به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «ابوالقاسم رمضانی دهنوی» فرزند «عباس»، یازدهم فروردین سال ۱۳۴۲ در اصفهان دیده به جهان گشود و سرانجام در تاریخ بیست و نهم آبان سال ۱۳۶۱ به فیض شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه ابوالقاسم رمضانی دهنوی
«إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیَانٌ مَرْصُوصٌ
خداوند دوست می‌دارد کسانی که در راه خدا در یک صف واحد و نفوذناپذیر مبارزه می‌کنند.
با درود و سلام به امام زمان (عجل‌الله) و نایب بر حقش امام خمینی و درود بر شهدای صدر اسلام از هابیل تا حسین (ع) و از حسین (ع) تا شهدای عصر خمینی.
خدمت پدر عزیزم سلام عرض می‌نمایم و از شما تشکر می‌کنم که مرا تا به این سن و سال رساندی و به جبهه اسلام فرستادی.
پدر جان! وقتی خبر شهادت مرا شنیدی نکند که ناراحت باشی. افتخار کن که چنین فرزندی داشته‌ای و در راه اسلام دادید.
خدمت مادر مهربانم سلام عرض می‌کنم. مادرم! آن وقت که خبر شهادت من به گوش می‌رسد همان احساس را داشته باش که شب عروسیم داشتی و هیچ ناراحتی به خود راه ندهید.
خدمت برادرانم سلام عرض می‌کنم. برادران عزیز! وقتی خبر شهادت مرا شنیدید مبادا ناراحت شوید. شما هم همچون کوه در برابر دشمنان از خدا بیخبر ایستادگی کنید، همه شما پیرو خط امام و پشتیبان ولایت فقیه باشید.
خدمت خواهرانم سلام عرض می‌کنم و از شما می‌خواهم که همچون زینب (س) پیام‌رسان خونم و خون دیگر شهیدان باشید و زینب‌وار استقامت داشته باشید. فرزندانم را طوری تربیت کنید که پیام‌رسان خون شهیدان باشند.ای همسرم! پس از خبر شهادت من مبادا ناراحت شوی از اینکه من شهید شده‌ام؛ چون من سعادت را در این راه دیده‌ام. فرزندم را حسین گونه تربیت کن که ادامه‌دهنده راه من و شهیدان باشد.
پدر و مادرم! اگر جنازه من به دست شما رسید، من را در کنار شهیدان گلگون‌کفن دهنو به خاک بسپارید و، اما اگر جنازه‌ام به دست شما نرسید ناراحت نباشید؛ چون راه شهید رفتن، بر سر قبر شهید گریه کردن نیست و مهم خصوصیت شهید است که بتوانیم در خود پیاده کنیم و راهی که شهید رفته برویم.
در آخر از همه شما طلب حلالیت می‌کنم.
والسلام، ابوالقاسم رمضانی»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱
