش به جوانان سفارش کرده که «سعی کنید مطیع حرف پدر و مادر باشید و اگر آنها به شما امر و نهی میکنند، قطعا خیر و صلاح شما را میخواهند.»
به تازگی کوچه شماره پنج خیابان هفتم تیر قم به نام شهید «غلامرضا ضراعی قمی» و شهید دیگری به نامه «حیدر رضایی» نامگذاری شده است.
انتهای پیام/